قطب بندی انتخابات ریاست جمهوری 92

یک ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری آغاز می شود و آرایش سیاسی نیروها ، جریان ها ، احزاب ، گروه ها و جناح های سیاسی کشور تا روز قبل از ثبت نام بوی رقابت انتخاباتی به خود نگرفته بود.

آغاز اولین روز ثبت نام نوید شروع حرکتی نوین برای 4 سال آتی کشور بود ، حضور چهره ها سرشناسی چون حسن روحانی و کامران باقری لنکرانی اولین دو قطبی ثبت نامی ها را رقم زد. این دو قطبی در روز دوم ثابت ماند و در روز سوم نیز  با حضور علی فلاحیان تغییر خاصی نکرد . روز چهارم با اما و اگرهای جدیدی آغاز شد ؛ در این روز محمدرضا عارف ،  غلامعلی حدادعادل و محسن رضایی نیز آمدند ، در این روز نیز دوقطبی چپ و راست هرکدام شاخ و بالی زدند و به طرفی پراکنده شدند .

شاخص ترین اتفاق در روز پنجم شکل گرفت . نام نویسی  محمدباقر قالیباف ، ‌علی اکبر ولایتی ، ‌خصوصا در لحظات پایانی آن  حضور اکبر هاشمی رفسنجانی ، اسفندیار رحیم مشایی و سعید جلیلی معادلات سرد انتخابات را به تنور گرمی مشابه کرد که حرارت آن به خوبی قابل لمس شد .

اکنون اما آشنایان به ادبیات سیاسی انتخابات را دو قطبی چپ ( ملایم ) و راست ( چند شاخه ) نمی دانند. برخی آن را دو قطبی رفسنجانی – مشائی و بعضی نیز سه قطبی رفسنجانی – مشائی – جلیلی محاسبه می کنند.

از میان 600 ثبت نامی انتخابات ، 35 چهره ی شاخص ، 11 چهره ی مشهور ؛ فضا در اختیار سه چهره ی اخیر وبا کمی اغماض نفر چهارم آن ها قالیباف  ، جریان انتخابات را مدیریت خواهند کرد.

شاید اگر هاشمی نیامده بود یکی از ارکان این رقابت می توانست حسن روحانی باشد. اما با آمدن هاشمی حضور او کم رنگ است و حتی از دور رقابت ها به کناری خواهد رفت.

از میان این قطب ها اما دو قطبی رفسنجانی – مشائی ، مهمترین پازل انتخاباتی 92 را رقم خواهد زد و شاید همه ی حوادث انتخابات آتی به مثابه ی حاشیه ی باریک این دو قطبی خواهند بود. اما برای این دو قطبی نیز اما و اگر هائی همرا است:  اگر مشائی تائید نشود و یا اگر هاشمی تائید نشود.این پازل نیز چند گانه است و برای هریک بحث مفصلی لازم است.

حماسه ی حضور

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 19 ؛ اردی بهشت ماه 1392 

زمان نام نویسی کاندیداهای میان دوره ای مجلس شورای اسلامی شهرستان های رامسر ،  تنکابن  و عباس آباد به پایان رسید و 12 داوطلب علاقه مندی خود را برای شرکت در انتخابات به عنوان کاندیدا اعلام نمودند.

شوراهای شهر و روستای این سه شهرستان نیز با مجموع 2330 کاندیدا ؛ آماده ی برگزاری انتخاباتی پرشور در منطقه هستند.

یکی از سخت ترین انتخابات و البته جالب ترین آن ها در این سه شهرستان ، هم زمان روی می دهد. انتخاب رئیس جمهور ، نماینده ی مجلس و شوراها هم زمان شده است و بهترین فرصت برای انتخاب طیف های هم فکر در منطقه می تواند رقم بخورد.

این که مردم با هوشمندی بتوانند در این سه انتخاب اشخاصی را انتخاب کنند که به لحاظ طیف فکری و سیاسی هم گرائی محسوسی داشته باشند ، می تواند بهترین انتخاب منطقه را شکل دهد.

این مهم با درایت کاندیداها ، روشنفکران ، موثرین ، ستادهای انتخاباتی ، طیف های اجتماعی و سیاسی قابل حصول است. اگر غیر از این شود نیز چالش مهمی دامان کل منطقه ی غرب مازندران را خواهد گرفت و البته این چالش حداقل سه سال را دست خوش تحولات ناخواسته خواهد کرد.

حضور بیش از 2300 کاندیدا می تواند شور و شعور انتخاباتی بزرگی را به وجود آورد و حماسه ی حضور مردم در پای صندوق های رای را شکل دهد.

این فرآیند به درستی « حماسه ی سیاسی » مد نظر نظام را تولید می کند و این منتخبین آتی هستند که بخش دوم شعار نوروزی امسال یعنی « حماسه ی اقتصادی » را ایجاد نمایند.

تنها دل خوشی مردم ؛ سامان دهی به وضع معیشت ، اشتغال خیل عظیم بیکاران ، آسان شدن شرایط ازدواج جوانان و تشکیل خانواده ی جوانان خانواده هاست ؛  که در غبار فشار اقتصادی ، دور نمای قابل مشاهده ای را برای خانواده ها ترسیم نمی کند.

لازم است کاندیداها در حیطه ی وظایف و اختیارات خود شعار دهند و حرفی بزنند که قابلیت عملیاتی کردن آن ها را داشته باشند. علت خیلی از شعارهای عمل نشده ی پیش روی خود را از نمایندگان سابق بپرسند و با دانستن دلایل عدم اجرای آن ها ، راهی نو پیش روی مردم قرار دهند.