ساحل دریا

ساحل دریا

دیگر لازم نیست به ساحل دریا بروید؛ ما ساحل دریا رابه خانه هایتان می آوریم.
ساحل دریا

ساحل دریا

دیگر لازم نیست به ساحل دریا بروید؛ ما ساحل دریا رابه خانه هایتان می آوریم.

بومی یا غیر بومی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 61  ؛  15  مرداد ماه 1394


هر از گاهی در انتصاب مسوولین ارشد شهرستان رامسرمبحثی شکل می گیرد تحت عنوان مدیر شهرستان رامسر باید بومی باشد. هرچند مطالبه گران این موضوع با قصد خیر و ئگزیده شده از مدیران ناکارآمد منتصب شده ی اجباری ، به خصوص از هم استانی های شرق مازندران گلایه دارند و تمام تلاش آن ها حذف این تحمیل هاست اما نباید از نظر دور داشت که انتصاب مدیر بومی ناکارآمد ضرر بیشتری برای توسعه ی شهرستان دارد. بسیاری بر این اعتقادند که برخی مدیران بومی فعلی  ، شایسته ی مدیریت نیستند و نه تنها خدمتی به منطقه نمی کنند بلکه باعث رکود و پس رفت در توسعه نیز می باشند. 

بومی و غیر بومی بودن اما اخیرا دستمایه ی شهروندان دیگری نیز شده است ، آن هائی که در امور فرهنگی رامسر با ایجاد گروه های ثبت شده و کارآمد ؛ به منظور قرارگرفتن در گردونه ی مراسم برگزارشده ی متنوع در رامسر ، شعار بومی گرائی را سر داده اند. حتی با نگاه مثبت به این موضوع و نگران نبودن از انحصار طلبی منفعت طلبانه ، حرکت مزبور از  اقداماتی است که می تواند مانع رشد و توسعه ی همین عزیزان گروه های فرهنگی خواهد شد. 

ارتباط موثر و کارآمد با هنرمندان ملی ، استانی و حتی شهرستان های همجوار عامل رشد و پویائی است و ایجاد رقابت در عرضه ی برنامه های فرهنگی و هنری به نفع همه ی شهروندان است. از بدیهی ترین اتفاق این گونه برنامه ها تبادل تجربیات ارزنده ی گروه ها با همدیگر است. این که متولی امر فرهنگ نیز اعتقاد بر به کار گیری گروه های بومی صرف داشته باشد ، به معنای بستن همه ی راه های رشد و توسعه خواهد بود.  

در نظر بگیریم که همین شعار ، دستمایه ی شهرستان های دیگر و یا استان های دیگر باشد. آن گاه ؛ انتصاب شهروندان ما در محدوده های دیگر و برگزاری یک برنامه ی هنری و فرهنگی مختصر نیز در سایر نقاط ، رویا خواهد شد و بی شک اولین کسانی که از این امر متضرر خواهند شد ، همان هائی هستند که این شعار را پیشانی تبلیغی خود کرده اند. 

گروه های فعال هنری و متولیان امر فرهنگ شایسته است شعار بومی گرائی مطلق را با قید اجرای برنامه ها در شهرستان با همکاری و مشارکت ( حتی جزئی ) انجمن های مجاز همراه نمایند. ظرفیت اندک شهرستان ها امری مشهود در روابط اداری و استانی و ملی است و ارتباط گرفتن با شهروندان رامسری غیر مقیم کارا ، می تواند سهم بسزائی در ارتقای تعاملات فرهنگی ، هنری و اداری داشته باشد. 

کارآمدی و توانمندی را یک اصل بدانیم و فارغ از منافع زودگذر ، با شعار بومی گرائی راه های ارتقای سطح فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی و ... را مسدود نکنیم.

برجام ، فرجام استقامت

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 60  ؛  اول مرداد ماه  1394


برجام یا برنامه ی جامع اجرائی مشترک ؛ عنوان مختصر توافق بزرگ قرن است که در یک سوی آن نماینده ی نظام جمهوری اسلامی ایران و در سوی دیگر 6 قدرت برتر جهانی حضور داشتند. با نگاهی به صورت مساله اهمیت و بزرگی ایران از آن حادث می شود.


 این که 6 قدرت بزرگ جهان شورائی تشکیل دهند که در یک طرف توافق قرار گیرند و " ظریف " نماینده ی مردم ایران با همکاری و پشتوانه ی تیم دیپلماتیک هسته ای ، زحمات ارزشمند دانشمندان هسته ای و پشتوانه ی مردمی ، دولتی و حکومتی ؛ یک تنه در مقابل همه مقتدرانه بایستد ، مایه ی مباهات و غرور است.


آن چه که از توافق مد نظر بود ؛ یک بازی برد – برد ؛ بود . ما برده ایم . ما به اهداف عالی مد نظر دست یافته ایم. آن چه که روزهای پیشین فریاد " حق مسلم " ملت ایران بود . اینک در توافق تصویب شده و همه با احترام و تعظیم ، حق مردم ایران دانسته اند. همه ی برنامه ی گذشته ی ایران با قوت ادامه دارد. تحریم ها حذف شده اند ، دارائی های بلوکه شده آزاد می شوند ، سانتریفوژها می گردند ، آب سنگین در ایران می ماند و ...


آمریکا طرف اصلی مقابل این توافق نیز از برد گفت . " کری " نماینده ی آمریکا اما گفت : ما بردیم !!  زیرا اگر توافق نمی شد ؛ عملا ساختار تحریم ها فرو می ریخت و ما نمی توانسیم جلوی تولید بمب اتمی ایران را بگیریم. وی در مجلس سنا می گوید : می گوئید در توافق به ایران همه چیز داده ایم ؛ اما آن ها هرچه می خواهند دارند.


به گفته ی حسن روحانی ، رئیس جمهور ؛ ما برده ایم. همانند بازی فوتبال که اگر چه دو گل خورده ایم اما سه گل زده ایم . این برد زیبا به مذاق مردم شیرین نشست و جشن خودجوش هسته ای در سراسر کشور ، نشان از رضایت مردم از این برد به یاد ماندنی است.


ایران ؛ اکنون همسنگ  شش قدرت برتر جهان ، دور یک میز ، حرف برای گفتن دارد و آن ها تسلیم چانه زنی های مقتدرانه ی دیپلمات های کارکشته ی ایران شده اند.


شادباش این پیروزی دلچسب ؛  تقدیم همه ی ایرانیان از مردم کوچه و بازار تا مسوولین دولتی و حکومتی باد. دست مریزاد ویژه به همه ی کسانی که پشت این حرکت پیروزمندانه بودند به خصوص به آن هائی که شبانه روزشان را تقدیم ملت ایران کردند بزرگان دیپلماسی کشور ظریف ، تخت روانچی وعراقچی.