" آرامش " خود را حفظ کنید

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 45  ؛  اول آبان ماه  1393

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که پیروزی مستضعفین بر مستکبرین نامیده می شد ، مهمترین شعار انقلابیون " مرگ بر سرمایه دار " بود. سرمایه داران زالو صفاتانی نامیده شدند که خون مردم را در شیشه کرده بودند و مصادره ی اموال آنان در اولویت کاری انقلابیون قرار گرفت. بخش اعظم این سرمایه ها در بنیاد مستضعفان ثبت و ضبط شد و بخش کوچکی از آن ، در اختیار مستضعفین قرار گرفت. بعدها و پس از ثبات انقلاب ،  آن اندک املاک نیز از دست مستضعفین خارج و به بنیاد بازگردانده شد.

با تقویت بنیه ی مالی مردم و ماندگاری در قدرت ، سرمایه یکی از ارکان قدرت شد. سرمایه داران جدید ، حرکت به سمت سرمایه گذاری را آغاز نمودند و بخشی از انقلابیون پیشین و مسوولین امروزین نیز پشتیبان سرمایه گذاری شدند. دیگر سرمایه دار ، زالو صفت نبود و مسابقه در کسب ثروت بیشتر ارزش و یکی از مهمترین اقدامات طبقه ی ضعیف و متوسط سابق شد و نگاه منفی به این مسائل ، عقب ماندگی و گاهی حماقت نامیده شد.

در رامسر مجموعه ی تله کابین نمونه ی موفق و " هتل سماموس " نمونه ی ناموفق و مشکوک با واگذاری املاک و اعطای تسهیلات و مجوزهای قانونی و فرا قانونی است. پروژه های آرامش در رامسر و ورود شرکت پدیده نمونه ی این گونه سرمایه گذاری ها می باشد. بی شک تغییر نگرش از سرمایه داری به سرمایه گذاری یکی از بهترین شیوه های اقتصادی -  اجتماعی است

اما برخی مسوولین اصرار دارند برای حمایت از سرمایه گذار ، فرا قانونی عمل کنند تا منافع سرمایه گذار به خطر نیفتد و یا بر آن افزون شود. اگر سرمایه گذار با دید باز به محل سرمایه گذاری اش بنگرد و یا از ابتدا اصرار بر نادیدن  قانون نداشته باشد ، هرگز اتفاق ناخوشایندی برایش رقم نمی خورد.

اصرار سرمایه گذار و مسوولین پشتیبان آن برای تحت فشار قرار دادن سایر ادارات و نهادها و کسب مجوز ارتفاعی بیشتر ، کار ناصوابی است که بنیان گذاری آن عواقب طمع زائی را برای سایر ساختمان ها و سرمایه گذاران ، پایه گذاری خواهد کرد.

تلاش برای جا انداختن " رامسر شهر حرائم غیر ضرور " همان قدر مشکل زاست که بگوئیم این شهر نیاز به قوانین موضوعه ندارد! سرمایه گذاران بهتر است " آرامش " خود را حفظ کنند .

گردشگری ، نیاز امروز

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 44  ؛  ششم مهر ماه  1393

در استان گیلان که سرشار از طبیعت زیبا و بکر است واستعداد صنعتی در آن بارور نشده است ، تنها راه رشد و توسعه ی اولیه ای که به نظر می رسد می تواند اثر گذار باشد ، رونق و توسعه ی گردشگری است.

گذر از گردشگری سنتی و قرار گرفتن در یک سیستم هماهنگ ، مدون و برنامه ریزی شده و دریک کلام گردشگری صنعتی از اولویت های ناگزیر استان گیلان است. گیلان با صنعت آلوده خواهد شد و با بی توجهی به حفظ طبیعت ِ سرشار از مواهب الهی ، هیچ چیز برای بالیدن ندارد!!!

گیلان به علت طبیعت متنوع و نزدیکی به پایتخت ،  کانون توجه  پایتخت نشینان است ، پیش بینی زیرساخت های لازم توسعه ی گردشگری و افزایش فرهنگ گردشگر پذیری ، مهم ترین اولویت استان باید باشد.

تراکم نسبی جمعیتی بالا و به هم فشردگی شهرهای استان گیلان و نزدیک بودن به استان های مازندران و اردبیل ، استان گیلان ، خصوصا شهرستان رشت را مرکز توریسم درمانی منطقه کرده است.  توجه ی ویژه ی برنامه ریزان و سیاست گذاران استان ، می تواند این مرکز توریست درمانی منطقه ای  را ، با توجه به طبیعت زیبای منطقه و وجود ، دریا ، ساحل ، جلگه ، کوهپایه و کوهستان ، به یک مرکز بین المللی توریسم درمانی مبدل کند.

گام نهادن در توسعه ی گردشگری حلال ، اولویت اول کشور می تواند باشد و کشور را از وابستگی به نفت ، نجات خواهد داد.

در این مختصر توجه به واژه های کلیدی گردشگری حلال ، گردشگری صنعتی و توسعه ی فرهنگ گردشگری ، دارای اهمیت بسزائی است.

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 43  ؛  اول مهر ماه  1393