یاد می کنیم از همه ی شهدا ، آن هائی که از جان خود گذشتند تا امنیت و آسایش امروز ارمغان زندگیمان باشد. 266 شهید شهرستان رامسر و 6 شهید گمنام مدفون در شهرستان رامسر
شهدا بدون نگاه سیاسی ، جناحی و خطی و برای حفظ آرمان های اسلام ، انقلاب ، ایران ، امام و حفظ شان ولایت فقیه از جان مایه گذاشتند. متاسفانه در یادواره ی شهدای شهرستان رامسر در 22 اسفند 93 شاهد برخورد جفاکارانه ی عده ای از دوستانی که عاشق شهید و شهادتند شدیم. در مراسم یادواره ای که به نام شهداست ، ترکش اختلاف سیاسی ، دامن خیلی ها را آلوده کرد و با تاکید بر عدم حضور خود در مراسم یادواره ، دامنه ی اختلاف سیاسی را به جمع شهدا کشاندند. امید است در آینده شاهد تکرار چنین حوادثی نباشیم و برای یادبود 272 شهید شهرستان ، همدل و هم نوا با ولایت فقیه ، بر آرمان های الهی انقلاب پای بفشاریم.
با ذکر صلوات و قرائت فاتحه ای آمار شهیدان رامسر در یک نگاه در ذیل ذکر می گردد.
تعداد سرداران و امیران شهید : نه شهید
تعداد شهدای پاسدار : سی و هفت شهید
تعداد شهدای بسیجی : صد و چهار شهید
تعداد شهدای نیروی انتظامی : ده شهید
تعداد شهدای سرباز : یکصدو پانزده شهید
تعداد شهدای روحانی : پنج شهید
تعداد شهدای فرهنگی : نه شهید
تعداد شهدای دانش آموز : سی و دو شهید
تعداد شهدای دانشجو : نه شهید
تعداد شهدای ترور منافقین : یازده شهید
اولین شهید دوران انقلاب : شهید ابراهیم کربلایی بابایی
اولین شهید دوران دفاع مقدس :شهید محمد حسین فیلی
آخرین شهید رامسر : جاناز شهید محمد علی حکمت پناه
تعداد زنان شهیده : سه شهید
تعداد شهدای متاهل : پنجاه و یک شهید
تعداد شهدای مجرد : دویست و پانزده شهید
شهید مفقود الاثر : شهید محمود پروانه
جوانترین شهید : شهید بهروز مشعوفی فرزند قاسم 14 ساله ، تاریخ تولد 1353/04/15 ، تاریخ شهادت 1367/01/20
مسن ترین شهید : شهید یوسف قمری فرزند تقی 65 ساله ، تاریخ تولد 1300/01/10 ، تاریخ شهادت 1365/04/10
تعداد شهدای رامسر به تفکیک حوزه های مقاومت
حوزه شهیدان علیزاده ( شهری ) : 146 شهید
حوزه شهید فرجی (سادات شهر) : 27 شهید
حوزه شهیدان رستگاری (کتالم ) : 41 شهید
حوزه شهید خلعتبری ( گالش محله) : 52 شهید
شهدای گمنام مدفون در رامسر : 6 شهید
سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 54 ؛ اول فروردین ماه 1394
سال 1393 با همه ی فراز و نشیب هایش به پایان رسید و بهار نوید آمدن سالی نو را بشارت داد. سال گذشته علیرغم تمام تلاش های دولتمردان و ارائه ی آمار کاهش نرخ تورم از سوی آنان ، در سفره ی مردم متوسط جامعه اثر مطلوبی نگذاشت و چه بسا که از میزان آن نیز کاسته شد. فشارهای اقتصادی ، پائین بودن ارزش پول ملی ، گرانی ارزاق و مایحتاج مورد لزوم و عمومی ، همه از تاثیر اندک ِ همت ِ والای مسوولین حکایت می کند. مردم صبور و محجوب اما امیدوار به آینده ای روشن در تاریکی فرودهای آزار دهنده گام بر می دارند و می دانند که " والله مع الصابرین " .
تلاش های ارزنده ی مدیران شهرستان رامسر در سال گذشته بر کسی پوشیده نیست. برگزاری جشنواره های متنوع بهارنارنج ، گل گاوزبان ، شیردوشان و احیای نشست " کنوانسیون رامسر " پس از 44 سال در زادگاهش ، رامسر ؛ بسیار ارزشمند و قابل تقدیراست. برگزاری مراسم بزرگ فاطمیه سلام الله علیها و اجتماع بزرگ عاشورائیان از گام های بلند معنوی منطقه است. قدم برداشتن در راه احیای جهانی شدن دوباره ی رامسر ستودنی است و دعوت از سرمایه گذاران بخش های مختلف به ویژه گردشگری سلامت ، کاملن مشهود است. همه ی این ها اما در خور مردم فهیم رامسر نیست و تلاش های واقع بینانه ی بیشتری را می طلبد. به نظر می رسد ادارات و نهادها هنوز همبستگی لازم را ندارند و گاهی فقدان ارتباط تنگاتنگ آنان ، چالش های ناخواسته را پدید آورده است.
به نظر می رسد رامسر با مواهب طبیعی خدادادی ، استعدادهای شکوفا و برنامه ریز ، مدیریت توانمند برخی مسوولین از زیر ساخت لازم و اقدامات در خور شان رامسر باز مانده است. توجه ویژه ی دست اندرکاران برای تقویت زیرساخت های مورد نیاز منطقه ضروری به نظر می رسد. اگر رامسر شهری با برند جهانی است ، احداث تالارها و سالن های اجلاس مدرن و مجهز باید در اولویت اجرای آن قرار گیرد و سرمایه گذاران بخش گردشگری بدان سو سوق داده شوند.
اگر قرار است رامسر شهر گردشگری سلامت باشد ، لازم است فضای مناسب آن پیش بینی شود و با دعوت سرمایه گذاران و تغییر بافت سنتی بیمارستان و آبگرم های معدنی و تبدیل آن از شکل سنتی معیوب به صورت سنتی شکیل و حتی مدرن اقدام شود.
احیای باغ سی هکتاری ، ترمیم بلوار معلم ، زیباتر شدن قلعه ی مارکوه ، هدایت گردشگران برای دیدن زیبائی های جنگل دالخانی وروستاهای جنت رودبار و... می تواند از گام های نخست این حرکت جدی باشد.
پیشاپیش آغاز سال نو را شادباش گفته و برای تمام خدمت گزاران رشد و توسعه ی منطقه آرزوی پیروزی و بهروزی می نمایم.
مهدی حلاجیان دبیر اولین همایش " خانه ی رامسر " در رشت -
همه چیز از یک اتفاق ساده شروع شد. تصمیم برای شناسائی بیشتر همشهریان رامسری در رشت در زیر لوای مرکزی که بعدها " خانه ی رامسر " نام گرفت. نشست دو نفره بر تعدادش افزوده شد و در دی ماه 1393 در یک جمع 4 نفره تصمیم به اجرائی شدن خواسته ی بیشتر رامسری های رشت که منتظر یک اجتماع وحدت بخش بودند ، شد. اسامی 20 نفره ی موجود در گوشی دوستان با همدلی شهروندان رو به فزونی گذاشت ، تکنولوژی به کمک اجتماع جمع آمد و در کمتر از هفته ای به مرز 200 نفر رسید و کثرت تعداد اسامی وسوسه ی یک گردهم آئی سریع را جرقه زد.
پیشنهاد بداهه ی آمیخته شدن این گردهم آئی به پاسداشت یکی از فرهیختگان رامسری مقیم رشت ، رنگ واقعیت به خود گرفت و از سه اسم پیشنهادی ، با اشاره به اولویت های مطرح شده ، نام دکتر عنایت الله رحیمیان به عنوان اولین فرهیخته ی ای که " خانه ی رشت " بدان بپردازد ، در نظر جمع ، پذیرفته شد.
نگرانی از جمع شدن افراد با اشاره به ایام عید و مشکلات پیش روی عدم امکان ارسال کارت دعوت از ایده ی گردهمائی در اسفند 93 نکاست.
در نشستی که با سید جلیل مرتضوی امام جمعه ی رامسر ، حسین شعبان سروری فرماندار شهرستان رامسر ، نصرت الله کوزه گر شهردار شهر رامسر ، صفر قاسمی از موسسه ی فرهنگی و هنری نسیم ، اعضای شورای شهر و در مشاوره های تلفنی با بسیاری از مسوولین اهل قلم و ذی نفوذان شهرستان رامسر ، برگزار شد از ایده ی طرح استقبال نمودند .
پیشنهاد فرماندار رامسر برگزاری همایش در دهه ی اول اسفند بود و ایشان معتقد بودند با اشاره به برنامه ریزی های منسجم برای آمادگی پیشواز و بدرقه ی میهمانان و گردشگران نوروزی ، زمان دیگر در اسفند مناسب دیده نشد. ایشان زمان دیگر را اردیبهشت 1394 مناسب دانستند.
با مشورت دوستان موسس " خانه ی رامسر " روز جمعه هشتم اسفند ، مناسب دانسته شد ، به عنوان دفتر موقت و دبیرخانه ی همایش " نادر رحیمیان " دفتر مهندسین مشاور آرا را در اختیار دوستان قرار داد. به پیشنهاد سید ابوالقاسم ( وحید ) میرابوطالبی تالار همایش مرکز علمی کاربردی ، محل همایش در نظر گرفته شد. این تالار با 210 تن ظرفیت و امکانات صوتی و تصویری ، مناسب برگزاری همایش دیده شد.
مقدمات مراسم با دعوت از فرماندار ، امام جمعه ، اعضای نظام پزشکی رامسر ، دبیرخانه ی مشترک سمن های رامسر ، انجمن اهل قلم و ارسال پیامک برای هم شهریان رامسری رشت آغاز شد.
در جلسه ی هماهنگی برگزاری همایش ، پیشنهاد و حمایت مالی " سعید نجفی " بر برنامه ریزی منسجم تر دوستان افزود. تنظیم پرسشنامه ی همایش ، فرم عضویت ، تهیه ی ویژه نامه ، بنرهای تبلیغی ، طراحی صحنه ، لوح یادبود ، خرید بسته های هدیه و پذیرائی در دستور کار قرار گرفته و کارها تقسیم بندی گردید.
با دعوت تلفنی " مهیار فیروزبخش " مجری برنامه شد ، گروه موسیقی سنتی " هوشنگ حقیقت طلب " آمادگی اجرای برنامه را رقم زدند ، قرائت شعر گیلکی را " حسن یگانه چاکلی " و " حمیدرضا ذبیحی " پذیرفتند ، به عنوان موسیقی جوان پسند نیز " سعید بخشی " اجرای ترانه ی وطن با گیتار را متقبل شد. تصویربرداری و عکاسی را " هادی خداپرست " و برای عکاسی داخل تالار با " ابوذر بذری " هماهنگ شد. " سید مهدی علوی هاشمی " هماهنگی خرید و بسته بندی بسته های پذیرائی را انجام داد. ثبت نام از مراجعین و تحویل بسته های همایش با " محمد رضا نوائیان " و " میثم حلاجیان " شد. تهیه ی نماهنگ با " ابوذر باقرسلیمی " ، صدا با " محمد خستو " و استقبال و راهنمائی میهمانان را " محمد صادق خدادادی " عهده دار شد. پاسخگوئی به سوالات مراجعین و هماهنگی داخل تالاربا " سعید فیلی " شد. علاوه بر دوستان یاد شده " نصران کاظم زکی " و " سجاد حیاتبخش " در آمادگی تالار برای همایش و جمع آوری وسایل و تحویل تالار سنگ تمام گذاشتند.
هشتم اسفند 93 ساعت 14:30 تالار مراسم ، آماده ی همایش شد.پیش از همه " نصرت الله کوزه گر" شهردار رامسر به همراه همسر و مشاور رسانه ای شهرداری " اسماعیل غلامی " و همسرش وارد تالار شد و البته بیش از همه نیز در همایش حضور داشتند.
مراسم با پانزده دقیقه تاخیر که به علت اشکال در سیستم صوتی و دستگاه پخش نماهنگ ( ویدئو پروجکشن ) پیش آمد شروع شد. با دعوت دبیر همایش و پذیرش خاضعانه ی شهردار رامسر ، قرائت قران ِ شروع مراسم را شهردار رامسر پذیرفت. پخش نماهنگ ، ارائه ی صحبت " مهدی حلاجیان " به عنوان دبیر همایش ، سخنرانی " حسن رحیمیان " دبیر سازمان های مردم نهاد رامسر ، سخنرانی " سیدجعفر روحانی " نماینده ی سازمان نظام پزشکی رامسر ، سخنرانی " خسرو فردانش " به نمایندگی از همشهریان ساکن در رشت ، سخنرانی فرهیخته ی ارجمند " عنایت الله رحیمیان " و اجرای شعرهای گیلکی و موسیقی سنتی و پاپ از برنامه های همایش شد.
استقبال ارزشمند شهروندان رامسری خصوصا اصحاب قلم و جامعه ی پزشکی بیش از حد انتظار بود. ظرفیت تالار تکمیل و همه ی آن هائی که شرف حضور داشتند تا انتها ، برنامه را همراهی کردند. حضور اعضای شورای شهر رامسر هادی حلاجیان ، اسماعیل گوهررستمی ، مجید درجانی و احسان برگر ، نورالدین عبدالله پور و حسن ایزک جمالی از تهران و خبرنگاران رامسر محمدرضابهرامی و حسین قاسمی نیز در همایش حضور داشتند.
برای آن که نامی جا نماند ، از ذکر نام بقیه ی سروران ارجمند و حاضر در همایش معذور بوده و خاک قدوم ارزشمندشان را توتیای چشمانمان می کنیم.
در این همایش لوح یادبود " خانه ی رامسر " توسط " نادر رحیمیان " ، قاب عکس یادمان همایش به نمایندگی از اعضای خانه ی رامسر توسط " مهدی حلاجیان " ، لوح تقدیر و هدیه ی شهرداری و شورای اسلامی شهر رامسر توسط " نصرت الله کوزه گر " و " هادی حلاجیان " ، لوح تقدیر دبیرخانه ی سمن های رامسر و دفتر سوم کتاب زبانزدهای رامسر توسط " حسن رحیمیان " ، لوح تقدیر دفتر سازمان نظام پزشکی رامسر توسط " عباس حسن برقی " ، اهدای هدیه توسط ساره روحانی ، کتاب شعرها و ترانه های رامسر توسط " نورالدین اکرامی " ، کتاب جنگل های ایران و نقش آن در پرورش زنبور عسل توسط " علیرضا یوسف سجادی " و اهدای دسته گل توسط خانم رجبی .
فرماندار رامسر به علت عارضه ی بیماری ، امام جمعه به علت حضور میهمان و رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی از حضور در همایش جا ماندند و مراتب تقدیر و تشکر خود از برپائی چنین همایش ارزشمندی را اعلام نمودند.
آشنائی با " خانه ی رامسر "
با اتکال به خدای بزرگ و امید به همدلی و هم آوائی شهروندان شهرستان رامسر ، " خانه ی رامسر " سازمان مردم نهادی ( سمن = NGO ) است که به منظور شناسائی بیشتر شهروندان رامسر ساکن در استان گیلان به ویژه رشت ، آغاز به فعالیت کرده است. هدف از آشنائی ، تعامل بیشتر شهروندان با یکدیگر و هم افزائی توان های فردی موجود و تمرین ترجیح تفکر و رفتار اجتماعی بر ذهنیت و کردارهای فردی است.
" خانه ی رامسر " در مرحله ی نخست با شناسائی رامسری های مقیم رشت و جمع شدن آن ها تحت عنوان " همایش خانه ی رامسر " گام اولیه را در هشتم اسفند 1393 با حضور شما عزیزان ، برداشته است. در فهرست اولیه ی رامسری ها با جمع آوری حدود 200 نام از شهروندان ، پتانسیل عظیم تحصیل کرده های شهر ، در پست های کلیدی ادارات و نهادهای مختلف به چشم می خورد که با یکپارچگی ایده های موجود می توان مشکلات بزرگ پیش رو را به سادگی حل نمود.
" خانه ی رامسر " به دنبال شناسائی افراد فرهیخته ای است که عمر و زندگی خود را برای اعتلای نام و رشد منطقه صرف کردند و توقعی جز رضایت خالق و خلق نداشتند. در گام نخست ، نکوداشت فرهیخته ی ارجمند دکتر عنایت الله رحیمیان برگزار می شود، تا ذره ای از خدمات ارزشمند ایشان در طول دوران زندگی پربارش ، پاس داشته شود.
" خانه ی رامسر " به دنبال اخذ ارتباط بیشتر رامسری ها برای حل مشکلات اداری موجود با استفاده از پتانسیل قوی همشهریان ، در ادارات و نهادهای مختلف است. هم اینک حضور رامسری ها در ادارات و نهادهای مختلف قضائی ، اجرائی ، درمانی ، علمی ، اقتصادی و ...راه رسیدن به اهداف را کوتاه کرده است.
مشکلات بیماران و همراهانی که از شهرستان رامسر برای درمان به رشت مراجعه می کنند طاقت فرساست ، مراجعین رامسری که برای درمان به مدت چند روز مجبور به رفت و آمد هستند ، مکانی برای اسکان موقت ندارند " خانه ی رامسر " می خواهد برنامه ای اجرا نماید تا آن ها فقط دغدغه ی درمان داشته باشند و با تعبیه ی مکانی مجهز و درخور هزینه و خستگی راه را برای آنان کاهش دهد.
" خانه ی رامسر " به دنبال تشکیل صندوق سرمایه گذاری رامسری هاست ، تا با هم افزائی سرمایه های اندک ، بتوانند کارهای بزرگ در رشت و رامسر را رقم زنند و در رشد و توسعه ی خود و منطقه گام بردارند.
با همه ی این ها ، " خانه ی رامسر " به دنبال کار سیاسی و یا سیاسی کاری نیست. آفت تشکل های مردمی با انگیزه ی تعاملات فرهنگی و اجتماعی ، ورود شاخصه های سیاسی در آن می باشد ، این نهاد مردمی با هرگونه فعالیت سیاسی موافق نبوده و به همشهریانی که علاقه مند به فعالیت در بسترهای سیاسی می باشند توصیه می کند که به دنبال گروه و انجمن دیگری بوده و اهداف توسعه محور " خانه ی رامسر " را با نگاه های غرض آلود سیاسی ،آلوده نکنند.
" خانه ی رامسر " به دنبال رشد و توسعه ی همه جانبه ی اعضا ی خود برای رسیدن به بالاترین سطح خود در گیلان است . همه ی این ها فقط با نگاه صادقانه ، دوری از حب و بغض ها ، مشارکت فعال و موثر همشهریان عزیز رامسر محقق خواهد شد و " خانه ی رامسر " محفلی نوین برای این امر خطیر است.
هم اینک دست مهر و دوستی به سوی همشهریان دراز کرده و دست همه ی آن هائی که با عشق به اعتلای نام و آوازه ی رامسر قدم بر می دارند ، به گرمی می فشاریم.
پانزدهم اسفند هر سال بر اساس سنتی دیرین ، روز " درخت کاری " است. ضمن ارج نهادن به این کار ارزشمند و تلاش برای ترویج آن به منظری دیگر در این زمینه پرداخته می شود.
در ادبیات دوران آموزش ابتدائی شعر زیبائی را باید می آموختیم که مطلع آن شیوائی آموزش دوستی پاک ، در سرلوحه ی امورش بود. " درخت دوستی بنشان که کام دل بر آرد ". اینک سال ها از آن مقطع کوتاه عمر می گذرد و یاد آوری این نکته ی زیبا کام ها را شیرین می کند.
این روزها که ایام نوروز و سال نو در پیش است یک اشکال عمده در رفتار مردم نمود پیدا کرده است و آن کم رنگ شدن دوست و دوستی هاست. شاید این کار نازیبا ، ره آورد وضع نامناسب اقتصادی مردم است و شاید ذائقه ها دستخوش تغییرات جدی شده است.
این روزها از سرعت پیشرفت تکنولوژی همه در حیرتند و خیلی ها نیز از غافله ی آن عقب مانده اند. دستاورد این سرعت ، جا ماندن مردم از هم شده است. دیگر فرصت دیدار ها از دست رفته است و در خانه نیز اعضای خانواده در عین این که با هم هستند ، دور از هم شده اند. همه حتی در جلسات رسمی با آن که دور همند ، اما دور از هم شده اند.
طنز این روزها ، رمز " وای فای " به جای آجیل نوروزی شده است!! و چه طنز تلخی که دامن خیلی ها بدان آلوده شده است. این روزها " درخت دوستی " کمیاب شده است و فرداهاست که " کام دل " امروزیان بار نخواهد داد!!
امروز را دریابیم و به فکر هم باشیم. غم ها را از همدیگر بزدائیم و مایه ی افزونی شادی هایمان گردیم. فردا دیر است و شاید فردائی نباشد!! در این روزها بسیاری از مردم از فقر و بیماری دچار صدمات جبران ناپذیری هستند که اندک توجه و نگاه محبت آمیز ما شاید بتواند مرحمی بر آلام آنان باشد.کمی از تکنولوژی فاصله گرفته و به همدیگر نزدیک تر شویم و قدر دان هم باشیم.