محمد امین و قدم نهادنش به وادی باسواد ها

(‌ ۱ )  

محمد امین عزیزم 

قدم نهادنت را به مهد علم و دانش تبریک می گویم  

آموزگارت رستنده  

۸۸/۸/۱۴ 

 ( ۲ )  امروز آخرین دیکته ی کلاس را می نویسم.  

من مادر دوم تو به نام معلم آمدم تا خواندن و نوشتن را به شما یاد بدهم. 

و در کنار آموزش تو را پرورش دهم ٬ تا در آینده فردی خداشناس و مفید باشی. 

یادت می آید ! اولین روزی که با هم آشنا شدیم و تو نمی توانستی بخوانی و بنویسی. 

اما حالا به لطف خدا می توانی کتاب قصه بخوانی و هر چه را که می شنوی بنویسی و من خیلی خوش حالم. 

پسر عزیزم خدا را فراموش نکن و بدان که او در همه حال ما را می بیند و مواظب ماست. 

پدر و مادر خودت را دوست بدار و به آن ها احترام بگذار. 

به نیازمندان کمک کن و به سالمندان محبت کن. 

خواهر و برادر و دوستانت را دوست بدار تا همیشه عزیز باشی. 

اگر کاری کردم یا حرفی زدم که دل کوچک تو فرشته ی مهربان آزرده شدحلالم کن ٬ هدف من یادگیری بهتر بود نه چیز دیگر  ! ... 

من از شما محبت صفا و گذشت آموختم ٬ نمی دانم شما از من چه آموختید؟  

دوستت دارم  

آموزگارت رستنده  

۸۹/۲/۲۰  

آغاز مهر ماه ۸۸ اولین روزهائی بود که پسرم برای آموختن پا به مدرسه گذاشت با آن که سال قبل دوره ی پیش دبستان و سال های قبل در مهد کودک آموزش هائی را دیده بود٬ اما دبستان وادی مقدماتی آموختن زبان و ادب پارسی است. 

متن (‌ ۱ )  را خانم رستنده آموزگار مهربان پسرم در دبستان غیر انتفاعی سما یک وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واقع در ضلع شمالی بزرگراه ایرانپارس ٬ در روز اولی که شروع به نوشتن دیکته کردند به یادگار در دفتر آبی او نوشت . 

ومتن ( ۲ ) را نیز در پایان آموزش و تکرار تمام حروف فارسی بصورت دیکته گفت و بچه ها نوشتند.  

به خاطر متن زیبا و به منظور تقدیر از این آموزگار زحمت کش دل نوشته ی ایشان و دیکته ی آخر سال را برای بهره مندی دیگران در وب نوشت خود و دلکده ی رامسر  به یادگار نوشتم. 

یاد معلمین عزیز ابتدائی خودم در دستان شهید بحری ( اردی بهشت ) رامسر در سال های ۵۷ تا ۶۲ را نیز گرامی می دارم. 

سرکارخانم صفاتیان ( خدایش بیامرزاد )

سرکارخانم عذرا تقی پور ( خدایش بیامرزاد )  

سرکارخانم سمامی

جناب آقای سعیدی  

جناب آقای پهلوان یلی