در حاشیه ی انتقال دانشگاه علوم پزشکی واحد بین الملل رامسر به ساری ؛ ماندن یا بردن ؛ مسئله این است.

ماندن یا بردن ؛ مسئله این است.

حکایت غریبی است دور بودن شهرستان های غرب مازندران از مرکز استان. فاصله ی حدود 300 کیلومتری شهرستان رامسر از مرکز استان مازندران ؛ ساری ، مشکلاتی برای مردم منطقه دارد که سال ها آن را فریاد می کردند ؛ اما گوش شنوائی نبود. دوری مسافت ، هزینه های مالی و جانی مسیر رفت و برگشت زمانی بیشتر « درد » را افزون می کرد که به اداره ی متبوع می رسیدی و با یک جواب کلیشه ای روبرو می شدی : « امروز مسوول دنی یه ، بورده مرخصی ، فردا انه ؛  شه بور ». حال ارباب رجوع غرب استانی در تشویش ماندن یا رفتن بود. اگر بماند ، کجا بماند؟ و اگر برود. تا به رامسر برسد شب شده است و دوباره باید نیمه شب منتظر اتوبوس گذری اردبیل به گرگان بماند تا شاید جای خالی در ته اتوبوس نصیبش شود و صبح اول وقت در محل مورد نظر باشد. و این مصیبت بود اگر باز مسوول مورد نظر از مرخصی نیامده بود !

این حکایت غریب را مرکز نشینان نشنیدند و یا نخواستند بشنوند و هربار این نکته را یاد آور می شدند که دوری راه قابل تحمل باید باشد!!

اما در عوض هیچ مدیر کلی با میل و رغبت به منطقه نیامد!. با آن که راننده ی اختصاصی ، مرکب رهوار ، زیر مجموعه ی پا به رکاب و صد البته پذیرائی و مهمان پذیر لوکس در حد هتل های رامسر !! در خدمتشان بوده است.

اما حکایت وقتی جدی تر شد که شاهین اقبال بر رامسر فرود آمد! و یا آوردند !! و دانشگاه علوم پزشکی بین الملل رامسر به خاط شهره ی جهانی شهر نمونه ی گردشگری بین المللی رامسر !!!! ( چقدر عنوانش طولانی است آدم از نفس می افتد! ) مجوز گرفت. شاید از اول هم می خواستند مجوزش را بگیرند و منتقلش کنند!

تازه داد اساتید متخصص درآمد که آقا راه طولانی است و خطرناک.  آقا امکانات در حد دانشگاه پزشکی در بیمارستان های منطقه نیست. مسوولینی که می خواستند سرکشی کنند به این مجموعه با نام طویل ، مستاصل شدند.چاره را پاک کردن صورت مسئله دیدند و به این نتیجه ی واضح و مبرهن رسیدند که به علت طولانی بودن مسیر ، صرف هزینه های مادی و جسمی در این مسیر ، وجود دانشگاه در رامسر به صلاح نیست !!

برادر ! آقاجان !! مردم سال ها بود که این را می گفتند و تقاضای حل مشکل خود با فرمانداری کل مستقل و با نرسیدن به مطلوب ؛ درخواست استان مستقل را کردند. چه می شود اگر چند صباح به اندازه ی سال های عذاب کشیدن مردم این خطه ، دوستان مرکز نشین به زحمت بیفتند ؟

اگر نگران طولانی بودن مسیر هستید ، ما فرودگاه بین المللی نیمه کاره هم داریم!

نگران مسیر تردد نباشید ، ترافیک سلمانشهر فقط در روزهای تعطیل ، پنج شنبه ، جمعه و برخی روزهای هفته است و بزودی حل می شود.  ان شاالله پل صفارود هم که با بودجه ی ساخت کمتر از یک میلیارد تومان قرار بود سال ها پیش افتتاح شود ، پس از صرف میلیاردها تومان چند سال دیگر بازگشائی خواهد شد.

نگران امکانات آب شرب نباشید ، سد میجران هست ، البته اگر چند سالی است که قرار است تصفیه خانه اش هر سال برای سال بعد افتتاح شود جای نگرانی ندارد!

در چند سال بازگشائی دانشگاه علوم پزشکی واحد بین الملل اگر آزمایشگاه و تجهیزاتش را به امید این که به همین دلایل کوچانده شود ؛ نداده اند ، به امید خدا در سال های بعد خواهند داد.

 اگر تجهیزات بیمارستان رامسر و ساختمانش فرسوده شده ؛ قرار است پشت همین بیمارستان ، ساختمان نیمه کاره ای که روزی قرار بود بیمارستان نمونه ی خاورمیانه شود ، را یک طبقه اش را آماده می کنند بل که مشکلات علمی و پژوهشی آن حل شود.

اگر برخی از ادارات رامسر پس از حدود 30 سال مستقل شدن!!  ؛ مستاجرند ، جای نگرانی نیست. چرا که یک فرهنگسرائی در حدود 15 سال پیش کلنگش را در باغ 30 هکتاری زده اند ، به امید خدا چند دولت بعد فکری به حال آن خواهند کرد! و دانش آموختگان علوم پزشکی از تالارهای سینما و کنسرت موسیقی اش بهره خواهند برد و اوقات فراقتشان را به خوشی سپری خواهند کرد.

اصلا نگران زباله نباشید چرا که جنگل کلاکولی و مسیر اشکته چال هنوز ظرفیتشان تکمیل نشده و در شهر اثری از زباله و بوی متعفن آن نیست که مشامتان را آزار دهد.

... گفتنی ها بسیار است  و ...

مسوولین استانی که دست ماها به شما نمی رسد؛ بازی کی بود کی بود ، من نبودم برای دانشگاه علوم پزشکی واحد بین الملل رامسر، جواب نمی دهد!! اگر دانشگاه شاهد را چون آش با جاش بردند و کسی حرف نزد ؛ دلیل نمی شود که امروز ادعای انتقال دانشگاه را بکنید وبه قول رامسری ها چون دیدید « گرما سوجون » است از اساس آن را کذب و شایعه بدانید.

مردم نگرانند ! نکند به همراه دانشگاه پزشکی ؛ تجهیزات و امکانات بیمارستان ها هم کاهش یابد.

مردم نگرانند چرا که در ساری  2 دانشکده پزشکی که یکی متعلق به دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری و دیگری متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی مازندران است و دانشگاه علوم پزشکی بابل در فاصله چهل کیلومتری آن می باشد شهرهای آمل و بابلسر و فریدونکنار نیز از علوم پزشکی سهم دارند ؛ اما در غرب مازندران فقط به وجود رشته پزشکی در دانشگاه آزاد تنکابن و وجود دانشکده بین الملل پزشکی در رامسر است که انتقال آن ، یعنی حذف بسیاری از خدمات پزشکی. مردم می دانند که تنها راه ارتقای بهداشت و درمان در غرب مازندران تأسیس دانشگاه علوم پزشکی مستقل است نه انتقال یک واحد وابسته !

مردم می پرسند اگر رامسر دارای زیر ساخت تاسیس دانشگاه نبود چرا بدان مجوز دادند؟ و حال که 5 سال است که مجوز دارد چرا امکانات و تجهیزات نمی دهند؟

مردم می پرسند آیا امکان یک همکاری بین بخشی در علوم پزشکی گیلان و مازندران امکان پذیر نیست تا اساتید گیلانی برای تدریس به رامسر بیایند و فکر حذف دانشگاه به خاطر دوری راه ، هزینه های وقت و مالی و جانی در ذهنشان پرورش نیابد؟

هرچند که ربیع فلاح استاندار مازندران گفت: انتقال دانشگاه واحد بین الملل رامسر شایعه است و صورت نخواهد گرفت.چنین کاری صورت نخواهد گرفت و بهتر است این شایعات دامن زده نشود. اگر وزارتخانه هم بخواهد این اقدام را انجام دهد من در کنار مردم رامسر هستم و هرگز خودم را جدای از هیچ کجای مازندران نمی دانم ضمن آن که خیریان پور معاونت توسعه و برنامه ریزی استانداری پیگیر تمامی مسایل غرب مازندران بطور ویژه هستند.

و محمدصادق رضایی معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفته است : واحد دانشگاهی رامسر مستقل نیست و تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران است ، دانشگاه علوم پزشکی مازندران هیچ برنامه‌ای برای انتقال واحد بین‌المللی رامسر نداشته و ندارد.

اما سید جلیل مرتضوی امام جمعه ی شهرستان رامسر احتمال انتقال دانشگاه را زیاد می داند و می گوید : 70 درصد کار انتقال انجام شده است هر چند کمی دیر شده است اما تا آخر برای ماندن دانشگاه تلاش می کنیم و رسانه ها و مردم باید حضور فعال تری برای حفظ آن داشته باشند.

از درون دانشگاه رامسر زمزمه ی دستور معاون وزیر برای انتقال دانشگاه به گوش می رسد و در پی تشدید مخالفت ها به استاتید ،کارمندان و کارکنان توصیه ی اکید می شود که به شایعه ها دامن نزنید!!

هشدار به مسوولان ذی ربط که آگاهانه از تخصیص تجهیزات مورد نظر دانشگاه خود داری می کنند تا مرگ تدریجی و حمل جسد و تابوت خالی این واحد دانشگاهی به ساری را مردم شاهد باشند ، مردم نگرانند و نگران تر از همه آنان و خانواده ی آنانی که چند صباحی است به عناوین مختلف در پست ترین شغل های این دانشگاه و با قراردادهای نگران کننده و با حقوقی پائین مشغول کار هستند .

 هشدار که بازی کردن با احساسات مردم ، داعیه ی استان مستقل را شعله ورتر خواهد کرد و از دست دادن رامسرو منطقه ی گردشگری غرب مازندران ، به یقین  برای استان سنگین و غیر قابل تحمل خواهد بود.

با همه ی این اتفاقات ... اما هنوزمردم نگرانند...

بی مهری ها در « مسکن مهر »

ساختمان مسکن مهر 20 رامسر در خیابان شهدا ، یکی از پروژه های موفق مسکن مهر منطقه است که با همت سهامداران ، تلاش هیات مدیره و همگامی مسوولین شهرستان رامسربیش از دو سال است که در 90 درصد پیشرفت فیزیکی مانده است. پروژه ای که می توانست گل سرسبد منطقه باشد اکنون در باتلاقی گیر کرده است که اگر با همین روند ادامه یابد ده ها سال دیگر به اتمام نخواهد رسید.

از خیابان شهدا که وارد فرعی مسکن مهر می شوید ، مهمترین مشکل آن ، مسیر کوتاه دسترسی آن است ؛ با آن که سال هاست همه می دانند 90 واحد در آن سکونت می یابند ، مسیر کوتاهش دارای جاده ی خاکی مستاصل کننده است. برخی می گویند سال ها پیش 70 میلیون تومان به شهرداری برای آسفالت آن به حساب  شهرداری واریز شده است و شهرداری در آسفالت آن تعلل کرده است.

اما به ناگاه نمای تقریبا کار شده ی مسکن مهر در چشم ها هویدا می شود. در نگاه اول چشم نواز است ولی با کمی دقت شیلنگ های آویزان از  طبقات مختلف ساختمان آن نشان از یک مشکل لاینحل دارد.

ساکنین از عدم تخصیص کنتور آب به واحدها گلایه دارند و خواستار حل مشکل آن هستند. در تماس با سروری فرماندار و پی گیری ایشان از اداره ی آب و فاضلاب رامسر ؛ محمد پور از تکمیل وضعیت آب رسانی به مجتمع و آمادگی کامل برای واگذاری کنتورهای خبر دادند.

هیات مدیره ی مسکن مهر اما حکایت دیگری دارد. او از غیرقانونی بودن ساکن شدن در واحدها و نا مهربانی ساکنین گلایه دارد. آن ها از این که عده ای با مجوز فرمانداری و بدون تائید فنی و تکمیل ساختمان ساکن شده اند ناراضی اند و علت اصلی بی آبی واحدها را تعیین تکلیف میزان بدهی ها و پرداخت های معوق ساکنین و مالکین  می دانند. آن ها از این که هیات مدیره توانست با ساخت آپارتمان مترمربعی کمتر از 330 هزارتومان به پایان رساند مسرور و از برخورد ناصواب برخی مالکین گلایه مند بودند.

اداره ی مسکن و شهر سازی اما از جلسه ی برگزار شده در استان با حضور نماینده ی اداره ی متبوع ، نماینده ی فرماندار ، نماینده ی هیات مدیره  و تعیین تکلیف قیمت نهائی و تمام شده ی متر مربع ساخت آپارتمان را علت تاخیر در تحویل ساختمان ها می داند. او از نشست در اولین روزهای بهار برای حل مشکل خبر داد و اعلام کرد که مدارک ارایه شده توسط هیات مدیره در نشست ساری کامل نبوده و فرصت داده شده تا این مدارک کامل گردد.

علی فروغ خلعتبری معاون فرماندار ضمن تائید برگزاری جلسه در ساری ، از نواقص موجود در مدارک و تلاش هیات مدیره برای حل مشکل گفت و افزود: منتظر برگزاری جلسه ی مجدد در ساری و آمادگی کامل هیات مدیره برای ارایه ی مستندات و تعیین قیمت تمام شده و قطعی شدن تکلیف مالکین هستیم.

اما وقتی وارد فضای آپارتمان می شودید فقدان آسانسور ، فقدان روشنائی راه پله ها ، عدم تکمیل محوطه سازی ، سقف کاذب پارکینگ ها و... از مشکلاتی دانست که برای ترمیم آن باید زمان طولانی صرف شود.

نشریه ی ساحل دریا معتقد است که کلیه ی مالکین مسکن مهر با شرایط سخت و مشقت توانسته اند مقدمات مالکیت را فراهم کنند و طولانی شدن مدت تحویل ساختمان آن ها را در فشار اقساط ساختمان از یک سو و هزینه های اجاره نشینی و مخارج زندگی از سوی دیگر قرار داده است. پیشنهاد می شود با مدیریت مجموعه ی فرمانداری ، مسکن و شهرسازی ، هیات مدیره و نماینده ی فعال مالکین موضوع با سرعت بیشتر هرچه زودتر حل شود.

دیدار نوروزی اصحاب رسانه ی رامسر با فرماندار برگزار شد.

ظهر  11 فروردین خبرنگاران رامسر با حضور در دفتر فرماندار با حسین سروری دیداری نوروزی داشتند. در این دیدار که حدود 3 ساعت به طول انجامید خبرنگاران پس از تبریک انتصاب فرماندار به معرفی خود و نشریه ای که در آن مشغول هستند پرداختند و با درخواست فرماندار پنج تن از خبرنگاران دیدگاه های خود  را بیان کردند.

مهدی حلاجیان مدیر مسوول نشریه ی ساحل دریا در این نشست ضمن گرامیداشت ایام فاطمیه انتصاب ایشان  و نوروز را تبریک گفت و افزود : از زحمات محسن یوسفی مدیر سابق روابط عمومی تشکر و انتصاب عباس احمدی ماچیانی را به سمت مشاور ، مدیر روابط عمومی و امور بین الملل فرمانداری رامسر را تبریک و از تلاش های خستگی ناپذیر فعالان عرصه ی رسانه ای در رامسر تشکر  و سال نو را به آن ها تبریک گفت.

وی با تشکر از خبرنگاران غایب نشریه ؛ موسی عطوفت شمسی ، ابوذر باقرسلیمی ، رضا بخشعلی پور و محمد رضا جنت قربانی و از بی مهری روابط عمومی فرمانداری رامسر و دیگر ادارات و نهادها نسبت به خبرنگاران ساحل دریا گلایه کرد و گفت : جای بسی خوشحالی است که جمعی در این نشست حضور دارند که تقریبا همه ی آن ها در ساحل دریا قلم و قدم زده اند  البته انتظار این است که مشاور رسانه ای فرمانداری که از جنس خبرنگاران است ، متکی به لیست های قدیمی نباشد و همه ی خبرنگاران را در مراسم برگزار شده دعوت نماید.

حلاجیان خطاب به فرماندار رامسر گفت : رسانه ها چشم و گوش مردم و مسوولین هستند. از یک سو مردم انتظار بیان مطالبات و مشکلات خود در نشریات هستند و خبرنگاران را مطالبه گر می دانند و از سوی دیگر مسوولین انتظار دارند که خبرنگاران در حمایت آن ها بکوشند ؛ این یکی از اساسی ترین تناقض های شیرین کار خبرنگاری است. هر چند وابستگی برخی نشریات و خبرنگاران به منابع مالی ادارات و نهادها و مشکلات معیشتی آنان ،  گاهی بر خلاف رسالت رسانه عمل می شود و انتظار این است که در شورای اداری به مسوولین بابت داشتن سعه ی صدر بیشتر در بیان دغدغه های مردم ، تذکر داده شود.

وی با اشاره به تعاریف راهبردی مدیر ، مسوول ، رئیس ، و سرپرست در ادارات و نهادها وضعیت عمومی مسوولان ادارات و نهادها در رامسر را در حکم سرپرستی خواند که بیش از آن که به ارتقا و مدیریت مجموعه بیاندیشند به حفظ وضع موجود و تسلط خود بر اداره و حفظ میز تلاش می نمایند ؛ خطاب به فرماندار گفت : انتظار این است که شما مدیران سرپرست شده را ترغیب به مدیریت و یا مسوولیت نمایید و در صورت تغییر ناپذیری آنان ، مقدمات تغییر آنان را فراهم نمایید.

حلاجیان با اشاره به حضور مدیران ارشد کشور ، وزرا و مسوولین در شهرستان رامسر از سروری خواست تا با ارایه ی مشکلات و موانع پروژه ها و شهرستان رامسر به خبرنگاران ، آن ها را امین خود دانسته تا مطالبات مورد لزوم را خبرنگاران از میهمانان شهرستان مطالبه نمایند و مدیریت شهری با چانه زنی های اداری در حل مشکلات تلاش نماید.

در این نشست اسماعیل غلامی ، علیرضا عبدی ، امیر هوشنگ امیدی نژاد و عادل لاریجانیان نیز به بیان مشکلات خبرنگاران پرداختند.

حسین شعبان سروری فرماندار رامسر نیز در این نشست طی سخنانی گفت : با تحریم های موجود شرایط خاص در کشور داریم و با نگاه به ظرفیت های اقتصادی و فرهنگی باید همدلی بین مسوولین و مردم افزایش یابد ، فاصله ی بین نیروهای اجرایی و مردم کم شده و نگاه مردم و مسوولین تحمل و تلاش برای توسعه باشد.

وی افزود : فرمانداری باید مامن همه باشد و از ظرفیت آن استفاده شود. اکنون به علت عدم انجام کار در ادارات و نهادها ، مراجعات شخصی زیاد شده است و تلاش ما حذف مراجعات اینچنینی است.اکنون انگیزه ی لازم در مسوولین ادارات و نهادها نیست و فشارهای شرکت های خصوصی و ذی نفع در ناکارآمد جلوه دادن نهادها  نیز بی تاثیر نیست.

سروری افزود : رامسر هنوز به جایگاه اصلی خود نرسیده است ، هرچند کارهای مهمی در آن شکل گرفته است و از زحمات خبرنگاران در این عرصه تشکر نمود.

در پایان نشست ؛ لوح تبریک نوروز و هدیه ای که با مشارکت دهیاری جواهرده ، شورای بخش و فرمانداری تهیه شده بود به نمایندگی از سوی فرماندار به خبرنگاران اهدا شد.

عینک دودی

در ایام نوروز برای مردم سوالاتی مطرح شد که دهان به دهان می گشت و نگرانی این بود که با طرح سوال هائی این چنینی دل رئوف مدیران شهرستانی رنجیده خاطر شود . اما حالا که هوا اردیبهشتی شده و بوی شکوفه های بهار نارنج و هوای مطبوع منطقه ؛ شامه نواز شده مناسب است سوالات ذیل پرسیده شود تا شاید مسوولین ذی ربط پاسخی برای آن داشته باشند:

1 – هدف از برپائی بنر بزرگ نیروی انتظامی در جلوی بانک ملی چه بود ؟ چه خدماتی به شهروندان و گردشگران در آن مکان تعبیه شده ارایه شد؟ چقدر به اهداف پیش بینی شده رسیدند؟ آیا با شورای فرهنگ عمومی شهر هماهنگ شده بود ؟ آیا دایره ی میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان رامسر با آن موافق بود؟ اساسا دور از دید نمودن بنای زیبای بانک ملی مرکزی رامسر چه سودی داشت؟

2 -  هدف از برگزاری جشنواره در بنای نیمه کاره ی بازار بین المللی آرامش چه بود ؟ آیا به لحاظ ایمنی و سلامت مورد تائید بود؟ چه کسی سلامت بازدید کنندگان در بنای نیمه کاره را بیمه کرده بود و به چه تعداد؟ آیا در ایجاد بازار با اصناف ، بازرگانی گردشگری  رامسرهماهنگ شده بود؟ هدف از قرار دادن کله قندی های پلاستیکی ( موانع مخروطی ) در طول ساختمان آرامش چه بود؟ آیا نیروی انتظامی با این کار موافق بود؟ آیا تجاوز به حریم عمومی خیابان به طول ساختمان دارای مجوزهای قانونی بوده است؟ چه کسی مجوز ها را صادر نموده بود؟ آیا به صرف این که سرمایه گذاری قصد سرمایه گذاری دارد می تواند و حق دارد حقوق دیگر شهروندان و گردشگران در منطقه را با ایجاد ترافیک ناموزون نادیده بگیرد؟ فرماندار سابق و فعلی با چه انگیزه ای از این نمایشگاه سراسر ایراد حقوقی بازدیدکردند؟ آیا این ساختمان علیرغم ممنوعیت های قانونی افزایش بنا بیش از دو طبقه در منطقه ؛ مجوز خاصی گرفته است؟ آیا پارکینگ لازم برای این بنا پیش بینی شده است؟ اگر این بنای نیمه کاره با اجرای نمایشگاه باعث این همه ترافیک می شود؛ شورای ترافیک و شهرداری برای وضعیت بعد از افتتاح آن فکری کرده اند؟

3 – شهرداری و شورای شهر رامسر با آن که می دانست ترافیک نوروزی در حوالی میدان امام باعث گرفتاری مردم و گردشگران می شود ؛ با چه انگیزه ای هموار کردن مسیر پل صفارود را تا 28 اسفند به تاخیر انداخت؟ با راه افتادن نصف و نیمه ی پل تکلیف دو قسمت شدن بازار و عبور و مرور مردم چیست؟ آیا اولویت با مردم است یا وسایل نقلیه ؟ برای جلوگیری از تصادفات ناشی از این تلاقی چه فکری شده است؟

4 – سال هاست رستوران ها  ، شهر را پارکینگ اختصاصی خود کرده اند و با راهنمائی کارگر رستوران حتی ماشین ها را عمود بر خیابان پارک می کنند.این امر برای رستوران های برادران در رمک و نگین و گلسرخ در ابریشم محله و با حجم کمتر رستوران جنب میدان بسیج مشاهد می شود. و در سال های اخیر فست فودهای رمک و ابریشم محله نیز بدان ها افزوده شده اند.آیا این رستوران ها و فست فودها مجوز اشغال خیابان را از مراجع ذی صلاح اخذ کرده اند؟ وظیفه ی نیروی انتظامی ، شورای ترافیک ، شهرداری و شورا در این امر چیست؟ آیا ایجاد درآمد برای صاحبان آن املاک باید به قیمت ایجاد مزاحمت برای مردم تمام شود؟ سهم درآمد شهروندان ( اخذ عوارض ، پارکبان و ... ) برای این مکان ها توسط شهرداری و شورای شهر اخذ می شود؟ آیا این رستوران ها بخشی از درآمد خود را بابت این مزاحمت ها به عنوان عوارض به متولی مردم ؛ شهرداری رامسر پرداخت می کند؟ اگر مردم سهم ندارند مراجع قانونی با کدام مجوز و توسط چه کسی جلوی این بی قانونی و تخلف می ایستند؟

5 – تله کابین رامسر سال هاست که مورد بهره برداری قرار گرفته است. مدیر تله کابین خود را شهروند رامسری می داند و به آن افتخار می کند ؛ دولت و مسوولان شهرستانی تسهیلاتی را برای سرعت بخشیدن به اجرای آن پرداخته اند. این مرکز تفریحی در طول سال به خصوص در ایام تعطیل و نوروز برنامه های متنوعی دارد و از آن کسب در آمد می کند. آیا بخشی از این درآمد به حساب شهرداری برای توسعه ی شهری و به عنوان عوارض واریز می شود؟ اگر می شود چند درصد از درآمد و سالیانه چقدر است؟ تکلیف مردمی که در کنار تله کابین از پیش زندگی می کردند و اینک عصرها و تا پاسی از شب مجبورند سرو صدای شادی و موسیقی پخش شده از آن را بشنوند چیست؟ شهرداری و تله کابین چه بخش از درآمد خود را صرف این منطقه نموده اند یا می نمایند؟ آیا راهی برای کاهش تولید صداهای آزار دهنده ی های تله کابین به خصوص در نیمه شب وجود ندارد؟

دو گانه ی غم و شادی در آغاز سال نو

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 33  ؛  بیست و نه اسفند ماه  1392

در تقویم قدیم ایرانی 365 روز سال به 12 ماه 30 روز تقسیم می شد و پنج روز باقی مانده خارج از تقویم بوده و به اصطلاح از عمر محسوب نمی شد. این پنج روز را پنته ، پنتک و در گویش قدمای منطقه پنجیک نام گذاری کرده اند.

پنجیک روزهای زنده نگهداشتن یاد اموات و سر زدن به گورهای آنان و اهدای هدایا و نذورات برای شادی آن ها ؛ سپری می شد.

پس از آن نیز چهار روز اول سال نو را به دیدار زندگان ، بزرگان ، خانواده ، دوستان و آشنایان رفته و در مدلی دیگر به شادمانی و جشن می پرداختند.

مجموع پنجیک و چهار روز نخست سال ، 9 روز یا نو روز را تشکیل می داد. هرچند برخی معتقدند نو روز همان روز نو است و اولین روز سال جدید را می گفتند. 

همینک نیز مردم ایران نه به اندازه ی پنج روز ؛ اما آخرین پنج شنبه ی سال را به دیدار مقابر اموات می روند و برای شادی روحشان از خدا طلب مغفرت می کنند و اما چهار روز نخست ؛ در تقویم رسمی ، تعطیل و همان سنت پیشنیان را برای دیدار بزرگان ، اقوام و آشنایان را پاس داشته اند.

اما انتهای سال 1392 و آغاز سال 1393 هم زمان با سالروز شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه سلام الله علیها می باشد و مردم منطقه مانند سالیانی پیش که ماه شهادت حضرت امام حسین علیه السلام با آغاز سال نو یکی شده بود ، ضمن پاسداشت سنت نیاکان و دید و بازدیدهائی که تحت عنوان صله رحم از تاکیدات موکد اسلامی نیز هست ، حرمت ماه محرم را حفظ نمودند ؛ امسال نیز با دوگانه ای از شادی و غم چنان با مدیریت کارآمد عبور می کنند که بر هیچکدامشان خللی وارد نشود.

بزرگداشت اموات و صله ارحام و « دوست داشتن چیزی که پیامبر اسلام دوست دارد » ؛ نکات ظریفی است که مردم ایران با آغاز سال نو آن را به جهانیان عرضه خواهند داشت. 

شاید این تقارن نزدیک ترین تکرار سنت پیشینیان در یادکرد اموات و زندگان باشد. با درخواست سالی پر برکت از کرامت اهل بیت علیهم اسلام ، امید است آینده ی روشن ایران اسلامی به بهترین وجه رقم بخورد.

آرامش پس از بحران

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 31  ؛  سی م بهمن ماه  1392

بارش برف 140 سانتی متری که در 50 سال اخیر در غرب مازندران بی سابقه بود و نحوه ی مدیریت و رسیدگی به مردم و منطقه  ، باعث شد بار دیگر انگشت اشاره ی اتهام به فقدان توجه مرکز نشینان استان نشانه رود.

کمبود زیر ساخت های اولیه ی رفع بحران برف از جمله تجهیزات بازگشائی معابر و ماشین های برف روبی ، و انباشته شدن مسیر های تردد از برف یکسو و قطع آب و برق و کمبود نان و مایحتاج عمومی از دیگر سو و حتی فقدان پوشش خبری مناسب در روزهای نخست ، آزمونی برای کارکرد در مدیریت بحران بود.

هرچند تلاش شبانه روزی مدیران  شهرستانی که در این چند روز فرصت دیدار و حتی مکالمه ی تلفنی با خانواده هایشان ، از آن ها سلب شد ؛ بسیار سخت و آزار دهنده بود ، اما مردم راضی نشدند. نارضایتی مردم به سبب کمبود تلاش مدیران نبود بلکه به لحاظ نرسیدن به خواسته های منطقی و بسیار ساده ی قابل حصول بود. فقدان ارتباط مناسب به علت قطع برق و از آن مهمتر نبود شماره ای برای پاسخگوئی در مواقع بحرانی ، دسترسی به مسوولان را دشوار کرده بود ؛ تا جائی که به زعم مردم « هیچ کس پاسخگو نبود! ».

رسانه ی بومی استان مازندران در سه روز اول بحران نتوانست خوب عمل کند و حجم مشکلات و مصائب را به درستی پخش تا عمق بحران به مسوولان استانی و کشوری منعکس شود . هرچند ارتباط برخی شهروندان با مسولان رده بالای کشوری و رسانه ای توانست پوشش خبری مناسب و حضور با تاخیر مسوولان استانی و کشوری را سبب شود و این امر مرحمی بر دل مردم منطقه بود اما در عمل گرهی از کارهای مورد نیاز مردم در چهار روز نخست  را باز نکرد.

اینک اما بحران فروکش کرده است، اما دامنه ی نارضایتی ها نه تنها کاهش نیافته بلکه مطالبات دیگری بر آن افزون شده است. وقت آن رسیده تا در آرامش پس از بحران برضعف های مدیریتی و کمبودهای تجهیزاتی از همینک برای آینده تدبیر شود و مصرانه از استان و کشور مطالبات به حق مردم پوشش داده شود ؛ خسارات برآورد صحیح و پرداخت شود ، وعده های مسوولین استانی و کشوری عملیاتی شود و با گفتن این هم تمام شد چند باره مشکلات 86 و 92 را در سال های بعد تجربه نکنیم.

گردش کار بحران برف در یک نگاه کوتاه

مهدی حلاجیان مدیر مسوول نشریه ی ساحل دریا -  بحران برف که از غروب روز جمعه  11 بهمن آغاز شده بود و تا روز سه شنبه ادامه داشت ، با قطع برق در روز شنبه و به دنبال آن قطع آب و اتمام شارژ موبایل ها وارد مرحله ی بحرانی شده بود ، سرانجام با مشارکت مدیران شهرستانی و حضور مدیران استانی و کشوری خاتمه یافت. در مروری از چهار جنبه ،  گردش کار بحران در یک نگاه کوتاه در ذیل ارایه می شود. بدیهی است این نگاه کوتاه برگرفته از نظرات مردم در معابر  محافل ، گفتگو های تلفنی ، فضای مجازی و ... اخذ شده است و هدف آن تقویت راه کارهای آتی می باشد.

ضعف ها

-  تلفن خاص برای جوابگویی به مردم در ستاد بحران نبود مردم به هرکجا زنگ می زدند کسی پاسخگو نبود.

- عمده نگرانی مربوط به مدیریت بحران شهرستان ، منطقه و کشور بود که گویی هیچ برنامه از پیش تعیین شده ای برای مواجهه با بحران نداشت.

- در بحران سپید برای مشکلاتی نظیر تامین نان و آذوقه مردم (باز بودن کافی نانوایی و بقالی و میوه فروشی و ... با قیمت عادله ) ، حمل و نقل عمومی (تاکسی، اتوبوس بین شهری و راه های ارتباطی اصلی) ، جریان اطلاع رسانی( وجود بی خبری مطلق از وضع موجود و پیش بینی اتفاقات بعدی و ...) و پوشش حمایتی مناطق و افراد آسیب دیده از برف یا برنامه ای وجود نداشت یا به قدر کافی نبود.

- تخلیه ی با تاخیر آب معدنی در سطح شهر، اگر در جای جای شهر آب معدنی فروخته می شد خیلی بهتر بود چون از نظر اب نوشیدنی مردم در مضیقه بودند.

- حضور کمرنگ صدا و سیما در پوشش اخبار حوادث و هشدارها در سه روز اول

- ضمن تقدیر از شرکت های خصوصی در حل معضلات بحران ؛ حضور شرکت برادران نجفی ، پیمانکار فرودگاه ( شرکت گیل گستر )، پیمانکار کنار گذر ساحلی ( قرارگاه خاتم الاوصیا ) ،  شرکت آب معدنی جواهرده در همیاری به مردم به شدت کمرنگ بود هرچند هربخش خصوصی برای بقای شرکتش تلاش می کند اما انتظار از کسانی که به شهر مدیون هستند بیش از این بود.

-  برخی مدیران که فقط برای رفع بحران در منزل استخدام شده بودند گلایه مندند.

-  برخی نیز فقط دنبال جمع اوری اموال خود  و رفع مشکلات شخصی بودند .

قوت ها

- شوراهای شهر و شهرداری ها به دنبال پاسخگویی به پرسش ها و انتقاد مردم بودند.
- مردم در مجموع و به طور نسبی از آمادگی مدیریت بحران ناراضی و از عملکرد حوزه های تحت مسئولیت مدیران  برای رفع بحران ، راضی  هستند .

- شرایط را با شهرهای همسایه  اگر قیاس کنید متوجه می شوید که بحران خوب مدیریت شد و هیچ کس انتظار چنین برفی را نداشت .

- روز اول با تقسیم رامسر به چهار ناحیه و دعوت از پیمانکاران خصوصی کار مدیریت بحران آغاز شد.

- هماهنگی با مساجد جهت در اختیار قرار دادن موتورهای برق به نانوائی ها  صورت گرفت و تهیه ی نان با سختی اما قابل حصول بود.

- در 24 ساعت اول خیابان های اصلی شهر ، ورودی کتالم و سادات شهر، مسیر تردد جواهرده و جنت رودبار بازگشائی شد و اکثر ادارات فعال بودند.

- کمک به بیماران صعب العلاج ، بیماری های خاص و بازگشائی مسیر منازل بیماران دیالیزی ، فعال نمودن ناوگان حمل و نقل شهری  یکی از نقاط قوت این بحران بود.

-  اداره گاز دچار مشکل خاصی نشد.

برنامه های برای آینده

- با تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف توجه به موارد زیر کارگشاست.

- راضی کردن همه و برآوردن تمامی توقعات کار دشواری است و حصول رضایت همه ی مردم کار ساده ای به نظر نمی آید ، اما این امر تلاش بیشتری را می طلبد.

- ابزار و نیروی انسانی دو رکن اساسی مدیریت بحران است که متاسفانه ابزار به اندازه ی کافی نبود تا گام دوم یعنی مدیریت نیروی انسانی برداشته شود، تلاش برای تکمیل تجهیزات از همین امروز آغاز گردد.

-اجرای مانورهای متنوع و شناسائی  توانایی ها و  و فراخوان نیروهای توانمند می تواند به بهتر شدن اوضاع در آتیه کمک کند.

-پیش بینی مجوز پایگاه امداد نجات هوایی و دریایی و زمینی که در غرب مازندران در شهرستان رامسر ( یکی از آخرین مصوبات شورای شهر سوم در سال 1388 و مصوب دولت با بودجه معلوم ) پیگیری شود و زودتر به انجام رسد.

تشکر و قدر دانی

- تشکر از همه کسانی که در این مدت  یک هفته بطور شبانه روزی و به دور از خانه و خانواده بدون هیچ چشم داشتی و تنها در جهت امدادرسانی و خدمات رسانی به مردم و مناطق بحرانی رامسر پای کار بودند و در حد توان خود برای رفع مشکل شهر کمک کردند .

- ائمه ی جمعه ، فرمانداران ، بخشداران ،اداره ی برق ، اداره ی راه و شهرسازی ، شرکت گاز ،  فرماندهان سپاه ، شورای تامین ،  اعضای شوراهای شهر و روستا ، دهیاران و شهرداران ، ادارات هلال احمر  منطقه ، رئیس بیمارستان امام سجاد ( ع ) رامسر ، درمانگاه شهید مهدیقلی عزیزی ، مراکز بهداشتی و درمانی منطقه ، علی امینی شاد شهردار شهر شهمیرزاد و ارسال ماشین آلات در رفع مشکلات ، نانوائی ها ، مردم  پرتلاش و زحمتکش که خودجوش به رفع مشکلات پرداختند ، رئیس جمهور ، وزیر راه ، وزیر نیرو ، استان دار ، سخنگوی دولت  و همه ی آن هائی که از استان و کشور همراه و همگام بودند.

مدیریت در بحران

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 30 ؛  پانزدهم بهمن ماه  1392

مدیریت در بحران

از غروب شب جمعه که به گزارش اداره ی هواشناسی برف و سرما شمال کشور را فرا خواهد گرفت ، ساعاتی نگذشته بود که آرام آرام زمین های شمال کشور سفید پوش شد.این رخت زیبا اما اندک اندک در برخی از شهرستان ها از سفید پوشی گذشته و ارتفاع آن در شهرستان های تنکابن و رامسر تا 140 سانتی متر و در برخی از شهرستان های غرب گیلان تا 250 سانتی متر اوج گرفت.

مشکل منطقه ی غرب مازندران پس از برف ؛ از زمانی شدت گرفت که در اثر بارش برف ، یکی از دکل های 63کیلوولتی تغذیه ی برق غرب مازندران در « سرو لات » از مدار خارج شد.با ازدیاد زمان قطع برق به مرور آب لوله های شهر نیز در اثر فقدان پمپاژ از مدار خارج شد. حال ؛ منطقه ی غرب مازندران بی آب و برق ، در سرمای برف منتظر مدیریت ، مدیران شهرستانی بود. کمی بعد نیز مشکل تامین نان در نانوائی ها ، بدون آب و برق بروز کرد و مدتی بعد تر نیز شارژ موبایل ها و تلفن های منازلی که شارژر برقی داشتند ، بر کاهش اطلاع رسانی ها افزود.

مدیران شهرستان ها که آمادگی مدیریت بحران برف را پیش روی خود برنامه ریزی کرده بودند به ناگاه با مشکلات مهم تری چون تامین آب ، نان ، برق و کم کم سایر مایحتاج زندگی مواجه شدند و عملا دایره ی هماهنگی و شیرازه ی مدیریتی اشان به هم ریخت

.

... و ناگهان بحران ؛  پدید آمد و همه را درگیر کرد.هرچند مدیران شهرستان ها تمام تلاش خود را برای مدیریت بحران به کار گرفتند ؛ اما با وسعت دامنه های بحران و چند جانبه بودن مشکلات بر نارضایتی مردم منطقه افزود شد. آنان که اینک بدون آب ، برق ، کمبود نان ، مسدود بودن راه های ارتباطی و دست آخر زیان های ناشی از فرو ریختن سقف خانه ها ، مغازه ها ، انبارها و مهم تر از آن ازبین رفتن مرکبات موجود بر درختان و بعضا انبارهای خود یا بستگان مواجه شدند ؛ مهم ترین و اولین نکته اشان بحران برف نبود بلکه انگشت اتهام به بحران در مدیریت شهری بود.

شاید با افزایش « تدبیر » و « امید » می شد از نگرانی های جامعه کاست اما...

بومی گرائی یا کار آمدی ؟

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 29 ؛  سی م دی ماه  1392

چند ماهی که از دولت یازدهم می گذرد بسیاری بر این باورند و انتظار دارند که مدیران قبلی از دور خدمت معاف یا جابجا شوند. سوالاتی مطرح است :

آیا همه ی دولت مردان مدیر در شهرستان ها باید تعویض شوند؟ آیا اجبار در گزینش نیرهای بومی منجر به رشد و توسعه در شهرستان ها خواهد شد؟ آیا همه ی کسانی که سنگ تعویض نیروها را به سینه می زنند دنبال رشد و توسعه ی شهرستان های خود هستند؟

پاسخ به همه ی این سوالات در این مختصر نمی گنجد ، اما آیا با تعویض یک مدیر چه اتفاق نیفتاده ای باید صورت پذیرد؟ آیا بومی بودن ملاک قرارگیرد یا کارآمدی؟ تکلیف مدیران کارآمد و غیر بومی در این تعویض دولت ها چیست؟ چرا برخی از کارها و پروژه ها در شهر معطل مانده است؟

آن چه که در کارهای اداری تمام ادارات و نهاد ها در سال های اخیر مشخص است ، مشکل اصلی تمام ارگان های دولتی ، فقدان تخصیص اعتبار لازم ؛ عامل و بانی بسیاری از تاخیرات تکمیل پروژه ها بوده است و اگر بر فرض یک مدیر کارآمد و توانمندی هم در راس کار بود فرقی با مدیر کم تجربه نمی کرد.اما در آینده ی نزدیک با حذف تحریم ها ، بازگشت دارائی های بلوکه شده ، فروش بیشتر نفت ، تلاش برای گسترش بخش کشاورزی و صادرات محصولات آن و... که آینده ی روشنی را پیش روی قرار خواهد داد ؛ امید است این بخش منفی از جامعه رخت بربندد.

حال با فرض بر وفق مراد بودن اوضاع مالی باید افکار عمومی روشن شوند که مدیر بومی مناسب تر است یا مدیر کارآمد؟ و اساسا آیا می شود میان این دو گزینه ، یکی را برگزید؟ برخی معتقدند که در هر شهرستانی افراد توانمند محقی وجود دارند که قابلیت های اجرائی آنان می تواند بسیاری از مدیران کوتاه قد فعلی ادارات را پوشش دهند و برخی اعتقاد دارند در میان گزینه ی بومی ضعیف و غیر بومی کار بلد ؛ انتخاب میان بد و بدتر است!!! و گزینه ی بومی ضعیف را بیشتر می پسندند.

به نظر می رسد این امر چالشی است که مدیران مافوق استانی را با تاخیر در تصمیم گیری مواجه کرده است و میان آن چه خود می پسندند و انتظاری که شهرستان ها دارند ؛ اشکالی بزرگ مواجه کرده است. البته انتظارات افراد صاحب نفوذ و گروه های مطالبه گر را نیز باید به این پارامترها افزود.

فصل نارنجی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 28 ؛  پانزدهم دی ماه  1392

وسط اولین ماه زمستان است و شاید همه بگویند که فصل برف و سفیدی است اما برای اکثر مردم منطقه ، این زمان رنگ و بوی خاصی می دهد. پس از شکوفائی بهارنارنج ها در اردیبهشت و طی مراحل کاشت و داشت اعم از آبدهی ، کود دهی ، سم پاشی و ... فصل رسیدن و برداشت مرکبات و نارنجی شدن درختان همیشه سبز آن است.

این نارنجی شدن شاید لب های دلالان را چون پسته ای خندان نماید اما دل بسیاری از باغداران را کدر می نماید.

فقدان توجه به شاخصه های مهم کشاورزی در دولت مردان و مجلسیان امری است تکراری که قدیمی شده !!! این دولت و نماینده ی منطقه که هنوز بهاری به خود ندیده اند ! اما دولت ها و مجلسیان پیشین بهاران بسیاری را پشت سر گذاشته اند. آن ها علی رغم دغدغه و دردمندی کشاورزان و باغدارارن، قرمزی گونه های یخ زده ی این قشر زحمت کش را کمتر دیده اند و یا دیده اند و به روی خود نیاورده اند.

واردات بی موقع محصولات کشاورزی اعم از برنج ، سیب زمینی ، پیاز ، گندم ، سیب ، کیوی و حتی پرتقال ؛ مربوط به امروز و این نسل نیست و عجب آن که همه ی آن مجلسیان و دولت مردان پیشین در خود دغدغه ی قشر محروم را بروز داده اند اما این که چرا گام مهمی در این راه برنداشته اند ؛ هنوز پی برده نشده است.

حمایت از باغداران و حجره دارانی که منصفانه رابط بین کشاورزی مردم و دولت شده اند در همه ی زمان ها به ویژه امروزه نیاز و لازم است. تکیه زنندگان بر کرسی قدرت نباید اجازه دهند که سرمای طاقت فرسای بدهی به تن زحمت کش این قشر محروم رخنه کند .

به نظر می رسد وظیفه ی اصلی نمایندگان مردم در مجلس تصویب قوانینی در حمایت از کشاورزی منطقه باید باشد تا مستمسکی در مقابل زیاده خواهی رانت خواران وجود داشته و مسوولان ذی ربط بتوانند قاطعانه از حقوق آنان دفاع نمایند.

چندی دیگر شب عید است و خیلی ها سنگ میوه ی عید مردم را به سینه خواهند کوفت. امید است این دغدغه موجب واردات ناخواسته ی محصولات خارجی به ایران نشود. بهتر است تا دیر نشده و آن سنگ واژگونه بر سر آنان فرود نیامده هم اکنون انبارها را از محصولات ایرانی انباشته نمایند.

وقتی همه چیز شفاف می شود.

سه سالی است که ساحل دریا در دستان مردم است و آن ها خشنود از خواندن مطالب و ما نیز خرسند از اطلاع رسانی هستیم.

اما نشریات وجه دیگری دارند که با وزارت مطبوع خود طرفند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون مطبوعاتی آن.

از ده سال مشقت باری که به دنبال مجوز انتشار نشریه بودم  به سادگی نمی توانم بگذرم و خاطرات فراموش نشدنی از پی گیری های بی فرجام آن همیشه در ذهنم باقی مانده است. در سه سال انتشار نشریه نیز همیشه می شنیدم ، یارانه ی مطبوعات می دهند ؛ اما هیچ گاه آن قدر برایم ملموس نبود که چگونه ؟

کار ارزشمندی که معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد دولت یازدهم کرد، کاری بود کارستان. این که نشریه ی پایتخت و استان محروم ، نشریه ی شمال و جنوب ، نشریه شرق و غرب نداریم. این که همه می دانند که نشریات استان محروم سیستان و بلوچستان و پایتخت یکی شده است و با تعیین پارامترها و الگوهای تعریف شده ی معاونت مطبوعاتی سهمشان از یارانه مشخص شده است.

کار ارزشمندی که شبهه زدائی کرده است و اینک کسی نگران نیست که فلان نشریه ی مدافع دولت و بهمان نشریه ی مخالف دولت سهمشان با توجه به الگوهای تعریف شده  ؛ مشخص است و تغییری نخواهد کرد. شمارگان انتشار ، تولید محتوای مطلوب و حذف کپی پیست ها از دنیای مجازی شاخص اعتبار شده است و این یعنی گامی به جلو.

اینک نه تنها همه ی نشریات بل که همه ی آحاد مردم می دانند که کدام نشریه به چه میزان یارانه دریافت نموده است. شفافیت در اطلاع رسانی و آگاه بودن مردم  و رسانه ها از میزان یارانه کمک بسزائی در بهبود کیفی و انتشار منظم تر نشریات خواهد کرد.

بی شک هر قانون و مصوبه ی جدیدی بلا اشکال نخواهد بود و با گذشت زمان و اجرائی شدن آن نواقص و کاستی های آن سر باز خواهند کرد و این وظیفه ی دستگاه های متولی است که نسبت به اصلاح قوانین و مقررات برای بهبود وضعیت اقدام نمایند.

وقتی می اندیشم و جوانب امر را می بینم ، می فهمم که همین درست است. این که سال ها عده ای بر معاونت مطبوعاتی استیلا داشته اند که هدفشان تحدید مطبوعات بود و امروز  بر تارک معاونت مطبوعاتی عزیزی تکیه زده است که از جنس خودمان است. از کار زیبای حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد باید صمیمانه قدر دان بود. همه می دانند که او از جنس رسانه است. رسانه را می شناسد و در وادی آن قدم و قلم زده است. کاستی ها ، نقاط ضعف و قدرتش را می شناسد و در تقویت و بهبود آن تلاش می کند. او دارای دکترای مدیریت استراتژیک است و نویسنده ی کتاب های روایت رویت ، روزنامه‌نگاری و روزنامه ‎داری، مدیریت مطبوعاتی، دغدغه‌های امروز مطبوعات، نقطه، ناوبری وب ؛  وی نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات ، مدیرعامل همشهری ، مدیرمسئول جامجم ، سخنگوی شورای عالی امنیت ملی، عضو هیئت منصفه مطبوعات ، عضو هیئت مدیره انتشارات سروش، بنیاد اندیشه اسلامی ، خانه روزنامهنگاران جوان را در کارنامه ی سوابق خود دارد و می داند که نشریات کارآمد و موثر در جامعه چه نقش موثری دارند.

به طور طبیعی نیز عده ای از فقدان شفافیت ها سود می بردند و این کار معاونت مطبوعاتی را به صرف و صلاح خود نمی دانند و در یک اقدام طبیعی دست به مخالفت با این گونه شیوه ها می زنند.

انتظار این است که معاونت مطبوعاتی بدور از هرگونه اقدام تدافعی در تنظیم و تبیین اقدام خود بکوشد و با اصلاح نواقص و کاستی ها این اقدام حسنه را تداوم بخشد.

نشریه ی ساحل دریا به سبب اهمال برخی دوستان و نرسیدن برگه ی اعلام وصول نشریه به معاونت مطبوعاتی  اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نتوانست در مرحله ی اول دریافت کننده ی این یارانه باشد اما سازو کارهای تعریف شده در معاونت مطبوعاتی دلگرم کننده می باشد.

فرماندار بعدی رامسر کیست؟

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران سه مدیر و مسوول شهرستانی در تصمیم گیری شهرستانی موثر بودند.امام جمعه ، نماینده ی مجلس و فرماندار شهرستان. در انتخاب فرماندار نظر امام جمعه و نماینده ی مجلس صائب بوده و در انتخاب مسوولین شهرستان نیز نظر فرماندار از اهمیت بسزائی برخوردار شد. به فراخور  میزان » قدرت مدیریت « و  »مدیریت قدرت « تصمیمات آن ها بر آینده ی شهرستان اثرات معلومی می گذارد. هرچند در مقاطعی شاهدفقدان تفاهم نماینده ی مجلس با فرماندار وقت بوده ایم و ناگفته پیداست که اثرات مخرب این عدم تفاهم بر رشد و توسعه ی شهرستان اثر منفی بزرگی گذاشته است.

قضاوت در خصوص این که فرماندار بعدی رامسر راسا از استان معرفی می شود و یا تفاهم دو عنصر اثر گذار مدیریت شهرستان را به دنبال دارد یا نه ، شاید کمی زود باشد. اما تعامل سازنده ی دولت یازدهم با مجلس و علما نشان داده است که اتفاق  بدی نخواهد افتاد.

در این مقاله  صرفا به انتخاب یک ضلع از سه ضلع قدرت مدیریت شهرستان ، و فرماندار بعدی پرداخته خواهد شد و از عناصر تاثیر گذار بر انتخاب فرماندار و نقش آن ها در این انتخاب ، عبور می شود

.

		مدت	زمان پایان	زمان شروع	نام و نام خانوادگی	عنوان	ردیف
		848	61/6/15	59/1/29	علا الدین وحید غروی	فرماندار	1
		681	63/4/13	61/6/16	محمد حسن الله داد	فرماندار	2
		792	68/12/1	63/4/13	اکبر درزی اعلام	فرماندار	3
		126	69/4/17	68/12/9	محمد محسنیان	سرپرست	4
		795	71/6/20	69/4/17	مهدی محمدی	فرماندار	5
		2045	76/11/27	71/4/21	حسن خیریان پور	فرماندار	6
		1550	81/2/27	76/11/27	قنبر سیمیاری	فرماندار	7
		1402	84/12/20	81/2/20	سید احمد میری	فرماندار	8
		1001	87/9/16	84/12/20	علی باباخانی	فرماندار	9
		71	87/11/27	87/9/16	ابوالحسن آقاجان کردی	سرپرست	10
		720	89/11/17	87/11/27	عبدالصمد صفرنژاد	فرماندار	11
		372	90/11/24	89/11/17	محمد صالح رضاخانی	فرماندار	12
		183	91/5/21	90/11/24	غلامرضا فروغ خلعتبری	سرپرست	13
		198	ادامه دارد	91/5/21	رستم زرودی	فرماندار	14

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و مستقل شدن شهرستان رامسر ، این شهرستان نیز مانند دیگر قطعات پازل استان ، دارای فرماندار شد. از آن زمان فرمانداران متعددی آمدند و رفتند و هر کدام از آنان از خود آثار ، یادگارهای خوب و بدی را به جای گذاشته و رفتند. از آن زمان تا آغاز دولت یازدهم تعداد یازده فرماندار و سه سرپرست فرماندار ، بر کرسی فرمانداری رامسر جلوس کردند. از سال 59 تا  92 تعداد 14 نفر که سهم دولت های اول تا هشتم و در مدت 25 سال  7  فرماندار و یک سرپرست  و سهم دولت نهم و دهم و در مدت 8 سال ، 4 فرماندار و 2 سرپرست  بوده است.

رکوردار بیشترین مدت فرمانداری متعلق به حسن خیریانپور است با 2045 روز فرمانداری و کمترین زمان جلوس نیز به محمد صالح رضاخانی با 372 روز فرمانداری تعلق دارد . در میان سرپرستان فرمانداری نیز کمترین مدت را ابوالحسن آقاجان کردی با 71 روز و بیشترین زمان را غلام رضا فروغ خلعتبری با 183 روز سرپرستی فرمانداری دارد. البته رکورد دار بیشترین مدت بخشداری در کل کشور نیز ایشان با بیش از 19 سال بخشداری می باشند.

خیلی انتظار داشتند و دارند که تعویض فرماندار رامسر با سرعت بیشتری شکل می گرفت اما آمار نشان می دهد که روند تغییر فرماندار در رامسر کاملا عادی است. این امر با نگاهی به آمار ملموس تر است. دولت اکبر هاشمی رفسنجانی فرماندار منصوب شده ی دولت میر حسین موسوی را پس از 249 روز تعویض کرد. این اتفاق در دولت سید محمد خاتمی با 275 روز انجام گرفت و دولت دهم نیز فرماندار منصوب سید محمد خاتمی را 260 روز پس از برگزاری انتخابات تعویض نمود.

تا پایان آذر 198 روز از انتخابات  24 خرداد 92  و صدارت دولت یازدهم گذشته است . ربیع فلاح جلودار استاندار مازندران در 23 آذر اعلام کرد که تا دو ماه دیگر مسوولین مد نظرش تغییر خواهند کرد.

در این مدت فرماندار رامسر تعویض می شود یا دولت یازدهم رکورد دار زمان تعویض فرماندار خواهد شد و  یا گزینه  ای دیگر و آن این که فرماندار فعلی ، شاید بر خلاف اسلاف خویش بر مسند فرمانداری محکم تر تکیه خواهد زد؟

به هر روی استاندار مازندران صحبت از همه ی تغییرات تا دو ماه آینده کرده است. اما علاقه مندان به منصب فرمانداری رامسر و اضلاع قدرت رامسر نیز در این برنامه ریزی نقش دارند. اما ضلع دیگری نیز در این دوره فعال است و خواهان تعویض فرماندار رامسر . آن ها گروهی هستند که دولت را بر آمده از تلاش خود می دانند !!

از میان گزینه های فرمانداری رامسر نام فرماندار فعلی رامسر ، چند فرماندار سابق رامسر ، یکی از فرمانداران تنکابن و یک نفر غیر از این سکان داران قبلی به چشم می خورد. شمارش معکوس برای زمان تغییر ابلاغ ، استاندار مازندران به حرکت در آمده است و باید منتظر ماند و دید که کلید دولت تدبیر و امید کدام زبان ها و زبانه ها را خواهد گشود.

ساحل دریا هر دو هفته یک بار در گیلان و مازندران

در آستانه ی سومین سال انتشار نشریه ی ساحل دریا ، تقاضای تغییر وضعیت انتشار نشریه از ماهنامه به دو هفته نامه و از استان مازندران به دو استانی شدن گیلان و مازندران به مراجع ذی ربط ارسال شد.

در کمال ناباوری و بر اساس تجربه ی تلخ ده سال صبر برای صدور مجوز انتشار نشریه ، و در حالی که تصمیم به صبر ایوب داشتم ، در کمتر از یک ماه پاسخ معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از طریق پست به دفتر نشریه رسید و با هردو موضوع خواسته شده موافقت شد.

این  سرعت عمل مرا غافلگیر کرد ، از برنامه ریزی دقیق معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تیم همراهشان صمیمانه سپاسگزارم و به مردم خوب منطقه بشارت می دهم که از این پس با توانی بیشتر رسالت رسانه ای خویش را به انجام خواهم رساند و در این راه دشوار همراهی و هم دلی مردم به خصوص همشهریان عزیز شهرستان رامسر را طلب می کنم.

از این که می بینم و می گویند که ساحل دریا در رشد و توسعه ی منطقه اثر گذار بوده به خود می بالم و این همه را مدیون همکاران تحریریه ی نشریه ی ساحل دریا به خصوص از قلم روان موسی عطوفت شمسی ، نگاه تیز بین ابوذر باقرسلیمی ،تلاش بی وقفه ی محمد حسین شعشعانی ، همکاری خانوادگی خانواده ی اهل قلم و فعال حسن فلاح نژاد و دوستان فعال نشریه مصطفی شریف نیا ، رضا بخشعلی پور ، احمد برفی ، کار ارزشمند صفحه آرای باسلیقه سعیده موسوی و .... هستم. در این مختصر از همراهی محمد رضا بهرامی نیز در چندین شماره  ابتدائی کار بهره بردم که از ایشان نیز سپاسگزارم .

از این که از این پس دوهفته نامه ی ساحل دریا در گیلان و مازندران توزیع می شود ، آن را از افتخارات شهرستان رامسر خواهم دانست و توقعم حمایت بیشتر مردم به ویژه اساتید و بزرگواران اهل قلم است.

گرانی و گرانفروشی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 27 ؛  آذر ماه  1392

نا گفته پیداست که گرانی در جامعه فزونی یافته است. از ارزاق عمومی و مایحتاج زندگی گرفته تا هزینه های درمان و بهداشت. یک مثل قدیمی گیلکی رامسر این روزها شاید بیشتر مصداق داشته باشد : « فقیر بنه بمیره » ، فقیر باید بمیرد. متاسفانه فشار اقتصادی از یک سو و فقدان کار مناسب از سوی دیگر دو لبه ی تیز فشار بر جامعه شده است

.

یکی از کارشناسان سازمان مرتبط با گرانفروشی می گفت : الان تو جامعه گرانی داریم ، اما گرانفروشی نداریم بنابر این سازمان ما کاری نمی تواند انجام دهد.!! این که سازمانی که کارش مبارزه با گرانفروشی است کاری نمی تواند از پیش ببرد ، موضوعی است که اذیت و آزار خلق الله را باعث شده است.اجناس هر روز گران و گرانتر می شوند ؛ اما فروشنده با انصاف است و گران نمی فروشد.!!

بازی با کلماتی که در نگاه اول ساده و خنده دار می نماید اما در باطن و متن مشکلات عدیده ای را برای قشر متوسط و ضعیف جامعه به بار آورده است. شاید لازم باشد ساختار جدیدی به وجود آید و جلوی گرانی ها را بگیرد و این ساختار نیازمند رئیس ، کارشناس ، کارمند و... و البته کارآفرینی و اشتغال برای عده ای باشد، تا شاید در آتیه بتوانند جلوی گرانی را بگیرند

.

آن وقت است که چون قیمت ها ثابت می مانند ، عده ای گرانفروشی می کنند و کارکنان سازمان مربوط اسباب اشتغالشان فراهم می شود

.

از بازی با این کلمات که بگذریم ، همانطور که پیشترها نوشته ام ، گرانی یقه ی مردم را چسبیده است و این یقه گیری عاقبت خوشی نخواهد داشت. ممکن است اولویت مردم هنوز گرانی نشده باشد  !! اما خدا نکند که به آن روز برسیم

.

 مسوولین ارشد کشوری دست به کار شوند و الفاظ رکود ، تورم ، رکود تورمی ، بیکاری ، شاخص فلاکت و.... را به کناری بگذارند و دستگیر مرم شوند. تلاش برای بهبود وضعیت اقتصادی جامعه امروز بر همه ی مسوولان ارشد کشور باید تکلیفی جدی باشد. مردم هر روز می شنوند که پول های کلانی در اثر فقدان نظارت صحیح به راحتی حیف و میل می شود و شاید تحمل اتفاقات افتاده و مقایسه با وضع فعلی آن ها ؛ عصابنیت غیر قابل کنترلی را رقم زند.

فرهیختگان رامسر ، به راحتی از کنار این خبر نگذرید!!!!!!!

 به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری،قاسم جان‌بابایی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در دیدار با نماینده ولی فقیه در استان مازندران اظهار داشت: دانشگاه مازندران در حال تبدیل شدن به دانشگاه برتر کشور است.

.

وی تصریح کرد: در حال حاضر دانشگاه علوم پزشکی مازندران دارای 12 دانشگاه و 6 هزار دانشجو است و یک‌هزار و 400 استاد دانشگاه در عضویت هیئت علمی این دانشگاه هستند

.

جان‌بابایی میزان بدهی دانشگاه علوم پزشکی مازندران را در حال حاضر 200 میلیارد تومان اعلام کرد.

جان‌بابایی با اشاره به فعالیت دانشگاه بین‌المللی رامسر بیان داشت: واحد بین‌المللی باید به بدنه دانشگاه علوم پزشکی مازندران برگردد.

منبع : http://khabarfarsi.com/ext/7355983

***********

چند صباحی است که عده ای تمام تلاششان این است که دانشگاه بین‌المللی رامسر را از رامسر جدا کرده و به شرق مازندران هدایت کنند. این که رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران چنین حرفی زده خطرش بیش از گفته های دیگران است.

مسوولین شهرستان رامسر اعم از نماینده  ی مجلس ،  امام جمعه ، فرماندار و .... دست به دست هم دهند و نگذارند این حرکت خزنده ریشه دوانده و رامسر از داشتن دانشگاه پزشکی محروم گردد.

چند سال قبل دانشگاه کشاورزی شاهد به همین بهانه ها از رامسر جدا شد و خدا می داند علاوه بر خسران های مادی و معنوی وارده بر رتبه بندی علمی شهرستان ؛ چقدر از کارکنان و کارمندان و در یک جمله شهروندان از کار بیکار شدند.

مسوولین شهرستان رامسر؛ نگذارید تراژدی حذف دانشگاه از رامسر دوباره تکرار شود.

خداحافظ مرد روزهای شاد ما

نشریه ی شماره 26 ساحل دریا

هر چند اجل مهلت نداد تا با او نیز بسان برخی دیگر از نزدیک به گفت و گو بنشینیم اما بر خود لازم دانستیم که پس از رحلت این سید جلیل القدر به قدر « یادبود » ذکری از او در نشریه قلم زنیم. مطلب زیر برگرفته از مصاحبه ی تلفنی با سید یعقوب سجادی است. وی در ضمن مصاحبه برخی از خصوصیات برجسته ی آن شادروان را گفت اما تقاضا نمود که رسانه ای نشود.

سید محمد تقی سجادی فرزند سید یعقوب در آبان 1314 دیده به جهان گشود. تحصیلات حوزوی خود را در رودسر ، قزوین و قم پی گرفت و هم زمان نیز به تحصیل در مدارس دولتی پرداخت. ایشان در مدارس رامسر و قم  ادامه ی تحصیل داده و در کارشناسی رشته ی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران فارغ التحیل شدند. دوره ی معادل کارشناسی ارشد را نیز در رشته ی ادبیات فارسی دانشسرای عالی به اتمام رساند.

روح تحقیق گر و علم گرای ایشان همیشه در کاوش بود و در عرصه ی نویسندگی آثار ارزشمندی از خود به جای گذاشت . کتاب های زندگی حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها ، بلای صیهونیزم ، پیدایش و تداوم صیهونیزم ، تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر ، تاریخ حکومت های محلی در کرانه های جنوبی دریای خزر  و ترجمه ی آمنه مادر پیامبر از کتاب های منتشر شده ی او بود و نوشته هائی از قلم ایشان که هنوز به زیور طبع آراسته نشده است مانند صرف و نحو عربی ، اخلاق در اشعار سعدی و ...در کارنامه ی تالیفات او می درخشد.

سجادی در 1339 ازدواج و از این ازدواج صاحب 5 فرزند 3 دختر و دو پسر شد. وی به منظور خصوصیت اخلاقی ذاتی اش ، خوشروئی و محبت به مردم در سال 1354 مجوز دفتر ازدواج در رامسر را اخذ کرد.

از سال 1354 تا پایان زندگی دنیائی اش او و زوج های جوان های بی شماری ،  شاهد قرائت زیبای خطبه ی عقد توسط او بودند و لحظات شیرین زندگانی بسیاری از شهروندان رامسر با ندای « ازدواج سنت پیغمبر است و هر که از آن سرپیچی کند ازمن نیست او » پا به خانه ی بخت گذاشته اند.

سجادی با قرائت 13384 خطبه ی عقد زوج های جوان شهرستان رامسر ، حاضر در پیوند زناشوئی حدود نیمی از شهروندان شهرستان رامسر بود. او اولین خطبه ی عقد را در تاریخ دهم اردی بهشت 1354 و آخرین خطبه ی عقد را در تاریخ 19 آبان 1392 برای زوج های جوان قرائت کرد. مرگ او در ماهی رخ داد که به لحاظ اخلاقی نیز مدیون وعده ی خواندن خطبه ی عقد زوج های جوان نباشد.

سجادی در آموزش و پرورش رامسر نیز از خود برای فرزندان آتیه ی شهر در ارایه ی دروس عربی و دینی خاطره های ماندگاری به یادگار گذاشته است.

در همه ی موارد فوق آن چه از او کمتر گفته شده است اخلاق حسنه ، حسن سلوک ، ایمان پاک و زلال ، صبر و شکیبائی و احترام خالصانه به دیگران است. مخالفت با اشتهار و معروفیت از بارزترین خصوصیاتش بود و بدین لحاظ خانواده اش دوست نداشتند در اعلامیه های ترحیم و مراسمش از  خصوصیاتش ذکر شود.

کار ارزشمند تالیف کتاب « تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر » او از کتاب های مرجع و ماندگاری است که مبنای تحقیق و پژوهش بسیاری از علاقه مندان شده است.

سید محمد تقی سجادی در آبان 1392  در 78 سالگی رخ در نقاب خاک در کشید و انبوه دوست دارانش را در ماتم فرو برد.

به مناسبت درگذشت این دانشمند فرزانه با چهار تن از روحانیون شهر مصاحبه ی کوتاه انجام شده است که در پی می آید.

سید جلیل مرتضوی امام جمعه ی شهرستان رامسر گفت : در مدت کوتاه حضورم در رامسر نتوانستم آن چنان که شایسته بود با ایشان هم نشین شوم و در ملاقاتی در منزل ایشان و چند نماز جمعه با ایشان دیدار کوتاه داشته ام. آن چه از ایشان در یک جمله بتوانم بگویم این است که او « سید مردمی » بود.

محمد اسحق جوری گفت : در یک جمله ی کوتاه که بتوانم همه ی خصایصش را بگویم این است که او محقق ملائی بود ، متواضع و دانشمند بود ، تلاشگر و خستگی ناپذیر بود. اخلاق حسنه و تحقیقاتش مشهور بود و رامسر را به همه ی رامسری ها و ایرانیان شناساند. تلاش او برای معرفی و شناخت امام زاده ها ، آثار باستانی و نشانه های رامسر هرگز از تاریخ این شهرستان حذف نخواهد شد.

غلام حسن تسخیری گفت : لب خندان و بشاش او همیشه در خاطره ی آن هائی که با او آشنایند خواهد ماند.به دیگران خیلی احترام می گذاشت ، همیشه در خوشی ها و لحظات شاد و شیرین ، شریک مردم بود. بدین خاطر هیچ گاه تن به دایر کردن دفتر طلاق نداد. احترام او به همه ی شهروندان خصوصا روحانیون مثال زدنی است.

صفر قاسمی گفت : مرد بزرگ ، آن قدر این مرد بزرگ بود که نمی توانم وصفش کنم. خوش صحبت ، خندان ، دارای طبع بلند ، زحمتکش برای زنده نگه داشتن فرهنگ منطقه ف متعصب در حفظ میراث فرهنگی ، صبور و متین.

وی افزود: در زمان تصدی اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی رامسر تصمیم به برگزاری نکوداشت از ایشان شد. به ایشان گفتم : نگاهی عمیق به من کرد و گفت: شما شوخی می کنید یا جدی می گید؟ من زنده ام و هنوز نمرده ام .

خلاصه پس از کلی توضیح بنده و انکار و نپذیرفتن ایشان ، با اشاره به جدی بودن اراده ، قرار شد این مراسم برگزار شود. به احترام تعدادی دعوت نامه به ایشان داده شد تا اعضای درجه ی یک خانواده و برخی را که می خواهد دعوت نماید. در روز مراسم تالار همایش هتل رامسر مالامال از جمعیت شد اما از خانواده ی ایشان بجز چند آشنائی که اداره مستقل برایشان دعوت فرستاده بود ، کسی نیامد.

پس از پایان مراسم به ایشان گفتم : حاج آقا دعوت نامه ها را نداده بودی ؟ با تغییر در چهره اش و با همان تواضع و مهربانی همیشگی اش گفت : من در مقابل انسان های بزرگی مثل آشیخ علی اکبر الهیان و دیگر بزرگان احساس حقارت و کوچکی می کردم. بدین خاطر هیچ دعوت نامه ای را توزیع نکردم.

سجادی گنجینه ای بود که رامسر از دست داده است و تاسف می خورم که مرگ او تلنگری به متولیان فرهنگی شهرستان رامسر نزد و به نظرم مجالس برگزار شده در شان ایشان نبود.

عاشورا و بسیج

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 26 ؛  آبان ماه  1392

محرم را همه به نام حسین علیه السلام و عاشورا می شناسند و یاد خاطره ی ایثار ، رشادت و شهادت آن امام معصوم و مصایبی که بر ایشان ، خانواده  و یارانش وارد شده را یک جا و به منظور برافراشته شدن دایمی پرچم عدالت خواهی و ظلم ستیزی در منابر و هیات ها ی دسته روی ، برپای می دارند.

ایام محرم امسال تقارن دارد با هفته ی بسیج ، « شجره ی طیبه ی درخت پهناوری » که با یاد ائمه ی معصومین علیهم السلام ، به ویژه حضرت سید الشهدا علیه السلام، برای دفاع از ارزش های دینی و ملی کشور قدم در عرصه ی مبارزه  با دشمن بعثی و حامیانش برداشت  و به مانند مقتدایشان ، حسین علیه السلام از جان ، مال ، فرزند ، و خانواده گذشتند تا دامن نظام جمهوری اسلامی را از لوث وجود دشمنان ستم کار پاک کنند.

به جز عده ای معدود که نام بسیج برای آنان دکان و نان آور شده است ، بقیه ی خیل کثیر آنان هنوز « نام و نشان در گمنامی » دارند و این یعنی این که مرام بسیج و بسیجی هنوز زنده است.

*****

در محرم امسال خاطره ی تلخ دیگری رخ داد که نپرداختن به آن ظلم مضاعف به ایشان ، خیل محققان ، پژوهشگران و اهل قلم است. ارتحال روحانی متخلق به اخلاق الله ، خوش رو ، مودب ، متواضع ، اندیشمند و صاحب قلم  « حاج سید محمد تقی سجادی » رحمت الله علیه است.

اوئی که علاوه بر خصایص یاد شده با تحقیق و پژوهش آثار ماندگاری را برای جامعه ارزانی داشت و ارزشمندترین کتاب جامع و مرجع را برای شهروندان شهرستان رامسر ، به یادگار گذاشت. کتاب « تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر » مرجع ماندگاری است که طالبان تحقیق و پژوهش ، صاحبان اندیشه و قلم ، دانشگاهیان و مدیران برنامه ریز شهرستان رامسر  ، تا رامسر باقی است از آن می توانند بهره ها ببرند.

در گذشت این عالم مهذب و اندیشمند متهجد برای آن هائی که با عمق کار ایشان و مهم تر از آن حسن سلوکشان آشنائی اندک داشتند ، جبران ناپذیر است و به واسطه ی حدیث معتبر « در گذشت عالم ، صدمه ای بر جامعه وارد می کند که هیچ چیز نمی تواند آن را جبران کند » ، ما نیز انگشت حیرت بر لب نظاره گر از دست دادن محققی بودیم که تا سالیان سال ؛ حسرت فقدان چنین اندیشمندی با ما خواهد بود.

سه سالگی ساحل دریا

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 25 ؛  مهرماه  1392

از روزاخذ مجوز نشریه تا انتشار، شش ماه طول کشید. در این شش ماه تمام همتم تولید نشریه در بهترین حالت و محتوی بود. پیش از انتشار نشریه با برخی اصحاب قلم و بعضی از اعضای سازمان های مردم نهاد شهرستان رامسر که دغدغه ی توسعه دارند و تقریبا تمامی خبرنگاران رامسر نشست برقرار و گفتگو کردم. تا شاید دستم را بگیرند و بتوانم در عرصه ی خطیر رسانه ی مکتوب قدمی محکم بردارم. بجز چند تن از خبرنگاران که تا امروز نیز انتشار نشریه را مدیون زحمات آنان هستم ، هیچ اهل دل و اهل دغدغه ای دستم را نگرفت !!!

برخی پیش از انتشار ، امیدی به انتشارش نداشتند و برخی دیگر عمر کوتاه مدتی برای آن تصور می کردند !! و بر این باور باطل تا امروز نیز قدم و قلمی نزدند.

می خواستم برای نشریه جشن رونمائی بگیرم ، دوست داشتم برای آن جشن یک سالگی بگیریم و در آن دو سال هر سال نشست با خبرنگاران منطقه را بر پا نمودم ؛ اما وقتی با آنانی که خود را اهل قلم می خواندند و بدان می بالیدند  در میان گذاشتم ، هیچ اقدام مثبتی نکردند.

در عوض مدیرانی بودند که تا مطلبی به گوشه ی قبایشان می سائید ، پیش تر از آن که نشریه توزیع کامل شود ، مدیر اداره ی فرهنگ  و ارشاد اسلامی را تحت فشار قرار دادند که شما کاری بکن !!!  دست به تلفن و تهدید شدند که نشریه ات را می بندیم !!! و چه و  چه می کنیم. دوربین را از دست عکاس نشریه گرفتند و بر خلاف قانون او را تهدید کردند ، عکس ها و فیلم هایش را پاک کردند و مدام او را تحت فشار قرار دادند.

 مطالب فوق را نه از باب گلایه بل برای ثبت در مستندات نشریه درج کردم.

این شماره اما تولد سه سالگی « ساحل دریا » است.  با اشتیاقی بیش از پیش و با امید بیشتر تمام مطالب صفحات را خواندم وآماده اش کردم تا دست مردمی برسد که مشتاقانه منتظرند نه در کنار ساحل دریا ؛  بل که « ساحل دریا » در کنارشان آرام گیرد.

تنها گاهی صدای تشویق شهروندی ساده مرا مست و سیراب می کند و می دانم که این رسانه ی مکتوب برای سال های دور بعد  ، می تواند مستندی محکم از وقایع منطقه باشد.

« کشتی » در هیات « کشتی » رامسر

این روزها نامه ی رئیس هیات کشتی منصوب از طرف رئیس کشتی رامسر باعث شد مشکلات کشتی رامسر دگر باره بر زبان ها جاری شود.

رامسر دارای پیش کسوتان کشتی ارزشمندی است که هر کدامشان « یلی » در دنیای پهلوانی اند. از این طیف سخت کوش چند گوش شکسته نیز در ردای داوری صاحب نام. دوستانی چون مهدیزاده و مقبل دوست از کسانی هستند که نه تنها گوش شکسته ی تشک کشتی اند بل که استخوان خرد کرده ی موفقیت های کشتی رامسر نیز می باشند.

اما همین شهرستان هفتاد و چند هزار نفری امروز در دنیای کشتی دچار معضلی شده است که چون کلاف سر در گم همه را دور خود می تاباند.

رامسر دارای دو رئیس هیات کشتی می باشد. یکی منصوب از طرف هیات کشتی استان و دیگری منتخب رئیس اداره ی تربیت بدنی رامسر.

اما آیا این مشکل راه حل ندارد؟ تا چه وقت باید کشتی گیران شهر محروم از آرامش باشند؟

رسم بر این است که رئیس کشتی هر شهرستان با انتخاب رئیس اداره ی تربیت بدنی آن شهرستان و تائید و ابلاغ حکم از طرف هیات کشتی استان ، معرفی گردد. اما در رامسر این رسم جاری نشد. رئیس اداره ی تربیت بدنی شهرستان شخصی را منصوب کرده است و هیات کشتی استان نیز شخص دیگری را.

حال سوال این است رئیس تربیت بدنی رامسر خلاف قانون عمل کرده است یا رئیس هیات کشتی استان ؟  و چاره ی کار چیست؟

این مطلب به دنبال یافتن مقصر نیست بل که دنبال یافتن راه حلی برای پایان دادن به این معضل است.

ابتدا توصیه به هر دو عزیز رئیس هیات این است که با تعامل و هم دلی کار را در همین جا خاتمه دهند و با وحدت و یک پارچگی در انبوه مشکلاتی که دامن ورزش کشور را گرفته است ، گره گشای این مشکل ساختگی برآیند.

در غیر این صورت وظیفه ی رئیس اداره ی تربیت بدنی و مسوولین شهرستان است که با استمداد از معون ورزشی مدیر کل ورزش و جوانان استان یا همین عنوان در وزارت خانه نسبت به رفع اشکال اقدام نمایند.

بی تردید « کشتی » در هیات « کشتی » رامسر یک بازنده بیشتر ندارد و آن کشتی گیران زحمت کش شهرستان هستند و به تبع آن از دست دادن قهرمانی هائی که می شد به آن ها افتخار کرد.

دو ابتکار جدید بخشدار رامسر

        

بخشدار رامسر در روند انتخاب دهیاران دست به ابتکار جدیدی زده است که نه با موازین قانونی تطبیق دارد و نه به صورت سنت از قدیم در روند انتخابات دهیاران مد نظر بوده است.

ایشان به اجتهاد خود از شوراهای روستائی خواسته است برای هر روستا دو نفر را به عنوان دهیار انتخاب نمایند . حتی برای برخی روستاها که از معرفی دو نفر دهیار خودداری کرده بودند نامه ی مکتوب زده و ازآن ها درخواست معرفی دونفر را نموده است

!!!

و از سوی دیگربا ابتکاری جدیدتر به سبک کنکور و یا امتحانات نهائی مدارس به سیاق شغل پیشین خود ( به قول یکی از مسوولین ) می خواهداز میان دو کاندیدای مطرح شده ی روستاها ؛ با برگزاری آزمون قوانین دهیاری یکی را برگزیند.

این آزمون قرار است روز شنبه  20 مهرماه ساعت 15:30 در دبیرستان شادروان افتخاری واقع در بلوار امام رامسر روبروی مسجد امام رضا برگزار شود.

علاوه بر آن شنیده ها از تاکید بخشدار رامسر برای معرفی اشخاص مد نظر خود برای دهیاری برخی روستاها  حکایت می کند.البته احتمال قبولی کاندیدای مد نظر بخشدار می تواند بیشتر هم باشد !!

 این روند غیر قانونی در سکوت رسانه ای و بدور از هیاهو آرام آرام شکل اجرائی به خود خواهد گرفت.

پرسش اصلی این است که بخشدار رامسر بر اساس چه ضوابط و اصولی دست به اقدام مبتکرانه ای این چنینی زده است؟

اگر لازم بود شوراها برای انتخاب دهیار خود دو گزینه معرفی نمایند چرا در شهرها و روستاهای سایر نقاط کشور چنین اقدام ارزنده ای !!! شکل نگرفته است؟ و اساسا چرا مردم به پای صندوق های رای رفته اند و اعضای شورا را با صرف وقت و هزینه انتخاب کردند .آیا بهتر نبود از ابتدا این کار را به بخشدار رامسر محول می کردند تا این همه هزینه برای برگزاری انتخابات صرف نشود؟

هدف از فشار بخشدار برای معرفی افراد خاص به عنوان دهیاری برخی روستاها چیست؟  و آیا اصولا قانون گذار به بخشدار اجازه ی چنین کاری می دهد؟

در این میان وظیفه ی فرماندار شهرستان  و مسوولین ذیربط چیست ؟آیا آن ها در جریان این ابتکارات خلاقانه قرار دارند؟

اگر بخشدار رامسر از چگونگی تعیین دهیاران اطلاعات کاملی نداشته است  نمی توانسته از معاون فعلی فرماندار رامسر ؛ علی فروغ خلعتبری که 19 سال سابقه ی بخشداری دارد جویا می شد؟ و آیا بخشدار سابق در این زمینه به بخشدار منتقل شده از آموزش و پرورش اعلام نکرد این کار خلاف قانون است؟

آیا استانداری مازندران در خصوص ابتکار یاد شده مطلع شده است؟ نظر استاندار و مسوولین ذی ربط استانداری در این زمینه چیست؟

به هرحال پاسخ به پرسش های فوق می تواند کمی راهگشا باشد.

هر چند در کلیت ماجرا  ، آشنائی دهیاران با قوانین دهیاری را بتوان نقطه ی قوت این آزمون دانست ؛ اما قانون گذار به هیچ کس چنین حق و حقوقی را محول نکرده است.

تکریم شهدا کمتر از شهادت نیست.

هر از گاهی عطر خوش ایثارگری ها در کوچه های شهر می پیچد و بازگشت استخوان ، پلاک ، تکه لباسی که هنوز بوی مهر ، عشق و شهادت می دهد فضای شهرها را عطر آگین می کند و باز دوباره در اربعین دفن دو شهید گمنام در شهرستان رامسر ، مردم شهید پرور منطقه میزبان شهدای گمنام دیگری خواهند بود.

شنیده ها حاکی از برنامه ریزی برای دفن شهدای گمنام در آستانه ی شهادت امام جعفر صادق علیه السلام در شهرستان رامسر و در باغ سی هکتاری ( روبروی هتل قدیم و بزرگ رامسر ) خبر می دهد.

هرچند پیشنهاد می شود ضمن احترام به پیشنهاد دهندگان مکان یاد شده ،  این شهدا به جای باغ سی هکتاری که در مواقع خاص گردشگر پذیری با ازدحام جمعیت مواجه می شود و ممکن است در آن ایام شهدا کمتر مورد توجه واقع شوند و ناخواسته مسبب بی احترامی به ایثارگری های قهرمانانه مدافعان حریم امنیت کشور شوند در ورودی مصلی جوادالائمه علیه السلام شهرستان رامسر دفن گردند .

با دفن شهدا در این مکان می توان با احداث یک بنای یادبود ویژه و با معماری اسلامی ایرانی به ایجاد یک فضای گردشگری معنوی دست زد و حتی برای میهمانان رسمی کشور و میهمانان خارجی ، مکانی برای احترام به ایثارگری ها فراهم کرد.

علاوه بر آن مصلی شهرستان علاوه بر حضور مومنین در روز جمعه ، میعادگاه مراسم مذهبی - ملی و رسمی کشور است و سمبل مقاومت و ایثار در گردهم آئی های روز قدس ، 13 آبان ، 22 بهمن و .... سایر برنامه های رسمی می تواند باشد.

شاید ایده ی عطر آگین کردن فضای معنوی جامعه با دفن شهدای گمنام در  فضای غیر مانوس باغ سی هکتاری به آمال و اهداف برگزار کنندگان این امر زیبا صدمه ی جبران ناپذیری وارد کند که میزان نفع آن خیلی کمتر از ضررهای معنوی آن باشد.مقام معظم رهبری در بیانی شیوا و کوتاه حق مطلب را ادا کرده اند « تکریم شهدا کمتر از شهادت نیست.» پس بر ماست که با نگاهی عمیق ، با نیت خیر باعث تکریم بیشتر شهدا گردیم.

راز ماندگاری

 سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 24 ؛ شهریور ماه 1392

در ماه شهریور رخداد های متنوعی شکل گرفته است اما باید از دو موضوع نوشت ! و به راحتی از آن نگذشت.

 هفته ی دولت ؛ در آغازین روزهای شهریور یادمان شهادت شهیدان رجائی و باهنر است. آن هائی که مدت خدمتشان به جامعه بسیار کوتاه بود اما اثرات ماندگار آن ، از آنان اسطوره هائی ساخت که مانائی ابدی یافته اند.خدمت به محرومان و در نظر گرفتن خواسته های مشروع آنان و ایجاد تمهیدات لازم برایشان ، یکی از مهم ترین اولویت های این دو شهید بزرگوار بود.

هفته ی دفاع مقدس ؛ انتهای این ماه نیز حادثه ای در خور توجه و به یاد ماندنی دارد که تا تاریخ زنده است از آن به نیکی یاد خواهد شد.هرچند کلیت این ماجرا و تلخ و از دست دادن ذخایر ملی ، معنوی و انسانی ایران عزیز در این حادثه غمبار و تاسف انگیز است ، نتیجه ی تلاش مجاهدانه ی ارتش ، سپاه ، بسیج ، جهاد سازندگی و در یک کلام اقشار مختلف مردم آن قدر شیرین است که آن تلخی ها از یاد برود. پس از هشت سال دفاع جانانه بدون از دست دادن وجبی از خاک کشور که طی قرن های اخیر بی سابقه بود ، بعث متجاوز و همه ی هم پیمانانش را به شکستی تاریخ محکوم کردو از آن مهم تر « متجاوز » به طور رسمی معرفی و مورد مواخذه قرار گرفت.

آن چه در این دو رخداد مشترک است کار خالصانه ی ایرانیان بوده است. رجائی ، باهنر ، بهشتی ، مفتح ،مطهری و ... از یک سو و رزمندگان ، ایثارگران ، جانبازان ، آزادگان و شهدا از سوی دیگر در یک نقطه اشتراک داشتندو آن خدمت خالصانه و بی منت بود. آنان فقط برای رضای خدا گام برداشتند و از جان خویش نیز دریغ ننمودند.

راز ماندگاری ، خدمت بی منت است و این درسی است برای همه. برای ماندگار شدن باید خالص و صادق بود و بی منت به خلق خدمت کرد.

(245414 )

روز پایان

13 شهریور ماه پایان دوره ی شهرداران و دهیاران منتخب دوره ی سوم شورای شهر می باشد. و پس از آخرین دقایق این روز به لحاظ قانونی شهردادان و دهیاران منتخب شورای قبلی حق امضای نامه های اداری مربوطه را ندارند

.

بدین لحاظ و برای پر کردن خلا قانونی روند اداری ، شورای شهر چهارم موظف است فردی را به عنوان سرپرست شهرداری ها و یا دهیاری ها انتخاب نمایند . پیش از این طبق قانون شورا باید فردی را از درون شهرداری به سرپرستی بگمارد و سرپرست حداکثر سه ماه مسوولیت گردش کار شهرداری و یا دهیاری را به عهده می گرفت. اما در قانونی که تازگی ها ابلاغ شده ، شورا می تواند شهردار و یا دهیار سابق را تا رسیدن به نتیجه ی نهائی برای انتخاب گزینه ی مورد نظر ؛ با حکم سرپرستی و حداکثر به مدت سه ماه انتخاب نماید.

آن چه از شواهد بر می آید شوراهای چهارم منطقه هنوز گزینه ی قطعی شهرداری و دهیاری خود را انتخاب نکرده اند و در صورتی که شوراها مخالف وضعیت قبلی نباشند ،  این امر فرصتی به شهرداران و دهیاران  می دهد تا چند صباحی دیگر با حکم سرپرستی از طرف شورای چهارم  ، روند اداری مجموعه ی ذی ربط خود را سامان دهی نمایند

.

روی سخن با شورائیان است که وقت را مغتنم بشمارند و با امروز و فردا کردن فرصت را از دست ندهند و هر چه زودتر گزینه ی مد نظر خود را چه ازمیان شهرداران و دهیاران کنونی و چه از میان گزینه های جدید ، قطعی نمایند

.

همه می دانند که « مرغ همسایه غاز نیست !! » اما در عمل ممکن است به فرآیند روی آورند که ترجمه اش همان بشود !! شورائیان در بدو امر شاید بهتر باشد از میان شهروندان خود فردی لایق را برگزینند و این نه دور از ذهن است و نه دور از دسترس . اما اگر در همه ی برآیندهای تصمیم گیری خود به گزینه ای غیر بومی رسیدند ، به لحاظ نگرانی از افکار عمومی  ، نتیجه ی زحمات و تلاش هایشان را لگد کوب ننمایند و با جرات و جسارت منتخب خود را معرفی نمایند

.

هدف از این نوشتار یاد آوری به شورائیان منتخب چهارم بود که فرصت اندک آنان بعد از برگزاری انتخابات رو به اتمام است و تذکر این نکته لازم است که هر روزی که می گذرد شمار روزهای مدیریتشان از چهار سال را کم می کند. به یقین چهار سال مدت طولانی برای مدیریت نیست و به چشم بر هم زدنی خاتمه خواهد یافت. و به فرمایش مولای متقیان حضرت علی علیه السلام : « فرصت ها را غنیمت شمرید که چون سرعت ابر در گذرند . »

روز 13 شهریور روز پایان دوره ی سوم شوراها می باشد ؛ اما عبارت زیباتری می توان بر ان نهد و آن تولد و آغاز دوره ی چهارم شوراها. به همه ی شورائیان دور سوم خداقوت گفته و اگر فرصتی دست داد به نقد و بررسی فعالیت آن ها خواهیم پرداخت و به شورای چهارم بابت آغاز فعالیتشان تبریک می گوئیم و البته نقد منصفانه ی عملکردشان را وظیفه ی رسانه ای و شهروندی خویش می دانیم.

انتخاب سخت

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 23 ؛ مرداد ماه ماه 1392

این روزها در هر کوی و برزنی ، در هر شهر کوچک و بزرگی ، آن هائی که سرشان درد می کند !! پرسششان این است؟ انتخاب شورائیان منتخب ما کیست؟ بومی است یا غیر بومی ؟ متعهد و متخصص است یا نه؟ مجرب و توانمند است یا نه؟ مردم در یک کلام می خواهند مشکلاتشان حل شود و برخی نیز فقط در این فکرند که مشکل خودشان حل شود !!

آن سو تر شورائیان دغدغه های دیگری دارند. آن ها در زمان انتخابات از روی تامل و گاهی نیز از سر اجبار و برای جلب آرا حرف هائی زده اند که بنا بر ماندن و عمل کردن آن حداقل انتظارشان از خودشان است. آن ها در این جمع چند نفره دارای تناقضاتی نیز هستند. این که با اشاره به عدم تفاهم پیش از انتخابات و فقدان تشکییل یک گروه ائتلافی ؛  اینک چند نفر با فکر ، ایده ، سلیقه ، برنامه و مهم تر با وعده های مختلف دنبال یک نفرند تا بتواند همه ی آرزوهای نانوشته ی ان ها را نیز برآورده کند

.

می گویند « جمع نقیضین محال است » اما نقیض این فرضیه در شوراهای شهر و روستا موج می زند و قابل اثبات است. ! حال به استناد به صغرا و کبرای این فرضیه اگر نتیجه ای مطلوب و موثر اخذ شود ،  خود می تواند فرضی محال باشد.

اما وظیفه ی رسانه ای حکم می کند که برای کمک به شورائیان چند نکته ی اساسی برای انتخاب درست ؛ در معرض عموم قرار گیرد. شاید سنجه و معیاری برای محک شروط زیر نباشد و یا سخت قابل حصول باشد ؛ اما می تواند دست مایه ای برای انتخاب درست باشد.

مدیریت کارآمد ، تجربه ی مرتبط ، تعهد ، تخصص ، مسوولیت پذیری ، شناخت محیط و زیر مجموعه ی آتی تحت مدیریت ، داشتن و ارایه ی برنامه های کوتاه ، میان و بلند مدت و تقویم کاری برای رسیدن به این برنامه ها ، شیوه های اجرائی و عملگرائی ، میزان تعهد به قانون و شورا پذیری اصول و قوائد ، نحوه ی ارتباط با ارباب رجوع ، سرمایه گذاران و شهروندان و ...

گزینه های پیش روی شورائیان به یقین نمی تواند همه ی این اوصاف در او جمع باشد ، اما داشتن حد اقلی از این داده ها به مدیریت بهتر و کار آمد تر کمک شایان توجهی خواهد کرد.

آن چه مسلم است نظارت بر عملکرد منتخبشان در راس همه ی امور است و با انتخاب و رها کردن منتخب به حال خود ، مسوولیت از آن ها سلب نخواهد شد.

و سر انجام این که به مانند ضرب المثلی که می گوید « شخصی نام پسر خود را رستم گذاشت و می ترسید او را صدا بزند » نباشند  و گزینه ای را انتخاب کنند که توان بازخواست از او را داشته باشند.

پیامکی که شادی آور بود...

ساعت دقایقی از نیمه شب گذشته بود که صدای گوشی همراهم به معنای دریافت پیامک بلند شد. تازه آماده ی خواب شده بودم و بلافاصله گوشی را برداشتم. متن مسرت بخشی که شیرینی اش تا مدت ها در خاطرم خواهد ماند:

طی حکمی از سوی وزیر نیرو ماشاالله تابع جماعت به سمت مشاور وزیر نیرو و مدیرکل حوزه ی وزارتی وزارت نیرو منصوب شد. تابع جماعت از مدیران شرکت آب نیرو و دبیر شورای مشاورین وزیر بوده است.

آن هائی که مثل بنده ایشان را می شناسند به سلامت نفس ، پاکدستی ، تیز هوشی و درایت بیش از اندازه ی او ایمان دارند . او اهل مطالعه ، در سخنوری چیره دست است.  بی منت خدمت می کند و در حوزه ی برنامه ریزی و تئوری پردازی از رتبه های بالائی برخوردار است.

سال های حضور در دانشکده ی صنعت آب و برق شهید عباسپور  و سال های همکاری ام با او در حوزه ی ریاست سازمان صدا و سیما و حوزه های ستادی آن و همکاری در کانون فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد اسلامی ،  از او انسانی صبور ، بشاش و ملایم را در ذهنم تصویر کرده است.

برای او در این سمت آرزوی موفقیت و پیشرفت روز افزون از خداوند مسئلت می نمایم و به وزیر نیرو برای چنین انتخابی تبریک می گویم.

انتخاب وزرا و یک حادثه ی جالب

به رسم معمول مردم ایران در این روزها ، پیگیر رای اعتماد مجلس به وزرا و سخنان موافق و مخالفین در محل کار و منزل می شدیم.

محمد امین کلاس چهارم را تمام کرده است و امسال به کلاس پنجم می رود ، او هم در منزل به ناچار و گاهی از روی رغبت وارد بحث های جانبی بنده و همسرم می شد و البته گاهی هم اظهار نظر می کرد.!

در خصوص وزرا به علت این که دانش آموز است توجه خاصی به مبحث وزیر آموزش و پرورش داشت و صحبت های موافقین و مخالفین و بحث های خانگی را به دقت گوش می داد. ما از منظر وضعیت پیش آمده و یا به قول وزیر سابق حاجی بابائی از 5 ، 3 ، 4 به 6 ، 3 ، 3 تغییر یافته بود و از وزن مدیریتی بالا و رغبت معلمان و آموزش و پرورشی ها به محمد علی نجفی و احتمال تغییر در نظام آموزشی و ... صحبت می کردیم.

عصر پنج شنبه پس از صحبت های وزیر نفت و نیرو و ورزش نوبت رای گیری شد ، کمی طول کشید تا آرا خوانده شود. و ما به کار منزل پرداختیم. ، محمد امین دوان دوان آمد و گفت بابا دارن آرا را اعلام می کنند!

کنار هم منتظر اعلام آرا شدیم ، اولین قرعه به نام محمد علی نجفی وزیر آموزش و پرورش افتاد با شمارش آرا و اعلام عدم رای اعتماد به ایشان ، ما که متعجب مانده بودیم ، دیدیم محمد امین ناراحت شده و بغض کرد. با صدای گرفته گفت چرا بهش رای ندادن. مانده بودیم که چه به او بگوئیم . دیدیم اشک در چشمانش حلقه زده است!!

با لبخند طوری که از دلش ناراحتی را بزدائیم گفتیم : حالا چرا شما ناراحتی؟

با صدای حزین گفت: آخه 6 ، 3 ، 3 حذف می شد؟

گفتیم : خب چه به تو می رسید؟

گفت : این جوری یه رده بالاتر می رفتیم و می تونستیم قیافه بگیریم که ما راهنمائی شدیم ! اما حالا چی هنوز ابتدائی هستیم!!

من و همسرم نتوانستیم جلوی خنده خود را بگیریم. او به شدت ناراحت و ما از نگاه کودکانه اش به ماجرا ، متعجب شده بودیم...

از این که رئیس جمهور یک مهره ی ارزشمند خود را از دست داده بود و جامعه از مدیری توانمند محروم شد، نگران شدیم. نمی دانم نمایندگان ملت که نمی توانند در خصوص امر بسیار مهم انتخاب وزیر رای مثبت یا منفی بدهند و مردد ، رای ممتنع می دهند، برای چه صندلی مجلس را اشغال کرده اند؟

این که وزیری رای اعتماد بگیرد یا نه به درایت آن ها بستگی دارد ولی رای ممتنع بی معنا ترین کار در ارائه ی یک حق نظر در تائید یا رد است.

.............

غروب شنبه مشغول کار در انباری بودم که محمد امین آمد و با خوشحالی گفت: بابا آقای نجفی معاون گرشگری رئیس جمهور شد.برق شادی در چشمانش برای من هم شادی آورد  و از این که دغدغه و نگاه خانواده در تفکر فرزندان تیز هوش امروز آن قدر موثر است متعجب شدم.

هر چند به قطع و یقین برایم اثبات شده است که فرزندان امروز ، از دیروز ما خیلی جلوترند و امیدوارم آینده ی درخشان ایران اسلامی از این هوش های سرشار بهره ی فراوان ببرد.

سنت دست گردان میزان فطریه

ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات و تبریک عید سعید فطر.

یکی از سنت های خوب در غرب مازندران ، سنت دست گردان میزان فطریه است. در این سنت سرپرست خانوار مبلغ فطریه را محاسبه و کنار گذاشته و در صبح اول عید با بیدار کردن همه ی اعضای خانواده سفره ی افطاری زود هنگامی را پهن می کنند و افراد دور سفره به ترتیب از سمت چپ سرپرست خانوار ، میزان فطریه را با دست راست خود گرفته ، نیت ، دعا و آرزو کرده و با دست چپ خود به نفر بغل دستی می دهند.

در نهایت مبلغ فطریه به دست سرپرست خانوار می رسد و او مجددا دعا و آرزوهایش را انجام داده و فطریه را زیر فرش کنار گذاشته و با صلوات و ذکر فاتحه برای اموات و ذوی الحقوق خود ، در اول صبح افطار کرده و برای ادای نماز عید فطر به مسجد محل می روند.

سه روز انتخاباتی !!!

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 22 ؛ تیرماه ماه 1392

24 خرداد92 به آخرین دقایق خود نزدیک شدو مردم نگران و مضطرب لحظه به لحظه منتظر اعلام رسمی منتخبان ملت هستند. گمانه ها در حول و حوش اطرافیان کاندیداها به اوج خود رسیده است. جامعه مضطرب از نتایج انتخابات ریاست جمهوری است. براستی چه کسی کابینه ی یازدهم را خواهد آراست؟ در این منطقه سوال دیگری مطرح است ؛ چه کسی بر صندلی سبز مجلس تکیه خواهد داد؟ و در گوشه های پراکنده ای دیگر کاندیداهای شورای شهر و روستا  که نفوذ کمتری در فرمانداری ها دارند ؛ تشویش آن ها بیشتر است.

صبح 25 خرداد نوید لحظات خوش برای عده ای خواهد بود و برخی نیز نگران از نتایج آرا.

بااعلام نتایج دوره ای شمارش آرا مشخص می شود که در ریاست جمهوری حسن روحانی از بقیه ی رقبا پیشی گرفته است و ساعت 20:45 دقیقه اعلام نتایج نهائی شمارش آرای ریاست جمهوری خیل کثیری را برای شادمانی به خیابان می کشاند.آرامش خاصی بر جامعه حکم فرما شده است. انگار از همین امروز منتخبشان رئیس جمهور شده است. طلا ارزان می شود قیمت سکه افت می کند و دلار سراشیبی سقوط را تجربه می کند. مردم شادمانند و آرامشی عجیب به همراهی امیدی درخشان برایشان شکل گرفته است.

نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی منطقه نیز با اختلافی فاحش از پیروزی شمس الله شریعت نژاد خبر می دهد. و آرام آرام آن ها نیز کاروان شادی به راه می اندازند.

ظهر روز 26 خرداد نتایج نزدیک به  قطعی انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز اعلام می شود.

منتخبان مشخص شده اند ، راه هموار شده است و با نگرانی و ناراحتی عده ای و خوشحالی عده ای دیگر کار به انجام رسیده است.

سوال اینجاست . آیا منتخبان مردم به وعده های خود عمل خواهند کرد ؟ آیا آرامش حاکم بر جامعه تداوم خواهد یافت ؟ آیا منتخبان از عملکرد تبلیغی خود سربلند بیرون آمده اند؟ آیا با رعایت قانون و اخلاق به این نتیجه رسیده اند یا خلاف های نهان و آشکار داشته اند؟ آیا وجدانشان از عملشان راضی است؟ آیا برای جبران هزینه های تبلیغی خود به راه حرام نخواهند رفت؟ براستی تصاحب یک صندلی برای خدمت به چند می ارزد؟

حال در تیر ماه قرار داریم . مردم مانند گذشته به زندگی عادی برگشته اند ، کاندیداها و منتخبان چطور؟

یک روز تا انتخاب

اینک بر اساس شنیده ها و نظرسنجی و بازخوردهای جامعه احتمال آرای کاندیداها به ترتیب زیر خواهد بود : حسن روحانی ، محمد باقر قالیباف ، علی اکبر ولایتی ، محسن رضائی ، سعید جلیلی ، سید محمد غرضی.

استقبال از انتخابات به گواه همه ی نهادهای رسمی و غیر رسمی ؛ مردم کوچه و بازار ، همکاران و ... به مانند گذشته نبوده است.برخی بر این باورند شور و شوق کم موجود نیز از تلاقی انتخابات شورای شهر با ریاست جمهوری شکل گرفته و اساسا اگر غیر از این بود شاید در این حد فعلی نیز نبود. تحلیلی که شاید بسیاری از خوانندگان آن را حس و یا از نزدیک لمس کرده اند. این امر در منطقه ی غرب مازندران با برگزاری انتخابات میان دوره ای مجلس شورای اسلامی عجین شده و به طور نسبی تعداد علاقه مندان به شرکت در انتخابات را افزوده است. اما این استقبال محدود مانعی برای برگزاری انتخابات نیست و به طور قطع و یقین انتخابات سر موقع و با شرکت رای دهندگان ، برگزار خواهد شد.

رای دهندگان منتخبین خود را انتخاب خواهند کرد و با کسب درصد آرای تعریف شده در قانون ،  به کرسی های مد نظر دست خواهند یافت. نکته ای که بدان باور دارم این است که همه باید حضور داشته باشند ، رای دهند و انتخاب کنند ؛ چرا که غیر از این ، عده ای خواهند آمد ، انتخاب خواهند کرد و منتخب آنان مدیریت آینده همه را به عهده خواهند گرفت  وصد البته گله و شکایت کسی که در انتخابات حضور نداشته و از مدیر آتی گله مند است ، پذیرفته نخواهد شد.

و اما انتخابات ریاست جمهوری

همان طور که در مقالات پیشین ذکر شد روند انتخابات را مناظره ها و برنامه های کاندیداها تحت تاثیر خود قرار داد.

انصراف غلامعلی حداد عادل  به نفع اصول گرایان ؛ که در نظر سنجی ها آرای آن چنانی نداشت در عمل نه از آرای اصول گرایان کاست و نه به آن ها افزود. وی بدون نام بردن از کسی از صحنه ی رقابت ها بیرون رفت ، با آن که پیش از آن در ائتلاف 1+2 توافق نموده بودند که به نفع یکی از کاندیداه کنار بکشند ؛ اما این عمل وی آرای اندک او را در بین 5 کاندیدای باقی مانده ی اصولگراین پخش نمود. هرچند به لحاظ نزدیکی گفتمان ، احتمالا اکثر علاقه مندان وی به سمت سعید جلیلی خواهند رفت.

اما انصراف محمد رضا عارف از نوع دیگری بود. وی که با قدرت و به نمایندگی از اصلاح طلبان پا به عرصه ی اتخاباتی گذاشته بود با قبول حکمیت سید محمد خاتمی ( نمایندگی از جریان اصلاحات ) از دور رقابت کناره گرفت. وی در این انتخابات گرایش مردم را جلب کرده بود و در رده های چهارم و یا پنجم بود.اعلام حمایت جریان اصلاح طلبی از کاندیدای معتدل حسن روحانی که با شعار « دولت تدبیر و امید » وارد عرصه شده بود ، طیف اصول گرا را دچار چالش کرد. این اعلام دیری نپائیده بود که با دو خبر دیگر کار را تمام کرد. اعلام حمایت سید محمد خاتمی رئیس جمهوری دوران اصلاحات و اعلام رای دادن به حسن روحانی توسط اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری دوران سازندگی ؛ شور خاصی را در جامعه پدید آورد. هرچند فرصت اندک بود ؛ اما تغییر رفتار مردم و شور پدید آمده از این اخبار به ناگاه درصد آرای حسن روحانی را بالا برد.

از طرف دیگر محمد باقر قالیباف که پیش از این همیشه در صدر نظر سنجی ها بود با اتفاق پیش آمده در سومین منظره و عقب نشینی و سکوت در مقابل استدلال حسن روحانی ؛ آرایش ثابت ماند و به طور طبیعی درصدش افت کرد.

در این میان آرای محسن رضائی و علی اکبر ولایتی رشد در خور توجهی داشت . محسن رضائی با ستدلال های اقتصادی و یارانه ی سبز و تسلط بر رفتار خود ، طبق آمار ، توانست در صدر آرای روستائیان کشور قرار گیرد و آرای سعید جلیلی با روند کندی افزایش یافت. سید محمد غرضی نیز همان روال قبلی را برای خود حفظ نمود و با خروج حداد عادل ، یک رتبه نزول کرده و نفر آخر شد.

اینک بر اساس شنیده ها و نظرسنجی و بازخوردهای جامعه احتمال آرای کاندیداها به ترتیب زیر خواهد بود : حسن روحانی ، محمد باقر قالیباف ، علی اکبر ولایتی ، محسن رضائی ، سعید جلیلی ، سید محمد غرضی.

احتمال جابجائی در رتبه ی 2 ، 3 و 4 هست و این موضوع با شایعات کناره گیری احتمالی علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف به نفع سعید جلیلی ممکن است دستخوش تغییرات اساسی شود. هرچند انصراف این دو با اعلام ستادهایشان منتفی است اما به طور قطع و یقین دیگران انصراف نخواهند داد و روند انتخابات بر همین منوال خواهد بود.

احتمال دیگری که نزدیک به یقین است به سرانجام نرسیدن انتخابات ریاست جمهوری در مرحله ی اول است . با اشاره به درصد مشارکت و پراکندگی آرای کاندیداها در نظر سنجی ها این احتمال قوی بوده و روز شنبه باید منتظر اخبار رسمی از صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود.

خرداد تاریخی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 21 ؛ خرداد ماه 92 ( ویژه نامه ی انتخاباتی در تنکابن )

تاریخ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ، از خرداد ماه خاطره ها در ذهن دارد. از پیدایش جرقه های انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی رحمت الله علیه ؛  اولین حادثه ی مهم این حادثه ی قرن در 15 خرداد 42 رقم خورد.

 رهبر کبیر انقلاب با صدائی رسا « 15 خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام کرد. »

این تنها حادثه ی خردادی انقلاب نبود. آزاد سازی خرمشهر که اقتدار ایران در جنگ را به جهانیان نمایاند در سوم خرداد رخ نمود.

این روح آسمانی در دفتر اشعارش نیز به نیمه ی خرداد ، نگاهی ویژه داشت ؛ آن جا که سرود « انتظار فرج از نیمه ی خرداد کشم » . کسی نمی دانست فرج این مرد بزرگ تاریخ ، همزمانی 15 خرداد با رحلت ایشان خواهد بود !آن جا که برای اولین بار در تاریخ ؛ فردی با صدای بلند و رسا و در صفحات تاریخ می نگارد که « با دلی آرام و قلبی مطمئن از خدمت برادران و خواهران مرخص و به جایگاه ابدی می روم » .

پس از رحلت حضرت امام ، رئیس جمهور مکتبی وقت به خرد جمعی مجلس خبرگان به رهبری برگزیده شد . اقدام مبارکی که دشمنان را انگشتان به دهان نمود . از آن پس انتخابات ریاست جمهوری و تعیین رئیس قوه ی مقننه به ضرورت ؛ در این ماه واقع شد ؛ و هر بار به فرمایش رهبر معظم انقلاب ، حماسه ای رقم خورد.

چند صباحی دیگر و در 24 خرداد 92 دنیا شاهد حماسه ای دیگر در ایران خواهد بود. حماسه ی عظیمی که پرچمدار انقلاب در آستانه ی نوروزش ؛ از آن به عنوان « حماسه ی سیاسی » نام برد تا راه گشای « حماسه ی اقتصادی » برای آینده باشد.

این مهم در منطقه ی غرب مازندران نگاه دیگری بر آن مترتب است و آن همزمانی انتخابات ریاست جمهوری ، شورای شهر و روستا با انتخابات میان دوره ای مجلس شورای اسلامی است.

پیش بینی می شود این هم زمانی ، تعداد افراد بیشتری را پای صندوق های رای بکشاند و حماسه ی سیاسی مد نظر رهبری نظام در این وادی تابناک تر بدرخشد.

اما ای مردم ؛ انتخاب کنید . چرا که اگر انتخاب نکنید دیگران با ارای خود ، برایتان انتخاب خواهند کرد و در آن زمان انگشت ندامت گزیدن سودی نخواهد داشت.

امام روحت شاد...

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 21 ؛ خرداد ماه 92 ( ویژه نامه ی انتخاباتی در رامسر )

نمی شود در خرداد و از خرداد نوشت اما از بنیان گذار انقلاب اسلامی و موسس جمهوری اسلامی یاد نکرد. بی شک مهمترین حادثه ی تاریخی جهان معاصر در قرن اخیر ، انقلاب اسلامی و مهم تر از آن ؛  پیروزی شیرین آن نیست.

اما همه به یاد دارند که در سال 68 چشم ها به بیمارستان قلب جماران دوخته بود و دست ها سر بر آسمان می سائید و طلب شفا برای پیر فرزانه را از درگاه احدیت می نمود.

اما مشیت الهی برای خدا حافظی زود هنگام مردی بود که تمام زندگی اش مبارزه برای اهداف عالیه ی الهی بود. چیزی جز ادای تکلیف برای او مهم نبود و نتیجه ی کار را  در تئوری الهی « احدی احسنین » خلاصه می نمود.

او با دلی آرام و قلبی مطمئن از پیش میلیون ها دعاگوبه جایگاه ابدی رفت و دل مالامال از عشق بندگان خدا به درد آمد.

رهبر معظم انقلاب در مراسم ساگرد آن عزیز سفرکرده سه باورامام را حکیمانه برشمرد ؛  خداباوری ، مردم باوری و خود باوری و کیست که نداند بر این سه باور یاد شده ؛ امام خمینی رحمت الله علیه  لحظه ای غفلت ننمود و هیچ کدام را فدای دیگری نکرد.

او به خدا باور داشت چرا که همیشه می فرمود مامور به ادای تکلیفم. به مردم باور داشت ؛ چرا که در 15 خرداد 42 فرمود ؛ سربازان من در گهواره هایند و همو در آخرین نوشتار مکتوب به جای مانده اش « وصیت نامه ی سیاسی الهی » متواضعانه می گوید که « مردم ایران از مردم حجاز در دوره ی رسول خدا صلی الله علیه و اله و علی علیه السلام برتر و بالاترند » و به خود باور داشت که یک تنه در مقابل همه ی ظلم و ستم ایستاد و نشان داد که جز از خدا نباید از هیچ قدرتی بیم و واهمه به دل داشت.

این روز ها ؛ روز های انتخاب رهبر معظم انقلاب در مجلس خبرگان نیز هست. مطلبی که در پشت عظمت روح بلند حضرت امام رضوان الله تعالی علیه کمتر به چشم می آید. یادمان نرود که پس از امام راحل ؛ کشتی بان مسیر پر تلاطم انقلاب و سکان دار بی بدیل نهضت همیشه با چشمانی تیز بین مراقب انقلاب و مرزهای ایران اسلامی است.

سلامت و سعادت ایشان و همه ی ایرانیان  ؛ منتهای آرزو و دعای ماست.

قطب بندی انتخابات ریاست جمهوری 92 - هفته ی دوم خرداد

هفته ی اول خرداد رو به پایان است و تبلیغات انتخاباتی کاندیداها چند روزی است که شروع شده است.

همان طور که در مقاله ی پیشین نوشته شده بود با آمدن اکبر هاشمی رفسنجانی معادلات انتخاباتی دست خوش تغییرات اساسی بود و البته بر اساس پیش بینی ها ؛ با اشاره به سخنان اعضای شورای نگهبان ،  که دور از ذهن نیز نبود ، هاشمی رفسنجانی و مشائی رد صلاحیت شدند.

این بار اما آرایش قبل از ثبت نام هاشمی و خروج مشائی و حذف اصلح ترین فرد از نظر مصباح یزدی ، با حضور پدیده ی نو ظهور سعید جلیلی ترکیب جدیدی در حال شکل گیری باید باشد.

بر اساس یک واقعیت انکار ناپذیر مردم کشور چند معضل را از مشکلات اساسی کشور می دانند و به طور طبیعی به سمتی می روند که کاندیدا دارای شاخصه های حل آن مشکل و یا معضل باشد.

از اساسی ترین معضلات کشور از جنبه ی داخلی ؛ کار آفرینی ، رونق تولید ، کاهش فشار اقتصادی بر دوش مردم و به لحاظ معیار خارجی ؛  حذف تحریم ها ، دور شدن از قطعنامه های سازمان ملل ،  ارتقای سطح روابط خارجی از مهمترین خواسته می باشد.

از میان هشت کاندیداهای احراز صلاحیت شده  ( به ترتیب الفبا ) شانس موفقیت هر کدام به طور جدا گانه بررسی و جمع بندی مطلب در انتها ارایه می شود :

1- غلامعلی حداد عادل

حداد عادل علیرغم داشتن تجربه های موثر خصوصا ریاست قوه ی مقننه ، فاقد جایگاه اجتماعی مد نظر مخاطبان انتخابات است. از نظر مردم حداد عادل نه توانائی حل مشکلات داخلی را دارد نه قابلیت ایجاد مناسبات خارجی در خور .بدین لحاظ از دور گزینه های انتخابی اکثر مردم خارج شده است.

2 - سعید جلیلی

بر خلاف حداد عادل سعید جلیلی فاقد مدیریت های بزرگ و قابل اطمینانی است. مهم ترین سابقه اش مدیریت مسئله ی هسته ای ایران در بعد جهانی است که این امر هم به لحاظ تحریم ها و فشارهای خارجی اثر مثبتی برای او به حساب نمی آید.

تائید صلاحیت جلیلی به لحاظ این که در تعاریف عمومی ، رجل سیاسی محسوب نمی شد برای خیلی ها قابل باور نبود. اما سعید جلیلی یک پشتوانه ی محکم برای خود دارد که اورا به عنوان گزینه های جدی انتخابات مطرح کرده است. طیف وسیعی از بچه های مسجد و هیاتی که در سال 84 دور احمدی نژاد حلقه زده بودند ، اینک جلیلی را جانشین مناسبی می دانند.علاوه بر آن  ملاقات با نوری همدانی  در سفر قم و حمایت اخیر  مصباح یزدی آدرس های نوینی به برخی افراد داده است.

اما سعید جلیلی تا امروز علیرغم حمایت مصباح یزدی و حضور او در بیت نوری همدانی ؛ نتوانسته تاثیر آن چنانی بر رفتار سیاسی جامعه بگذارد.و به لحاظ آماری در رده ی چهارم و یا پنجم قرار می گیرد.

3- محسن رضایی

محسن رضائی علیرغم این که در کل دوران زندگی اش سه بار نامزد انتخابات شده است و حتی یک بار قبل از انتخابات انصراف داده است !! مرد شماره ی یک و پای ثابت انتخابات ریاست جمهوری و ناکام از این انتخابات لقب گرفته است.

مهم ترین اشتباه سیاسی رضائی همان انصرافش بود که در دید عامه ی مردم و نخبگان ، او از قامت یک فرد مقتدر نزول کرده است. وی علی رغم اصرار بر داشتن برنامه به طور خوشبینانه در رده ی پنجم تا هفتم قرار خواهد گرفت.

4- حسن روحانی

به لحاظ شاخصه های مورد خواست مردم در بعد داخلی و خارجی ، گزینه ی برتر کاندیداهای موجود است.هم تجربه ی مدیریت داخلی دارد هم در عرصه ی بین المللی وجهه ی قابل قبولی دارد.

پشتوانه ی حزبی و گروهی اعتدال گرایان هر دو جناح موثر اصول گرائی و اصلاح طلبی از شاخصه ها ی احتمال موفقیت اوست.

در محافل و مجالس حرف نخست کاندیداهای مورد قبول است و چهره ی اعتدال گرای او و پشتوانه ی حمایت نامحسوس هاشمی از او ؛ وی را به گزینه ی اول انتخابات مبدل کرده است.

5- محمدرضا عارف

عارف با آن که در دولت اصلاحات حضور داشته و به طور طبیعی گزینه ی آن ها باید محسوب می شد ، اما نه کاریزمای مناسبی دارد و نه توانسته طیف هم فکر را همراه خود کند.

در خوشبینانه ترین وضعیت پیش بینی انصراف او به نفع حسن روحانی در اذهان شکل گرفته است ؛ در غیر این صورت و احتمال موفقیتش در رتبه ی شش یا هفت قرار دارد.

6-محمدباقر قالیباف

قالیباف به هرجا و هر نهادی که پای گذاشت ، نشان داد مدیر توان مندی در آن حیطه است. کار در نیروی انتظامی ، پلیس و کارهای اجرائی موفقیت آمیز او در شهرداری تهران ، اورا از بقیه متمایز کرده است.

قالیباف در عرصه های بین المللی اما بردی ندارد و حضور او به عنوان یکی از هشت شهردار برتر جهان کمک کمی به وجهه ی خارجی او نکرده است.

اصول گرایان و اصلاح طلبان به دیده ی تردید به او می نگرند و اما وعده های اجرائی و عمل شده او ، او را به مرد قدرتمند رویاهای سامان دهی به وضع فلاکت بار کشور مبدل کرده است.

او در نظر سنجی ها رقیب حسن روحانی و در طراز هم در حال رسیدن به زمان انتخابات هستند.

7-علی اکبر ولایتی

بر خلاف قالیباف ، ولایتی چهره ی بین المللی و قابل قبولی است و باز در همین مقایسه به لحاظ اجرائی  از قالیباف عقب تر است. در این مقایسه دو گانه نکته ی دیگری هم نهفته است و آن اعتماد طیفی از اصول گرایان و اصلاح طلبان به ولایتی است.

با اشاره به این رویکرد و این که ولایتی نامی است که در ذهن مردم حک شده است ، گزینه ی سوم انتخابات در این مرحله ولایتی است.

8_ محمد غرضی

غرضی گزینه ای است که  باور به تائید خود نداشت. با آن که او چند دوره وزیر بود اما هیچ گاه در قامت یک مدیر توان مند و یا رجل سیاسی ظهور نکرد. بدین لحاظ بدون برنامه و بدون پیش بینی وارد گردونه ی انتخابات شده است و احتمال کار تشکیلاتی و موفقیتش در حد صفر است و آخرین گزینه ی منتخب 24 خرداد تا امروز می باشد.

جمع بندی تحلیل رفتاری مردم

با اشاره به نکات مختصر یاد شده به ترتیب زیر برای کاندیداها پیش بینی موفقیت می شود: حسن روحانی ، محمد باقر قالیباف ، علی اکبر ولایتی ، سعید جلیلی  ، محسن رضائی ، محمد رضا عارف ، غلام علی حداد عادل و محمد غرضی.

البته این تحلیل تا این هفته ی انتخابات است و به طور طبیعی با جریان سازی کاندیداها ممکن است رفتار عام مردم دست خوش تغییرات گردد.

در هر انتخابی به طور طبیعی حدود 20 در صد شرکت ندارند و در همین حدود هم مشارکت حتمی دارند ؛ جریان سازی انتخابات برای 60 درصد دیگر که به رای خاکستری ها معرفند می تواند میدان بازی را به نفع کاندیداهای صحنه گردان تغییر دهد.

معیار رفتار بشری

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 20 ؛ خرداد ماه 1392

سیزدهم رجب زاد روز نخستین پیشوای  شیعیان جهان حضرت علی علیه السلام است. دوست و دشمن از او به نیکی یاد می کنند و همواره در هر سنجه ای اورا ملاک و معیار قرار می دهند. از همه ی خصلت های ممتاز انسانی که خواسته باشیم نام ببریم ؛ از ایمان ، گفتار ، عمل به گفتار ،  پرهیزگاری ، شجاعت ، صبر ، بردباری ، عدل ، اعتدال و ... همه ی آن هائی که می توان شمرد و دید ؛ در این شخص هویدا و ماندگار بود.

او هیچ گاه از جاده ی انصاف خارج نبود ، هیچ گاه برپیامبر پیشی نگرفت ؛ هیچ گاه از او عقب نیفتاد بلکه همیشه همراه و ملازم او بود و راه سعادت را این گونه در رفتار عملی خویش به جهانیان نمایاند و مصداق کامل « المتقدم لهم مارق والمتاخر عنهم ذاهق واللازم لهم لاحق » شد.

در راه دین و اعتقاداتش چنان صبر پیشه کرد که مصداق عینی « فاستقم کما امرت » بود.

هرکس در سیره ی عملی و اخلاقی پسرعم رسول خدا صلی الله علیه وآله قسمتی را در خود تقویت کرد و یا خواست در آن بخش خود را هم ذات آن بنده ی خاص خدا بپندارد. اما بیش از همه و پیش از همه علی علیه السلام را معیار « عدالت و اعتدال » می دانند. عدالت علوی آرزوئی است که دست یافتن بدان سخت و شاید غیر قابل تصور باشد .اعتدال داماد پیامبر اعظم در همه ی زمینه ها مثال زدنی است و شاید تلاش برای ایجاد حداقلی از این میانه روی آرزوی خیلی از مردمان باشد.

اما امروز علاوه بر عدالت و اعتدال ؛ اخلاق علوی ،  گمشده ی جامعه ی ایرانی شده است. در بزنگاه های سیاسی بی اخلاقی در اوج خود عریان شده است و همه می دانند و می بینند و عجب آن که دم بر نمی آورند و عجیب تر آن که برای دو روز دنیا هم نوا با بی اخلاقی ها دنبال جیفه ی دنیوی ، وجدان خویش را نیز زیر پا می نهند.

در آستانه ی زاد روز « معیار رفتار بشری » با تبریک این خجسته مولود ، تمنای اجرائی شدن رفتارهای 25 سال خانه نشینی او و  آرزوی محقق شدن آرمان های پیاده شده در 5 سال حکومت « عدل و اعتدال » ؛ برای همه ی ایرانیان و جهانیان آرزومندم.

قطب بندی انتخابات ریاست جمهوری 92

یک ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری آغاز می شود و آرایش سیاسی نیروها ، جریان ها ، احزاب ، گروه ها و جناح های سیاسی کشور تا روز قبل از ثبت نام بوی رقابت انتخاباتی به خود نگرفته بود.

آغاز اولین روز ثبت نام نوید شروع حرکتی نوین برای 4 سال آتی کشور بود ، حضور چهره ها سرشناسی چون حسن روحانی و کامران باقری لنکرانی اولین دو قطبی ثبت نامی ها را رقم زد. این دو قطبی در روز دوم ثابت ماند و در روز سوم نیز  با حضور علی فلاحیان تغییر خاصی نکرد . روز چهارم با اما و اگرهای جدیدی آغاز شد ؛ در این روز محمدرضا عارف ،  غلامعلی حدادعادل و محسن رضایی نیز آمدند ، در این روز نیز دوقطبی چپ و راست هرکدام شاخ و بالی زدند و به طرفی پراکنده شدند .

شاخص ترین اتفاق در روز پنجم شکل گرفت . نام نویسی  محمدباقر قالیباف ، ‌علی اکبر ولایتی ، ‌خصوصا در لحظات پایانی آن  حضور اکبر هاشمی رفسنجانی ، اسفندیار رحیم مشایی و سعید جلیلی معادلات سرد انتخابات را به تنور گرمی مشابه کرد که حرارت آن به خوبی قابل لمس شد .

اکنون اما آشنایان به ادبیات سیاسی انتخابات را دو قطبی چپ ( ملایم ) و راست ( چند شاخه ) نمی دانند. برخی آن را دو قطبی رفسنجانی – مشائی و بعضی نیز سه قطبی رفسنجانی – مشائی – جلیلی محاسبه می کنند.

از میان 600 ثبت نامی انتخابات ، 35 چهره ی شاخص ، 11 چهره ی مشهور ؛ فضا در اختیار سه چهره ی اخیر وبا کمی اغماض نفر چهارم آن ها قالیباف  ، جریان انتخابات را مدیریت خواهند کرد.

شاید اگر هاشمی نیامده بود یکی از ارکان این رقابت می توانست حسن روحانی باشد. اما با آمدن هاشمی حضور او کم رنگ است و حتی از دور رقابت ها به کناری خواهد رفت.

از میان این قطب ها اما دو قطبی رفسنجانی – مشائی ، مهمترین پازل انتخاباتی 92 را رقم خواهد زد و شاید همه ی حوادث انتخابات آتی به مثابه ی حاشیه ی باریک این دو قطبی خواهند بود. اما برای این دو قطبی نیز اما و اگر هائی همرا است:  اگر مشائی تائید نشود و یا اگر هاشمی تائید نشود.این پازل نیز چند گانه است و برای هریک بحث مفصلی لازم است.

حماسه ی حضور

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 19 ؛ اردی بهشت ماه 1392 

زمان نام نویسی کاندیداهای میان دوره ای مجلس شورای اسلامی شهرستان های رامسر ،  تنکابن  و عباس آباد به پایان رسید و 12 داوطلب علاقه مندی خود را برای شرکت در انتخابات به عنوان کاندیدا اعلام نمودند.

شوراهای شهر و روستای این سه شهرستان نیز با مجموع 2330 کاندیدا ؛ آماده ی برگزاری انتخاباتی پرشور در منطقه هستند.

یکی از سخت ترین انتخابات و البته جالب ترین آن ها در این سه شهرستان ، هم زمان روی می دهد. انتخاب رئیس جمهور ، نماینده ی مجلس و شوراها هم زمان شده است و بهترین فرصت برای انتخاب طیف های هم فکر در منطقه می تواند رقم بخورد.

این که مردم با هوشمندی بتوانند در این سه انتخاب اشخاصی را انتخاب کنند که به لحاظ طیف فکری و سیاسی هم گرائی محسوسی داشته باشند ، می تواند بهترین انتخاب منطقه را شکل دهد.

این مهم با درایت کاندیداها ، روشنفکران ، موثرین ، ستادهای انتخاباتی ، طیف های اجتماعی و سیاسی قابل حصول است. اگر غیر از این شود نیز چالش مهمی دامان کل منطقه ی غرب مازندران را خواهد گرفت و البته این چالش حداقل سه سال را دست خوش تحولات ناخواسته خواهد کرد.

حضور بیش از 2300 کاندیدا می تواند شور و شعور انتخاباتی بزرگی را به وجود آورد و حماسه ی حضور مردم در پای صندوق های رای را شکل دهد.

این فرآیند به درستی « حماسه ی سیاسی » مد نظر نظام را تولید می کند و این منتخبین آتی هستند که بخش دوم شعار نوروزی امسال یعنی « حماسه ی اقتصادی » را ایجاد نمایند.

تنها دل خوشی مردم ؛ سامان دهی به وضع معیشت ، اشتغال خیل عظیم بیکاران ، آسان شدن شرایط ازدواج جوانان و تشکیل خانواده ی جوانان خانواده هاست ؛  که در غبار فشار اقتصادی ، دور نمای قابل مشاهده ای را برای خانواده ها ترسیم نمی کند.

لازم است کاندیداها در حیطه ی وظایف و اختیارات خود شعار دهند و حرفی بزنند که قابلیت عملیاتی کردن آن ها را داشته باشند. علت خیلی از شعارهای عمل نشده ی پیش روی خود را از نمایندگان سابق بپرسند و با دانستن دلایل عدم اجرای آن ها ، راهی نو پیش روی مردم قرار دهند.

راه اندازی نسخه ی آزمایشی اینترنتی ساحل دریا

نشریه ی ساحل دریا به منظور اطلاع رسانی برخط ( On Line ) نسخه ی آزمایشی خود را در قالب وب نوشت در معرض دید عموم قرار داده است.

البته به زودی سایت sadaonline.ir با نظرات تکمیلی شما راه اندازی خواهد شد.

تا راه اندازی سایت رسمی ، نسخه ی آزمایشی اینترنتی با آدرسSadaonline.blogsky.com راه اندازی شده است.

 در اولین پست های این سایت ؛ اسامی کاندیداهای میان دوره ای مجلس در رامسر ، تنکابن و عباس آباد ؛ کاندیداهای روز اول شورای شهر کتالم و سادات شهر ، معارفه ی رئیس جدید دانشگاه پیام نور ، مراسم فاطمیه در مصلی رامسر و حواشی خواندنی آن را می توانید ملاحظه کنید.

شما نیز با ارسال خبر و مطلب و نظر می توانید در بهتر شدن سایت همکاری نمائید.

انتقادات ، پیشنهادات و راه کارهای شما به کامل شدن سایت کمک خواهد کرد.

برای مشاهده ی نسخه ی آزمایشی « ساحل دریا آن لاین » می توانید به آدرس زیر مراجعه نمائید :

Sadaonline.blogsky.com

شورای شهر جدید

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 18 ؛ فروردین ماه   1392

26 فروردین 92 آغاز ثبت نام نامزدهای داوطلبی در شورا های سراسر کشور است.

مردم به درستی ثابت کرده اند که پای جمهوریت نظام اسلامی محکم و پایدار ایستاده اند و علیرغم همه ی ناملایمات موجود حضور خود در عرصه های انتخاب کنندگی را به نحو احسن انجام داده اند.

روی سخن با آنانی است که عزم خود جزم نموده اند تا در کرسی شوراها جلوس نمایند و بر طبق شعارهای از پیش تعیین شده ، راه خدمت به مردم را در پیش گیرند.

پیش از ثبت نام شاید لازم باشد فقط یک دور وظایف و اختیارات شوراها مطالعه شود و آن گاه در تنظیم شعارها بر اساس آن وظیفه و آن اختیار شعار داده شود.

اشکالی که در شعارهای منتخبین قبلی بود و اکنون که  حدود دوسال بیش از مدت مقرر بر صندلی شورا جلوس کرده اند نیز متوجه نشده اند که وظایفشان چه بوده است !!!؟

هنوز بر عملکرد اجرائی که کار شهرداری ها و دهیاری ها ست ؛ به عنوان عملکرد درخشان خود پای می فشرند و بالطبع کاستی های این بخش را عملکرد ضعیف شهرداران می پندارند.

اعضای شورا و کاندیداهای آتی لطفا یک بار و فقط یک بار وظایف و اختیارات شورا را مطالعه کنید تا در سر بزنگاه نگوئید که نمی دانستیم !

انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد او ؛ تاکید می شود نظارت بر عملکرد شهردار از وظایف مصرح در قانون شوراهاست و هیچ توجیهی نمی تواند ضعف عملکردتان را رفع و رجوع کند.

تجربه ی تلخ انتخاب شهرداران قبلی در شورای شهر رامسر ؛ چند سال عقب ماندگی شهر را به دنبال داشت و این گناه نابخشودنی اعضای حاضر در شورای فعلی است.

پیشنهاد می شود کاندیداها قبل از ورود در عرصه ی انتخابات ائتلاف به تعداد کرسی های شورا تشکیل دهند ، شهردار آتی خود را انتخاب نمایند و برنامه های مدیریت شهری آتی را شفاف به مردم عرضه بدارند.

اگر پیش از انتخابات نمی توانید ائتلاف لازم را تشکیل دهید لطفا ثبت نام نکنید. چرا که شما نیز پا به محیطی می گذارید که از اساس بر مبنای خود رائی شکل گرفته است و در نتیجه ،  رسیدن به توافق در زمینه ای لازم دور از ذهن است.

شورایی متفق القول و متحد برای رسیدن به محیطی آباد حق همه ی شهروندان است.

نوروز

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 17 ؛ اسفند ماه   ۱۳۹۱

در چشم بر هم زدنی سال 1391 رو به پایان است و آغاز سال جدید را جشن می گیریم.

انگار همین دیروز بود که در هیاهوی پایان سال 90 و آغاز سال 91 بودیم. سال 92 هم از راه می رسد و آن نیز در چشم بر هم زدنی پایان می یابد. ودر این آغاز و پایان عبرت ها نهفته است « فاعتبروا یا اولی الابصار ».

شادباش نشریه ی ساحل دریا بر همه است. همه ی آن هائی که شادمانه زیستند و جاودانه فعالیت نمودند. همه ی آن هائی که دستان پر مهرشان برای همه گشوده بود و سینه ی فراخشان سنگ صبور زخم دیدگان بود.

شادباشی از اعماق وجود برای همه ی آنانی که جز برای رضای خدا و خشنودی مخلوقاتش قدم از هم برنداشتند و رضایت وجدانشان را باهیچ قیمت گزافی نفروختند.

آنانی که دلی کودکانه دارند. صاف و صمیمی . قهر کردنشان از روی منافع نیست و دوستی هایشان از روی غرض نیست.

با همه مهربانند و پیش از همه با خود و بر خود مهربانی می کنند.

در این وانفسای نفسانیت های زود گذر که اثرات شوم آن ها در چهره و رخساره ی مردم نجیب و صبور هویداست ، شاید از شیرینی ها گفتن ، دهان شیرین نشود.اما دل خوشی همه ی ما به لبخند طفل های معصومی است که نمی دانند شرمندگی اقتصاد آشفته ی بازار امروز ؛  پدران را گونه سرخ کرده است.

هر روزی که می گذرد فرصتی است برای خوب بودن و این فرصت ها به گفته ی پیشوای پرهیزگاران حضرت علی علیه السلام « در گذرند ، چون ابر درباد . پس فرصت ها را غنیمت شمرید ».

با هم شادمان و برای هم مهربان باشیم و نا ملایمات وارده  را به خانه ها و  جامعه منتقل نکنیم.

از یگانه ی هستی همانی که مقلب  قلب ها و دیده هاست ، همانی که تدبیر کننده ی شب و روز است و همانی که تغییر دهنده ی حال هاست بخواهیم که « حال » ما را به بهترین حال ها تبدیل نماید.

در سال 92 برای همه ی مردم بهترین ها را آرزو کرده و شادکامی و سلامت را برای آن ها و عزیزانشان از درگاه احدیت مسئلت می نمایم.

به روز و سربلند باشید.

دستاوردهای انقلاب

متن زیر سخن سردبیر شماره ی 16  نشریه ی « ساحل دریا »  ویژه نامه ی دهه ی فجر و بهمن ماه   ۱۳۹۱  است که با تاخیری یک ماهه در وب نوشت منتشر می شود.

انقلاب اسلامی ایران که با توکل بر خدا و اتحاد و هم دلی مردم به پیروزی رسید ، به سرعت پایه های عمران و آبادی کشور شکل گرفت.

تشکیل جهاد سازندگی و حضور مردم در مزارع ، باغات ، روستا ها و شهر ها آن چنان تحرک عظیمی در به سازی راه روستائی و تولید متنوع محصولات پدید آورد که تا هم اکنون نیز مزه و حلاوت آن در اذهان باقی مانده است.

تشکیل نهضت سواد آموزی و رغبت مرد به آموزش و فراگیری  سطح بی سوادی را با سرعت غیر قابل باوری پائین آورد.

اقدامات انقلابی یکی پس از دیگری شکل می گرفت که جنگ تمام عیار صدام حسین و همه ی حامیانش علیه کیان ایران و انقلاب آغاز شد. برخی از کارهای مهم بر زمین ماند ؛ اولویت ها تغییر پیدا کرد و سرعت عمران و آبادی رو به کاهش نهاد.

هشت سال دفاع جانانه دستاورد بزرگی از صبر و شهامت و شهادت بود . جان فشانی های ارتش و سپاه و بسیج و خلاصه حضور همه جانبه ی مردم ؛ پیروزی نهائی را از آن ایران کرد و دشمن متجاوز بدون هیچ دستاوردی به پشت مرزهای بین المللی رانده شد.

درهشت سال سازندگی این بار با نگرشی نوین آغاز شد و پایه های توسعه ی علمی و عمرانی کشور مستحکم گشت ؛ در هشت سال دولت اصلاحات نیز رشد پایه های عمرانی ، ثبات سیاسی و اعتبار جهانی ایران ثابت شد ؛ و در حدود هشت سال پس از آن نیزباروری محصولات پایه ریزی شده ثمر داد.

دستیابی به تکنولوژی هسته ای و پیوستن به باشگاه هسته ای جهان ، نو آوری های مهم در صنایع پزشکی و صنعتی ، عبور از مرز جو با ماهواره ها ، توسعه و رشد علوم سلول های بنیادین ، پیشرفت قابل ملاحظه در نانو تکنولوژی و ... هزاران مثالی از این دست گوشه های کوچکی از این دستاوردهای بزرگ است.

هرچند در چند سال اخیر مردم با مشکلات فزاینده ی مالی و اقتصادی مواجه شده اند و در روحیه اشان اثر منفی بر جای گذاشته است ؛ اما همین مردم با عشق و ارادت به ائمه ی اطهار خواهان ایرانی سربلند و آباد هستند و توقع اشان از جمهوری اسلامی ایران به عنوان نخستین حکومت تمام عیار علوی پس از امامت حضرت علی علیه السلام هر روز بیشتر از پیش می شود واین را حق خود می دانند که از امکانات بهتر و بالنده تر استفاده نمایند.

به امید فردائی روشن

بهمن

متن زیر سخن سردبیر شماره ی 15  نشریه ی « ساحل دریا »  اول  بهمن  ۱۳۹۱  است که با تاخیری یک ماهه در وب نوشت منتشر می شود.

در آغاز ماه بهمن  جز از بهمن نباید گفت. ماهی که تمام مردم از گروه های مختلف و بدون پشتوانه ی گروهی ، حزبی و یا سیاسی دست به دست هم دادند و تحت فرمان ولی فقیه زمان حضرت امام رضوان الله تعالی علیه حکومت شاهنشاهی را منقرض و نظام جمهوری اسلامی را بنا نهادند.

نظامی مبتنی بر اسلام و جمهور مردم. نظامی که خواستگاه اولیه اش را با رای مردمی بیش از 98 درصدی به ثبات رساند و ساختارهای نظام نیز بر پایه ی همین تئوری محکم رهبر کبیر انقلاب ؛  با رای و نظر مردم یک به یک پابرجا و مستحکم گشت.

آن چه در این مختصر می گنجد و بارها در نشریه ی ساحل دریا برآن تاکید شده است ؛ دو شعار اصولی ، پایه ای و محوری امام خمینی رحمت الله علیه است که حتی در وصیت نامه اش بدان تاکید مخصوص دارد. اتکال به خداوند و حفظ وحدت کلمه.

تکرار داستان وضعیت ایران امروز با تحریم های گسترده ی بین المللی و فشارهای اقتصادی مضاعف آن بر اقشار مختلف مردم کمی ملال آور است اما خالی از لطف نیست که بدانیم راه موفقیت ؛ عمل به توصیه ی اکید بنیان گذار جمهوری اسلامی است. باید با نگاه « جذب حداکثری » از پرخاش بی مورد به دیگران و طرد کردن خون دل خورده های انقلاب و نظام دوری جست.

همه با ظرفیت بلند نظام کارآمد جمهوری اسلامی ؛ تنگ نظری ها را کناری بگذاریم و با اتکال به خدا و حفظ وحدت و همدلی به چشم انداز بلند ایرانی آباد برسیم.دست در دست هم دهیم به مهر تا کنیم آباد ایران عزیز.

نشریه ی ساحل دریا برای ایام دهه ی فجر ؛ بزودی ویژه نامه ای مناسب تهیه و توزیع خواهد نمود.

یادکردی از شادروان حاج محمد رضا شریف نیا

هشتم  بهمن سال 1390 ، برای اعضای پایگاه مقاومت شهدای لپاسر رامسر ، روز سختی بود. حاج محمد رضا شریف نیا در این روز به ملکوت اعلی پیوست و عده ی کثیری از مردم این محله و حتی بخشی از مردم رامسر را در ماتم فرو برد.

ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان با تشکیل بسیج مستضعفین ، یکی از افراد موثر این سازمان بود. با پشتکار ، صداقت ، همدلی و ساده زیستی الگوئی برای بچه های مسجد حسینی لپاسر بود.

فعالیت موثر ایشان و تیم همراه شده با او توانست اثر ماندگاری در دوران هشت سال دفاع مقدس برجای گذارد. حضور تعداد کثیری از مردم محل در دفاع از کیان کشور در طول دوران جنگ یکی از شاخصه های محله و اثرات حضور آن شادروان بود.

از این خرمن ، هدیه ی 27 شهید در دفاع مقدس ، شهادت کم سن ترین رزمنده ها ی شهرستان رامسر از این محل ، حضور افرادی با سابقه ی حضور بیش از 60 ماه در جنگ ، وجود جانبازان سرافراز محل ؛ همه و همه از برکات وجود موثر این جانباز سرافراز انقلاب بود.

وی و خانواده اش حضوری موثر در جنگ داشتند و در این راه ؛ برادرش شادروان مرتضی شریف نیا نیز به خیل شهدای انقلاب پیوست.

این نوشتار ، پاسداشت کوچکی است از زحمات او در دوران زندگی اش. دورانی که هدایت نوجوانان و جوانان محل به راه درست را رقم زد و اکثر خانواده های محل نام اورا به نیکی یاد می کنند.

روحش شاد و غریق رحمت الهی باد.

لازم به ذکر است مراسم اولین ساگرد رحلت ایشان و یادبود برادر شهیدش مراسمی در روز پنج شنبه 7 بهمن 91 از ساعت 2 الی 4 بعد از ظهر در مسجد حسینی لپاسر رامسر برگزار می شود.

از کلیه ی دوستان و آشنایان برای شرکت در مراسم دعوت به عمل آمده است.

علی حسنی پژو ؛ رفت

 

در غروب بارانی و هوای سرد رشت در محل کارم مشغول کار بودم که با صدای هشدار پیامک توجهم به گوشی همراهم جلب شد. چند ثانیه ای نگذشته بود که صدای هشدار پیامکی دیگر سرعت عمل در خواندن پیامک را افزود.

اولین پیامک مربوط به دوست خوبم مهندس حمید رضا جلایر از شیراز بود با این عنوان کوتاه : حسنی پژو ؛ رفت !

متعجب و متحیر پیامک دوم را گشودم . مهندس محمد حسین آذری از ساری پیامکی با همان محتوی بدین مضمون برایم ارسال کرده بود : مهندس علی حسنی پژو به ملکوت اعلی پیوست. برای شادی روحش صلوات.

به شدت متاثر شدم ، نای حرف و حرکت برایم نماند . در جلوی چشمانم هم خوابگاهی بودن با ایشان در طول دوران تحصیل رژه رفت.

« چند هفته ای بود که همه ی بچه های دانشکده ی صنعت آب و برق شهید عباسپور  ورودی 71 به علت عدم تخصیص خوابگاه ، در نمازخانه می خوابیدند. بعد از هفته ی دوم اولویت بندی کردند و به ترتیب دانشجوها در دسته های شش تائی هرکدام گروهی تشکیل داده و مشخص شدند.

 با احتساب همه ی جوانب با آن که اولویت اول دریافت خوابگاه شده بودم صبر کردم تا برخی دوستان و همشهری هایم نوبت اولویتشان شود تا با هم ؛ هم خوابگاه شویم.

گروه ما متشکل از رضا جعفر نژاد سیاهکلرودی ( از رامسر ) ، محمد کریمی ( از رامسر ) ، کاظم رجبی ( از تنکابن ) و ابراهیم خشنود لیمنجوبی ( از کلاچای ) برای تکمیل شدن به یک نفر دیگر نیاز داشت. پنج نفر گروه گیلک  بودیم و بطور طبیعی به دنبال یک گیلک دیگر می گشتیم. در انتهای اولویت بندی ؛ پسر موبور ، عینکی و قد بلندی توجهمان را جلب کرد. مظلومانه گوشه ای ایستاده بود و حرفی نمی زد و در هیچ گروهی هم وارد نشده بود. وقتی او را دعوت به گروه کردیم بسیار خوشحال شد و پذیرفت.

گام آشنائی اتاق 109 خوابگاه یک با « علی حسنی پژو ( از رزن همدان  ) شکل گرفت.

این گروه تنها گروهی بود که تا انتهای دوران تحصیل هم اتاقی هایشان بدون تغییر ماند و مورد توجه خیلی ها شده بود...»

علی کاملا با زبان گیلکی آشنا شده بود و هر از گاهی با کلمات گیلی  اصیل ما را همراهی می کرد.

حضور دوستان در منازل هم امتداد یافت . علی به رامسر و جواهرده آمد. ما نیز به همدان رفتیم. علی پس از ازدواج نیز با همسر محجوبش به رامسر آمد و ما پس از تشکیل خانواده نیز به همدان رفتیم.

تماس های تلفنی مکرر و ارتباط دوستانه ، ماحصل چند سال زندگی جمعی ما شده بود.

ایمان ، اخلاص ، محبت و صمیمتش در دل ها اثر گذار بود.

آخرین باری که به همدان رفته بودم و با او تماس گرفتم تابستان 91 بود. با همان لبخند همیشگی اش گفت : حاج مهدی کوجا دره ؟

وقتی گفتم همدان هستم با تاسف گفت متاسفانه من همدان نیستم.

گفتم کجائی . گفت: بصره.

گفتم: اونجا چه کار می کنی؟

گفت : شما عراق رو منهدم کردین ما اومدیم بسازیمش!...

علی عاشق مناجات شعبانیه بود. خصوصا فرازی که در آن گفته می شود : « من جوانیم را در مستی و غرور طی کردم و... » وقتی که با او تلفنی صحبت می کردم اولین جمله ام همان بود که او دوست می داشت. و او با با همان لهجه ی ترکی گیلکی اش می گفت :  به .حاج مهدی !!

علی حسنی پژو  روز یک شنبه دهم دی ماه به رحمت واسعه ی الهی ملحق شد و دیر یا زود ما نیز چون او به دیار باقی خواهیم شتافت. این وعده ی محتوم الهی است و گریزی از آن نیست.

برای آن مرحوم غفران الهی و برای همسر و فرزندانش صبر و اجر از ایزد منان طلب می نمایم.

برای شادی روحش صلوات و قرائت فاتحه ای هدیه نمائید.

************

آقای باوند حسنی پسر دائی آن شادروان در بخش تماس با ما وبلاگ اعلام کردند: شنبه 16 دی مراسم هفتمین روز درگذشت ایشان  در مسجد امامزاده عبدالله همدان برگزار می گردد.

در مورد علی بیشتر بخوانید

مراسم اربعین

اربعین شادروان علی حسنی پژو در روز پنج شنبه 19 بهمن ماه 1391 از ساعت 10 صبح تا 14 عصر در روستای کهریز بغازی واقع شهر دمق در شهرستان رزن استان همدان ( زادگاه آن مرحوم ) برگزار می شود.

از دوستان علاقه مند جهت شرکت در مراسم دعوت به عمل آمده است.

آدرس محل برگزاری مراسم در لینک زیر قرار داده شده است: 

http://iseee.ir/news/63-chehelom.html 

طلای کثیف

سخن سردبیر شماره ی 14  نشریه ی « ساحل دریا »  اول  دی   ۱۳۹۱

پیش در آمد : با اشاره به نشستی در تنکابن به منظور  ایجاد هماهنگی لازم برای احداث نیروگاه زباله سوز در تنکابن این مقاله نوشته شده است.

یکی از معضلات جوامع شهر زده ، زباله های تولید شده در آن دیار است. پیشترک مردم در حیاط خانه ی خود چاله ای مهیا کرده و مواد زائد خوراکی خود را در آن دپو و سپس دفن می کردند. با صنعتی شدن جوامع و تولید انواع وسایل یک بار مصرف به ناگاه مردم با موادی روبرو شدند که خاصیت جذب زمین شدن را نداشتند و روز به روز این تولیدات بیشتر و تمایل به آپارتمان نشینی بیشتر شد و اینک یکی از معضلات شهر نشینان « زباله » شده است و هزینه های سرسام آوری که برای جمع آوری ، حمل ، تفکیک و دفع آن مورد نیاز است.

دپوی غیر اصولی زباله در شهرهای شمالی کشور به یکی از معضلات اصلی آن مبدل شده است. تخریب جنگل در رامسر ، تنکابن ، عباس آباد و ...  به واسطه ی دپوی غیر اصولی زباله و دگردیسی زندگی جانوران جنگلی آن منطقه یکی از اصلی ترین مشکلاتی است که توسعه ی بدون برنامه ی شهر نشینی بدان دامن زده است.

در حالی که زباله به عنوان معضل گریبان مسولین را فشرده و سلامت مردم را تهدید کرده است ؛ آنسوی مرزها از زباله فرصتی برای اشتغال ، تولید برق ، و هزاران شغل مرتبط با آن پدید آورده است. اولین شماره ی ساحل دریا مطلبی جامع در خصوص زباله و نحوه ی بازیافت آن درج نمود و غیرمستقیم به مسولان ذیربط راه درست جمع آوری زباله را گوشزد نمود.

اینک پس از یک سال از آن نوشته و احتمالا پیگیری های چندین ساله ی مسوولین !! گام نخست احداث نیروگاه زباله سوز در تنکابن برداشته شده است. امید است این مهم زودتر محقق شود تا بیش از این فرصت های مهم منطقه  در بی برنامگی مدیریت شهری گم نشود. و زباله عنوان زیبای « طلای کثیف » را از آن خود کند.

آموزش تفکیک زباله ی خشک و تر و قرار دادن مشوق های لازم برای فرهنگ شدن این مهم ؛  یکی از ضرورت هائی است که باید برای آن از همین امروز اقدام کرد.

هفته ی بسیج

سخن سردبیر شماره ی 13  نشریه ی « ساحل دریا »  اول  آذر  ۱۳۹۱ 

یکی از اتفاقات مهم نظام نوپای جمهوری اسلامی تشکیل بسیج مستضعفین در اوایل پیروزی انقلاب و پس از حمله ی سراسری عراق و حامیانش به ایران ؛ به فرمان رهبر کبیر انقلاب بود.

تجربه ی ارزشمندی که با اتحاد و همدلی سپاه پاسداران انقلاب و ارتش جمهوری اسلامی ؛ تومار دشمن متجاوز را درهم پیچید و آن ها را سر درگم و شکست خورده به پشت مرزها راند.

آن چه بسیج را زبانزد کرد ؛ اخلاص ، ایثار ، شهامت و نیت پاک این دلیر مردان بود. از نوجوان تا پیر از زن تا مرد.

امروز نیز بسیج ضرورت زمان است. هرچند که برخی ناپاکی ها دامن بسیج را می خواهد آلوده کند . عده ای که از صفا و خلوص بسیجی می خواهند پل و نردبانی برای رشد خود سازند. مطامع دنیائی خود را در قالب خلوص این پاک طینتان  در می آمیزند و برای رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی خود ؛ بسیج و بسیجی را قربانی می کنند.

اگر امروز مردم که خود از اعضای بسیج بودند از تشکیلاتی شدن و دست آویز شدن بسیج برای عده ای نگرانند ؛ نگرانی آن ها را نباید به حساب بسیجیان مخلص واریز کرد.

بدا به حال مسوولینی که برای رسیدن به اهداف نا سالم خود از عنوان بسیج و بسیجی سو استفاده می کنند و ارزش ایثارگری های بهترین عزیزان میهن را به تر دامنی خود آلوده می کنند.

توجه به این بخش از وصیت نامه ی امام  می تواند کمی هشدار دهنده و عبرت آموز باشد : نگذارید انقلاب بدست نا اهلان و نامحرمان بیفتد.

حال این گوی و این میدان : بسیجی باید در وسط میدان باشد تا ارزش های انقلاب پایدار بماند.

چه کسی به آیندگان پاسخ خواهد داد؟

 هرچند که موضوع مربوط به سالیان پیش است اما همه چیز با نوشتن یک مطلب در وب نوشت « شول » به مدیریت شیخ صفر قاسمی شروع شد . 

موضوع مربوط به همه ی شهروندان شهرستان رامسر است. سوالی که از زمان برافراشته شدن اسکلت فلزی ساختمانی در قلب شهر و در اصلی ترین مدخل شهر ؛ میدان امام خمینی رحمت الله علیه ؛ در ذهن خیلی ها پدید آمد . آیا ساختن این ساختمان بدون نگاه به توسعه آینده ی شهر رقم خورده است ؟ آیا مسولین شهرستان در جریان امور بوده اند ؟ آیا مالکان ساختمان می دانستند که این اقدام در نگاه تیزبین مردم سوالات بزرگتری پدید خواهد آورد؟  

پاسخ همه ی این پرسش ها را بصورت مختصر و مستدل خواهید خواند. 

در این نوشتار از نظریات رستم زرودی فرماندار ، غلامرضا فروغ خلعت بری معاون فرماندار ، نصرت الله کوزه گر شهردار ، رحمان سیدی سرپرست شعب بانک صادرات شهرستان های تنکابن و رامسر ، علی امینی شاد  ، علیرضا رضی کاظمی و سید کمال سیدی از شورای شهر ، علی اکبر ابراهیمی رئیس پلیس راهور و نگاه برخی از شهروندان بهره گرفته شده است./ 

وب نوشت « شول » با پرسش های زیر جرقه ی به چالش کشیدن مدیریت شهری را کلید زد . او در این پست خود نوشت:    

مگر رامسر صاحب ندارد؟

چند سال قبل بانک صادرات شعبه شاد سر واقع در میدان امام رامسر ساختمان نسبتا مناسبی رابا رعایت عقب نشینی مناسب احداث نمودند.

ساختمان فرسوده ای در جلوی این بانک واقع بود که برابر شنیده ها مسئولان وقت شهرداری قول تخریب و عدم صدورپروانه ساخت برای مالکان این ملک را به مسئولان بانک صادرات داده بودند متاسفانه به  دلایل نا معلومی در میدان امام  رامسر حادثه ای در حال وقوع است و کسی هم پاسخگو نیست!!   

*آیا میدان امام رامسر ظرفیت ساخت این ساختمان تجاری یا اداری یا مسکونی چندین طبقه را دارد؟  

*آیا برای پارک خودروهای واحدهای این مجتمع و مراجعان به آن فکری شده است.؟  

*آیا صدورپروانه ساخت برای ساخت این مجتمع با موقعیت خاص و  حساس میدان امام با آینده توسعه ی شهری که این روزها متولیان محترم امورشهری شعارش رامی دهند هم خوانی دارد؟

*به شهادت همه ی شهروندان عزیز و مسئولان محترم ، ترافیک سنگین میدان امام بسیار ملال آور و مشکل ساز است آیا ساخت این مجتمع  مشکلات ترافیکی میدان امام را دوچندان نخواهد کرد؟  

*آیا هر کسی درهر نقطه ای مالک زمین باشد باید به او مجوزساخت داد؟  

*چرا شهرداری به منظور توسعه و زیبا سازی میدان امام ؛ که میدان مرکزی شهر است راسا نسبت به خرید و آزاد سازی این ملک اقدام نکرد؟  

*آیا مالکان محترم و ارجمند این ملک علی رغم شعار های قشنگی که در محافل و مجالس در خصوص عمران و آبادانی شهر می دهند در اینجا  ذره ای از خود ؛ گذشت و ایثار نشان دادند؟اگرچه حقوق حقه و قانونی انان نباید از سوی مسولان شهری نادیده گرفته شود. 

*در هر صورت ساخت این ساختمان به هر دلیلی  ... ظلم مضاعف به رامسر مظلوم است و مالکان محترم آن و بویژه مسئولان ذی ربط قطعا از سوی آیندگان سرزنش خواهند شد.  

*روشنگری و اطلاع رسانی طرفین خوب است ولکن دلیلی برای ساخت این ساختمان مزاحم نخواهد بود. 

شیخ صفر قاسمی/ 28 مهر ماه 1391

روابط عمومی شهرداری پاسخ این نوشته را چند روز بعد به شرح زیر ارائه کرد : 

    در پاسخ به مرقومه ی شما شهروند محترم می رساند در خصوص احداث بنای تجاری در حال ساخت در میدان حضرت امام خمینی (ره ) با عنایت به این که در زمان صدور پروانه ساختمانی قبل از ابلاغ طرح تفضیلی شهر و در سال1384 شهرداری رامسر برابر قوانین و مقررات موجود و مستند به مجوز شماره 174 مورخ 84/3/12 شورای اسلامی شهر در قبال تخریب بنای قدیمی فرسوده و خطر ساز موجود آن زمان نسبت به صدور پروانه تجاری اقدام نمود و برابر مجوز ساخت مالک اقدام به شروع عملیات ساختمانی  نمود . لازم به ذکر است بانک صادرات هم 2 سال بعد در سال ۱۳۸۶ مجوز اخذ نمود .جا دارد از کلیه شهروندان عزیز که با پیشنهادات و انتقادات سازنده خود مارا در عمران و آبادانی شهر یاری میرسانند سپاسگزاریم

و شیخ صفر قاسمی نیز پاسخ دیگری را نیز در وب نوشت خود قرار داد : 

خداوند آگاه است  

با سپاس از پاسخگو یی روابط عمومی محترم شهرداری رامسر.

اولا، ما راضی نیستیم ذره ای از حقوق قانونی ومالکانه ی مالکان محترم نادیده گرفته شود و باید توسط مسولان امر به دور از هیجانات ، ترتیبی اتخاذ شود تا از سوی شهرداری و بانک صادرات و دیگر طرق ممکنه حقوق ما لکان محترم تامین و دراسرع وقت نسبت به تخریب این ساختمان اقدام شو و همگان عنایت داشته باشیم ، تامین حقوق مالکان محترم نباید به قیمت نابودی و ویرانی شهر تمام شود و تاکید میشود متاسفانه بخشی از حقوق مکتسبه فعلی این ملک از روش های نا صحیح حاصل شده  که تاوان آن را باید مسببان آن بدهند نه مردم شهر.     

ثانیا ، در پاسخ به جوابیه ... شهرداری محترم ذکر نکاتی ضروری به نظر میرسد : 

 1- به جرات میتوان گفت اکثریت قریب به اتفاق شهروندان عزیزنسبت به ساخت این ساختمان اعتراض دارند و برای اثبات یا رد این ادعا روابط عمومی شهرداری می تواند از شهروندان محترم نظر سنجی کند.  

2- به نقل از یکی ازاعضای محترم شورای اسلامی شهر رامسر پروانه بانک صادرات زود تر از این ساختمان صادر شده است واحتمالا تاریخ ذکرشده درپاسخ شهرداری رامسرمربوط به تاریخ پروانه ی ساخت بانک صادرات شعبه مرکزی رامسرمی باشد. 

3- تخریب ساختمان خراب وخطرسازجای سپاس دارد اما درشهرداری رامسرچه اصراری به صدورپروانه ساخت مجدد و آن هم با این شرایط برای مالکان این ساختمان وجود داشته است؟

4 - پروانه ی صادرشده در سال 84 چند دوره تمدید شده است چرا در زمان تمدید پروانه ساخت بعد ازتصویب و ابلاغ طرح تفصیلی ضوابط این طرح از جمله 2 متر بزرگتر شدن میدان امام لحاظ نشده است؟   

5 - بنای قدیمی چند متر و متعلق به چند سال قبل بوده است و بنای درحال ساخت چند متراست و بار ترافیکی آن چه مقدار خواهد بود؟ و چرا در داخل پیاده رو ساخته شده است؟ و چرا همان مقدار راهی که درگذشته برای عبور و مرور عابران پیاده وجود داشت حذف شده است ؟!   

6 -- به هر حال نگفتید این ساختمان تجاری چندین طبقه چه منافعی برای شهر داشته است و چند وجب پارکینگ دارد؟ و مالکان محترم در قبال تخریب یک ساختمان فرسوده چقدر باید منافع ببرند؟ و برای زیبایی شهر و عدم افزایش بار ترافیکی میدان امام چه اقدامی کردند؟. 

7 - حریم نهرآب چه شده است؟ چگونه وبا چه قدرتی و به چه بهایی و به دستورچه مقامی حریم نهر نادیده گرفته شده است؟  

8 – چرا شورای محترم شهرچشمش را به روی واقعیات تلخ و رنج آورشهر بسته است؟ مگر چه شده است؟ یادمان نمی رود  بعضی ازاعضای شورای شهردرسال های نخست فعالیتشان  مقابل عطسه های شهروندان واکنش نشان میدادند.اما سوال مردم این است که سکوت امروزشان برای چیست؟!   

9 – مردم از جناب آقای کوزه گر شهر دارمحترم جدید که برای اصلاح ساختارغلط شهرداری ومقابله با زیاده خواهی عده ای منفعت طلب این مسولیت خطیر را پذیرفتند انتظار دارند بدون هیچ ملاحظه ای ازنام و نان رامسردفاع کنند.  

10 – البته نا گفته های دیگری درهمین ارتباط وجود دارد که به وقتش بیان خواهد شد.  

 در پایان اززحمات و پیگیری های همه دلسوزان به ویژه فرماندار محترم تقدیر می شود و انتظار می رود شهروندان عزیز مراتب نگرانی  و نا رضایتی خود را به اطلاع مسولان ذیربط برسانند.  

شیخ صفر قاسمی

برخی نیز در بخش نظرات مطالب تندتر و خواسته های متنوع تری را مطرح نمودند.

 به راستی اصل ماجرا چه بود؟  

در سال 84 قاسم جواهردهی و نیک نهاد دو شریک ملک واقع در میدان امام رامسر تقاضای ساخت ساختمانی را در این محل نمودند. این امر در زمانی واقع شد که طرح هادی شهرستان رامسر به تصویب نرسیده بود. تقاضای احداث این ساختمان با امضای شهردار وقت میرزائی ؛ پروانه ی ساخت اخذ نمود. اما مالکان در آن احداث بنا ننمودند. 

پس از سال 84 ؛ طرح هادی ، سپس طرح جامع و پس از آن نیز در سال 87 طرح تفضیلی شهرستان رامسر تصویب و ابلاغ شد. 

مالکان علاوه بر اخذ پروانه ی ساخت در زمان شهرداری میرزائی ، با اشاره به گذشت زمان ،  2 بار دیگر نسبت به تمدید پروانه ی ساختمانی اقدام نمودند. شهردار قربانی و شهردار مرادی نیز تمدید پروانه های ساخت را تائید نمودند. 

این ساختمان مخروبه در زمان برگزاری اجلاس بین المللی « کنوانسیون » رامسر به منظور پاک کردن چهره ی کریه شهر و با توافق مالکان و شهرداری تخریب شد و در راستای حفظ مالکیت ، شهرداری اقدام به دیوار کشی محوطه نمود. 

درسال 91 و همزمان با شروع احداث ساختمان ، پلیس راهور با ارایه ی گزارش به شهرداری و فرمانداری رامسر از شروع ساخت این ساختمان و نگرانی های بعدی ترافیکی در میدان اصلی شهر خبر داد و از ورود ماشین های سنگین در خاکبرداری و بتن ریزی ممانعت به عمل آورد . اما مالکان با ارائه ی پروانه ی ساخت ، از اقدام قانونی خود برای احداث بنا ؛ دفاع کرده و کار را ادامه دادند. وب نوشت شول مطلبی نوشت و آتش در خرمن سکوت شهر زد. 

نصرت الله کوزه گر شهردار رامسر گفت :  پروانه ی ساخت در زمان شهرداری میرزائی صادر شده و ظاهرا هیچ گونه اعراضی به حریم  شهری ندارد و اگر بنا به حدود قانونی شهر تجاوز کند ، قاطعانه آن ها را به عقب نشینی مجبور خواهیم کرد. 

وی افزود : بانک صادرات گاراژ پشت ملک را خریداری نمود و فکر می کرد می تواند با این عمل  به اهداف خود برسد و اگر نگران نمای بانک است می توانست زمین را از مالکان خریداری و آن را به مجموعه ی خود می افزود.  

در خصوص گذر نهر از زیر این ساختمان نیز گفت : ان ها حریم را رعایت کرده اند ؛ این نهر مربوط به زمین های زراعی قدیمی بوده و از حیث انتفاع خارج شده و اداره ی آبیاری با اخذ تعهد لایروبی توسط مالکان در اوقات معین ؛ مشکلی در این خصوص ندارد. 

وی افزود : مالکان تعامل خوبی با شهرداری دارند و حاضرند در قبال دریافت حق مالکیت از ساخت بنا منصرف شوند اما شهرداری توانایی پرداخت قیمت حدود 100 مترمربعی این زمین را ندارد. البته ظاهرا این ساختمان در طرح توسعه ی میدان قرار ندارد و در حال بررسی جوانب کار هستیم و اگر حتی 5 سانتی متر از بنا در طرح توسعه قرار داشته باشد، آن ها را مجبور به عقب نشینی خواهیم کرد. 

کوزه گر پس از بررسی جوانب کار و نشست به مدیریت فرماندار شهر نتیجه ی نهائی این موضوع را به شرح زیر تشریح کرد: پروانه ی اخذ شده در زمان قبل از تصویب طرح هادی بوده و با اشاره به تصویب طرح تفضیلی با لحاظ حق مالکین و با صحبت های انجام شده با بانک قرار است که حقوق حقه مالکین بر اساس توافق پرداخت و ملک خریداری شود و در صورتی که با خرید این کار صورت نگرفت بنای احداثی با رعایت کلیه ی حرایم و ضوابط شهری و عقب نشینی های لازم ساخته می شود.

رستم زرودی فرمانداررامسر در این زمینه گفت : مطلب را از وبنوشت شیخ صفر قاسمی خوانده ام . موضوع قبل از ورود من اتفاق افتاده و حراست و امور عمرانی را مامور بررسی موضوع کرده ام. ظاهرا بانک کم لطفی کرده باید زمین را تملک می کرد. 

وی در پاسخ به این سوال که چرا باید بانک در این ملک سرمایه گذاری می کرد؟ گفت : اجازه دهید پاسخ حراست و امورعمرانی بیاید بیشتر توضیح خواهم داد.  

در تماس بعدی ایشان با اشاره به برگزاری جلسه با طرفین ذی ربط موارد زیر را اضافه نمودند : امور آب به مالکان مجوزی دایر بر پوشیدگی نهر نداده اند و این ساختمان بنا به دلایل متعدد دارای اشکال است از جمله ساخت در زیربنای کمتر از 200 متر ، احداث صد درصدی بنا ، عدم توجه به ارتفاع مصوب و ... بدین منظور مکاتبه ای با دادستانی انجام شده و به شهرداری هم در خصوص توقف ساخت هماهنگ شده است.

غلامرضا فروغ خلعت بری معاون فرماندار در این خصوص گفت : هرکس که ساختمانی بنا کند حتما باید پروانه ی ساخت داشته باشد و نمی شود الان گفت که همه ی مسوولین گذشته تا حال خواب بوده اند و این ساختمان یک دفعه سر بر آورده است.. باید به سوابق کار رجوع کرد. حتما سوابق کار محکمی دارد ؛ پیگیری ها موجود است و وضعیت مالی در پیش آمدن این قضیه موثر است. 

وی افزود : مدیریت شهری به دنبال حل مشکل است و باید همه ی جوانب کار را بررسی کرد. البته مالکین نیز همکاری خوبی با مسوولین دارند.

رحمان سیدی سرپرست شعب بانک صادرات شهرستان های تنکابن و رامسر گفت : بنده اطلاعاتی دارم اما نمی توانم با شما درمیان بگذارم . بهتر است با صالحی مدیر روابط عمومی بانک در استان تماس بگیرید. ( در چند تماس با دفتر صالحی موفق به صحبت با ایشان نشدم )

علی اکبر ابراهیمی رئیس پلیس راهوردر این باره گفت : به لحاظ ساختاری این ساختمان بر معضل ترافیکی شهر خواهد افزود و در آینده باعث تصادف و ایجاد گره ی کور ترافیکی خواهد شد.

علی امینی شاد  ، علیرضا رضی کاظمی و سید کمال سیدی از شورای شهر: این موضوع بر می گردد به مدیریت شهری و حق مالکان ؛ پروانه ی اولیه ی ساخت در سال 84 و تصویب طرح هادی صادر شده اما با تصویب طرح هادی ، جامع و تفضیلی در تمدید پروانه ی ساخت باید این موضوع لحاظ می شد اما ظاهرا به هر  دلیلی  این کار صورت نگرفته است به طور طبیعی کسانی در این امر مقصرند و باید پاسخگو باشند. 

 شورا سیاستگذاری شهر را به عهده دارد و قاعدتا باید شهردار به عنوان مجری شهر قبل از شروع به ساخت این ملک با مالکان صحبت می کرد. مالکان نیز باید حریم و ضوابط شهری میدان را رعایت می کردند و با بحث های پیش آمده شهرداری جلوی کار را گرفته است. البته مالکان یک طبقه خلاف هم اجرا کرده اند که در این زمینه شهرداری اقدام می کند. 

آن چه در بررسی های اخیر دیده می شود ؛ ساختمان حریم کوچه کناری را رعایت نکرده و در ضمن به کل پیاده روی دور میدان تجاوز کرده است. همه ی این ها در یک طرف ؛ وجود پروانه ی ساخت به مالکان حق مالیت داده و شهرداری باید حقوق آنان را نیز رعایت کند. 

این که بخواهیم ساختمان را به لحاظ ترافیکی زیر سوال ببریم غلط است. کدام یک از مغازه های دور میدان دارای پارکینگ هستند که این محل را مجبور به احداث پارکینگ کنیم؟ در ضوابط شهرداری برای میدان و تا شعاع 100 متری آن در خصوص پارکینگ تعاریف و ضوابط خاصی مطرح است. این ساختمان را می شود از نظر رعایت حریم و ضوابط زیر سوال برد ؛ اما برای پارکینگ نمی شود به آن خدشه وارد کرد .

 سوالاتی که به آن پاسخ داده نشد زیاد است اما مهمترین آن ها می تواند سوالت زیر باشد.

-         اگر توسعه ی میدان در آن سال های دور دیده نشده است ؛ چطور ممکن است در همان سال ها برای فرار از گره ی کور ترافیکی « المان پل » ؛ پل جدیدی شروع به ساخت گردد؟ پلی که با چند میلیارد تومان هزینه ؛ بلا استفاده کناری نظاره گر این شهر است.

-         اگر توسعه ی میدان در حال حاضر نیز مهم نیست. هدف از پیش بینی خرید مغازه های روبروی دهنه ی پل جدید بلا استفاده چیست ؟ چرا باید بیش از 15 میلیارد تومان هزینه شود و از یک گره ی کور صد متر آن طرف تر گره ی کور جدیدی بوجود آورد؟

-          با اشاره به گره ی ترافیکی در میدان اصلی شهر ، احداث ساختمان مذکور و ساختمان پشت کیوسک نیروی انتظامی از نشانه های اشتباه در تصمیم گیری مدیریت شهری است که آیندگان به سکوت ما حاضرین گله ها خواهند کرد. آیا ساختمان اسکلت فلزی بانک مهر نیز همه ی ضوابط شهری را رعایت کرده است؟ 

-         آیا ساختمان بلند قد نبش شمال غربی میدان ( چهار راه ) سربازان گمنام تقاطع بلوار آیت الله طالقانی ضوابط را رعایت کرده است؟ 

-         آیا نزدیک ترین رستوران ساحلی در انتهای بلوار آیت الله طالقانی ضوابط را رعایت کرده است؟

-         آیا ساختمان شیشه ای روبروی رستوران توسکاسرا و کازینوی سابق ضوابط را رعایت کرده است؟ 

-         پاسخگوی این خارج از اصول عمل کردن های مدیریت شهری فعلی و ادوار گذشته چه کسی خواهد بود؟ 

-         براستی چه کسی به آیندگان پاسخ خواهد داد؟ و یا بهتر بپرسم به آیندگان چه پاسخی بدهیم؟

جا دارد از مسوولین ذی ربط که پاسخگوی سوالات نشریه و مردم بوده اند قدر دانی گردد.

مدیریت شهری و چالش های پیش رو

سخن سردبیر شماره ی ۱۲ نشریه ی « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان رامسر ۳۰ مهر ۱۳۹۱  

احداث ساختمانی در میدان امام رامسر این روز ها مسئله ساز شده است. این امر دو سو دارد . از یک طرف مالکینی که با رعایت کلیه ی ضوابط شهری پروانه ی ساخت گرفته اند و سه بار هم در زمان های مختلف تمدید کردند و از طرف دیگر مدیران شهری هستند که با استناد به همان ضوابط اینک مشاهد می کنند مصوبات خود را زیر پا می نهند. اما ضلع دیگری به نظاره ی این موضوع نشسته است و منتظر است ببیند که مدیریت شهری توانمندی حل مسئله ی موجود را دارد یا نه !! 

این که مالکین باید به حقوق حقه خود برسند امری است بدیهی ، قانونی و شرعی. و اینکه مدیریت شهری باید با رعایت ضوابط و دستورالعمل هایش ، عمل کند ؛ امری است لازم.  

در این میان هزینه ی خرید ملک از یک سو و در غیر اینصورت ترافیک شدید پیش بینی شده ی آتی آزمونی است که هر دو طرف با تعاملی سازنده باید بدان برسند. 

بی شک احداث این بنا ضررهای جبران ناپذیری در آتیه ی نزدیک در ترافیک شهری ایجاد خواهد نمود. این جاست که مدیریت شهری باید تصمیمی قاطع و با در نظر گرفتن صلاح شهر بگیرد. هرچند امری است سخت ؛ اما گردنه ی قابل عبوری است. 

شاید لازم باشد شهردار در کلیه ی پروانه های صادره ی قدیمی شهرداری در محدوده های شهری بازنگری موشکافانه ای بنماید، تا از بروز حوادثی این چنین جلوگیری نماید. 

این اولین ساختمانی نیست که با رعایت کلیه ی مراحل قانونی پروانه ی ساخت گرفته است و آخرینش نیز نخواهد بود ؛ دقت نظر و تصحیح روند رسیدگی به مواردی این چنین یکی از روش ها می تواند باشد.

استانی شدن

سخن سردبیر شماره ی ۱۲ نشریه ی « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان های تنکابن و عباس آباد ۳۰ مهر ۱۳۹۱  

پیش درآمد : پس از سخنان سید علی اکبر طاهائی استاندار استان مازندران مبنی بر تجزیه طلب خواندن عوامل درخواست استان مستقل در غرب مازندران و اعلام خروج از استانداری در زمان تصویب چنین طرحی ؛ واکنش های متفاوتی صورت گرفت و بحث های مثبت و منفی پیرامون این اظهار نظر در سایت ها و نشریات درج شد. بنا به ضرورت در این شماره از نشریه به استانی شدن پرداخته شد.  

از پیش از انقلاب تاکنون و در برهه هائی با شدت و حدت بیشتر جمعی سخت پیگیر پروژه ای با عنوان « ایجاد استان مستقل در غرب مازندران » می شوند. در این فرآیند گاهی تعریضی از شرق گیلان نیز به آن اضافه می شود که « ماهم هستیم ! ». به عنوان شاهد مثال ؛ اخیرا  نیز « رهبری املشی » نماینده ی مردم رودسر خواستار انتزاع محدوده ی نمایندگی خویش و پیوستن به استانی که بعدا تاسیس خواهد شد ، شده است !  

در پروژه ی استانی شدن مهم ترین مطلب مردم غرب مازندران می تواند دلایلی از قبیل ؛ دوری راه تا مرکز استان ، صرف هزینه های مالی و جانی در این مسیر طولانی برای ساده ترین امور اداری لازم ، دست خالی برگشتن از پیگیری مطالبات پس از صرف هزینه و وقت و مهم تر از آن ها بی توجهی مرکز نشینان استان به غرب و عدم تخصیص بودجه ی کافی را می توان نام برد. 

همه ی موارد فوق کاملا مورد تائید می باشند ؛ اما نکته ای که باید به آن هم توجه کرد این است که آیا استانی شدن تنها راه حل مشکلات یاد شده است. 

انگیزه ی شرق گیلان از پیوستن به استان مستقل غرب مازندران و استقبال غرب مازندرانی ها از آن برای چیست؟  

به جز دوری راه ؛ میزان توجه مرکز نشینان استان به شهرها و روستاهای هم جوار چه قدر است؟ 

آیا ایجاد فرمانداری ویژه با اختیارات تام و اعمال آن چه از موارد قانونی فرمانداری ویژه و معاونت استانداری بر می آید نمی تواند پاسخگوی نیاز های منطقه باشد؟  

انگیزه ی افراد پیگیر این موضوع چیست؟  

آیا با وجود افراد غرب مازندرانی در بدنه ی ستادی دولت نظیر رئیس دفتر رئیس جمهور ، وزیر اقتصاد و ... نمی شود به خواسته های مطروحه با شیوه ای مناسب تر دست یافت ؟  

آیا با تشکیل مناطق ویژه ی اقتصادی ؛  کشاورزی ؛ گردشگری و یا آزاد این نتایج قابل حصول تر نیست؟  

علت مخالفت محمود احمدی نژاد ( به جز میزان  جمعیت غرب استان مازندران ) با تفکیک استان مازندران چه بوده است؟  

 ... و صد ها پرسش بی پاسخ دیگر.  

بزرگی می گفت : مردم ما می دانند که چه را نمی خواهند اما نمی دانند چه می خواهند!! و عزیزی دیگر می گفت : به جای یک پارچه سازی شمال کشور و اتحاد و همبستگی نمایندگان منطقه برای رسیدن به اهداف سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی بزرگ در منطقه ؛  شاهد تفکیک آن ها هستیم. دیروز گلستان ، امروز غرب مازندران و شاید فردا شرق گیلان...  

براستی میزان منفعتی که از این استانی شدن به مردم منطقه می رسد ، چه قدر است؟

هفته ی دفاع مقدس

سخن سردبیر  شماره ی ۱۱ نشریه ی « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان های تنکابن و عباس آباد ۳۱ شهریور  ۱۳۹۱   

پیروزی انقلاب اسلامی ایران با اتحاد مثال زدنی همه ی گروه های مخالف سلطنت پهلوی و همدلی مردم به پیروزی رسید. ارتش شاهنشاهی تصفیه و امرای آن اعدام شدند. قدرت های صدمه دیده از پیروزی انقلاب ، صدام حسین رئیس جمهور معدوم عراق را به این خوش باوری رساندند که الان بهترین موقع برای جبران شکست قبلی دیپلماتیک عراق از ایران است.31 شهریور 59 آغاز حمله ی همه جانبه ی رژیم بعثی عراق علیه ایران اسلامی بود.  

اما مردم یکدل و یک صدای ایران که تازه طعم پیروزی انقلاب را چشیده بودند ، به منظور پاسداری از کیان و مرزهای ایران سر از پا نشناختند و به فرمان امام خمینی رحمت الله علیه بر دشمن متجاوز تاختند.  

نیروهای مدافع مرزهای کشور از همه ی اقشار بودند ؛ از ارتش ، سپاه ، بسیج ، نیروهای بومی ، عشایر  و نیروهای مردمی از سراسر کشور.  

آن چه از هشت سال دفاع در برابر تجاوز در خاطره ها ماند ؛ ایثار و رشادت زایدالوصف نیروهای مدافع بود که از شهادت ، اسارت ، جانبازی و تحمل دوری های مدت دار از خانه و خانواده دریغ نکردند.  

امروز مردم ما همان مردم مدافع ارزش های اسلامی و عاشق حراست از مرزهای میهن هستند ؛ هرچند برخی ناملایمات پس از خاتمه ی جنگ با ایثارگران ، عده ی کثیری را متاثر و ناراحت کرد ، اما همان ها هنوز هم از خاطرات خوش دوران ایثار و رشادت حظ و بهره می برند.  

و البته بودند عده ی معدودی که از تنور جنگ برای خود نانی آماده کردند و دل مردم عاشق را خون کردند.  

یاد ، خاطره و نام همه ی ایثارگران هشت سال دفاع مقدس را گرامی می داریم و برای شهدا رحمت و مغفرت ؛ برای خانواده ی شهدا ، جانبازان ، آزادگان ، ایثارگران و همه ی خادمان آن دوران طلائی صبر و اجر از خداوند مسئلت می نمائیم.

ماه مهر

سخن سردبیر  شماره ی ۱۱ نشریه ی « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان رامسر  ۳۱ شهریور ۱۳۹۱   

  مهر به معنای محبت و دوستی ، مهر به معنای خورشید و مهر نام ماه هفتم سال شمسی  و نام روز شانزدهم از ماه مهر است که ایرانیان باستان در آن جشن مهرگان را برپا می کردند.  

مهر اما برای مردم سر زمین ما یاد آور خاطرات خوش آغاز درس آموزی است.پایه گذاری تعلیم و تعلم در این ماه ، شور و شعفی را در میان دانش آموزان ، دانشگاهیان و خانواده هایشان به پا می کند.  

آغاز این ماه زیبا را به همه ی علاقه مندان به کسب دانش و پدید آورندگان انسان های خردمند آینده شاد باش می گویم.  

اگر در واژه ی مهر به دنبال هدفی بگردیم اولین گام دوستی و مهربانی است که این روز ها شاید کمتر با آن مواجه شویم. این روز ها مردم عجول و عصبی اند و کمتر صبر و تحمل می کنند . این نماد را می توان در رفتارشان ، در رانندگی اشان ، در برخورد با دیگران به راحتی لمس نمود.  

دیگر از میهمانی مدام و شب نشینی های مستمر اعضای خانواده و فامیل و حتی همسایه ها ! کمتر اثری دیده می شود و یا بهتراست بگوئیم اثری دیده نمی شود. همه ی این ها را نمی توان ناشی از فشارهای اقتصادی بر خانوده ها به حساب آورد. 

ذائقه و فرهنگ جامعه دگرگون شده است و تا این دو تغییر نکند ، وضع به همین روال است و شاید بدتر از این نیز بشود.  

بیائید از ماه مهر گام های محبت و دوستی را مستحکم کنیم. روابط با دوستان ، بستگان ، آشنایان و حتی همسایگان را بیشتر کنیم و به مصداق شعر زیبای پارسی :  

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

که تا نا گه ز همدیگر نمانیم

و پایان ضیافتی دیگر...

سخن سردبیر  شماره ی 10 « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان های تنکابن و عباس آباد 

ماه رمضان سپری شد . ماهی که در آن میهمان خدا بودیم و هرکس به ظرفیت خویش توشه ای برداشت ؛  نه به سعی خویش بل به فضل و رحمتی که خدای در شب های قدر بر او مقدر کرده بود.

در بخشی از نیایش سی و نهم صحیفه ی سجادیه ؛ معصوم برگزیده ی حضرت حق ذکری دارد که بسیاری از آن غافل شده ایم. او از خدا می خواهد که : «  بار خدایا از تو طلب می کنم چیزی را که بخشش آن از تو هیچ نمی کاهد و در خواست گرفتن و حذف بارسنگین گناهان بر دوشم را از تو می خواهم که برگرفتنش ؛  بر بار تو نمی افزاید. و از خدا می خواهد بخشایش « نفس »  را . نفسی که از آفریدنش سود و زیان برای خدا نیست و در آن نشانه ی قدرت خلقت نهفته است. »

ما « دعا کردن » را فراموش کرده ایم. خواستن از هرکس غیر از حق را بسیار انجام داده ایم. حضرت حق به وضوح در قرآن کریم می فرماید « بخوانید مرا تا اجابت کنم خواسته ی شما را » .

در خوان نعمت الهی اگر به قدر « سلیمان » به همه عطا نشده است  ؛ با عزت نفس می توان  به سان مورچه ی بر سر راه سلیمان ،  فقط خدا را دید و از او مدد جست.

اشکال جامعه ی امروز ما این است که باور قلبی به این که « هرکس به خدا توکل کند خداوند برایش کافی است » کمرنگ شده است و اطمینان نداریم که : « از جائی به ما روزی می رساند که گمانش را نیز نمی بریم. »

رمضان فرصتی بود که دوباره به خویشتن خویش بازگردیم. توجه به این نکته ارزشمند است که اگر در گذشته نکردیم از امروز « نگوئیم چیزی را که بدان عمل نمی کنیم . »