یاد یار دیرین

سخن مدیر مسوول و سردبیر هفته نامه ی « ساحل دریا » ،  مهدی حلاجیان ؛ شماره ی  86  ؛   23 دی ماه  1395

تا که بودیم نبودیم کسی

کشت ما را غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند

خفته‌ایم و همه بیدار شدند

آن چه مسلم است یاد و خاطره ی آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی از تاریخ و حافظه ی تاریخی انقلاب اسلامی پاک شدنی نیست. هر مرحله از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی با نام ایشان گره خورده است. در کلیدی ترین بزنگاه های انقلاب مانند نهضت ، شورای انقلاب ، تشکیل نظام جمهوری اسلامی ، خاموش کردن تفرقه های گروهکی ، اداره و اتمام جنگ ، انتخاب رهبری آیت الله خامنه ای ، سازندگی ، اداره ی امور کشور در مجلس – ریاست جمهوری – خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام و ... نام ایشان می درخشد.

صداقت ، صبوری ، اعتدال و تحمل ناملایمات بارزترین خصوصیات ایشان در کل دوران نهضت و به ویژه دهه های آخر عمر ایشان بود. شاید تعبیر خود ایشان و شاهد مثال از شهید بهشتی در تخریب ها علیه وی کامل ترین پاسخ ایشان به منتقدان بود. آن جا که با طمانینه می گوید " نوبت اما به من رسید... " .

شاهد توهین ها ، تهمت ها و حرف های نامناسب به او بودیم و حتی جمع اندکی با حضور در خیابان های رامسر نیز ناجوانمردانه صدا در گلو حجیم کرده و درپناه مصلحت اندیشی برخی مرگ او را ندا می دادند و مغرورانه از این که توانسته اند آزادانه !!! علیه یکی از خائنین نظام شعار دهند ، سرمست بودند.  جائی خواندم که ایشان همه ی این افراد را در زمان حیات خویش بخشیدند و او انذار می داد که مراقب باشید دیگر هاشمی زنده نیست که حلالشان کند و خدا نیز از حق الناس نخواهد گذشت.

تعابیر ارزشمند مقام معظم رهبری در پیام تسلیتشان و تاکید بر این نکته ی که " وسواس خناسان ذره ای از ارادات هاشمی به ولی فقیه نکاست " کلیدی ترین بخش پیام آقا است و به همه ی کسانی که کاسه های داغ تر از آش هستند ، انذار می دهد که پشت سر یار دیرین رهبری ، همکار ، همدل و قدیمی ترین دوستش ، حرف نامربوط نزنند.

اعتدال هاشمی مثال زدنی است که اگر او معتدل نبود جریان چپ و اصلاحات در بازه ی زمانی مجلس ششم و دولت اصلاحات و جریان راست و اصولگرا در دولت نهم و دهم  ( دو گروه متضاد در ایده و عمل ) ، بر او نمی تازیدند. تاختن این گروه ها نشان در خطر افتادن منافع حزبی آنان در بزنگاه ها توسط معتدل ترین ، انقلابی ترین ، ولائی ترین و در یک کلام غمخوارترین فرد دلسوز برای اسلام ، ایران و نظام بود.

هاشمی در شب شهادت کریمه ی اهل بیت و شب شهادت میرزا تقی خان فراهانی مشهور به امیر کبیر از دنیا رفت. ظریفی نوشته بود ؛ هاشمی سردار سازندگی امیرکبیر ایران بود ، امیرکبیر 39 ماه صدارت و هاشمی 39 سال در ارکان حکومت بود ، هر دو در سازندگی ایران کوشیدند ، هر دو بنیانگذار بزرگترین مرکز علمی دوران خود بودند ، هردو توسط خناسان زمان خود مورد هجوم واقع بودند و تقدیر بر آن بود هر دو در یک روز تاریخی از دنیا بروند.

هاشمی در جائی اخیرا گفته بود : " اینک راحت می میرم " و این قلب مطمئن برگرفته از آیه ی شریفه ی یا ایتهالنفس المطمئنه ... است.

روحشان شاد و غریق نعمات الهی باد