شگفتی های ساعت

ساعت وسیله ای است برای تنظیم وقت و شناسائی زمان.

اینکه چه موقع ؛ توسط چه کسی و اصلا چطوری و برای چی ساعت اختراع شد ؛ موضوع این بحث نیست.

ویا اگر فکر می کنید می خواهم از انواع ساعت ؛ مچی ؛ دیواری ؛ آونگ دار ؛ دیجیتال و ...  صحبت می کنم . باز درست حدس نزده اید.

موضوع بحث ؛ کار کرد ساعت از دیدگاه دولت ؛ مجلس و بعضی متشرعین است.

پیش از انقلاب تصمیم بر تنظیم ساعت بر اساس روشنائی روز گرفته شد . آن زمان بعضی از متشرعین ؛ از اینکه با تغییر ساعت ممکن است کم رنگ کردن اوقات شرعی مد نظر باشد ؛ با آن به مخالفت برخواستند و عملا این طرح پیشنهادی قبل از اجرا عقیم ماند و تا پیروزی انقلاب به مرحله ی اجرا در نیامد.

در زمان دولت سازندگی به این نتیجه رسیدند که از تجربه ی جهانی برای تنظیم ساعت با اوقات  کار شب و روز بهره گیرند و اینگونه بود که تصمیم بر آن شد که از ابتدای فروردین تا انتهای شهریور یک ساعت به جلو کشیده شود .

اوایل مردم سر در گم بودند و برای پرسیدن زمان از لفظ قدیم یا جدید استفاده می کردند . اما سرانجام عادت کردند و به جز پیرمردها ؛ روستائیان ؛ کسانی که با ادارات کاری نداشتند و عده ای  محدودی که به ساعت به عنوان چیز مقدس و غیر قابل تغییری اعتقاد داشتند ؛ قاطبه ی مردم پذیرفتند و بطور عادی از آن استفاده می کردند.

باز به این مرحله خیلی کار ندارم. داستان  ۶ ماه پس از زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد شروع شد. با اعلام عدم تغییر ساعت در اول فروردین.

با اشاره به رای بالا ؛  شعارهای رییس جمهور اعم از عدالت گستری ؛ مهر ورزی و غیره که هیچ ربطی هم به تغییر ساعت ندارد و برای حال گیری دولت مردان پیشین عده ای از دولتیان و مجلسیان به حمایت از آن پرداختند.

این اقدام هم چون در آستانه ی سال ۸۵ و تقریبا مثل اکثر کارهای احمدی نژاد غیر قابل پیش بینی  و بخشنامه ی رییس اجرائی کشور بود اجبارا همه پذیرفتند.

اما داستان ساعت و درگیری های آن از لحظه ای شروع شد که رییس جمهور ساعت کار بانک ها را به بهانه ی تعدیل ترافیک تغییر داد. مدت کمی که گذشت صدای شهرستان های ریز و درشت بلند شد که ما ترافیک نداشته و تغییر ساعت کار بانک ها باعث اختلال در وضعیت زندگی مردم شده است اولین عقب نشینی دولت از بخشنامه اش آغاز شد و اعلام کرد استان ها می توانند با توجه به شرایط محیطی و شهر ساعت کار بانک ها را تعدیل کنند.

روندی که دیگران را به این نکته رساند که می شود بخشنامه ی رییس جمهور را هم تغییر داد.

کم کم مخالفت کارشناسان ؛ مجلسیان و اندکی از دولتیان باعث شد که یکی از خبر ساز ترین رویداد کشور همین ساعت ناقابل شود .

بحثی که روزهای متمادی و ساعت های بسیاری از وقت همه راگرفت.

عده ای پیشنهاد دادند که شاید بهتر باشد که ساعت کار ادارات را بعد از ساعت کار بانک ها کنند. ( ساعت ۹ صبح ببعد ).

عده ای پیشنهاد دادند ساعات کار بانک ها قبل از شروع ساعت کار ادارات باشد. ( ساعت قبل از ۷/۵ صبح ).

بالاخره مجلس بر دولت فائق آمد و ساعت کار بانک ها به روال عادی برگشت.

****

در انتهای سال ۸۵ مجددا مجلسیان به یاد بخشنامه ی سال قبل رییس جمهور افتادند که در سال جدیدهم ساعت رسمی کشور دستخوش تغییر نخواهد شد.

و باز درگیری دولت و مجلس بر سر اینکه بالاخره جابجایی ساعت به نفع اقتصاد و مردم کشور است یا نه ؟

اوج بحث از اواسط اسفند تا اواسط فروردین بود و اینک به بوته ی فراموشی سپرده شده است.

به نظر شما در اسفند و فروردین سال آینده دوباره بحث ساعت در مجلس و دولت زنده خواهد شد ؟

 و آیا  درخصوص ساعت ؛  کار  کارشناسی می شود یا نه ؟