پل چهارم صفارود یا چاه ویل سرمایه سوزی؟

سخن مدیر مسوول و سردبیر هفته نامه ی « ساحل دریا » ،  مهدی حلاجیان ؛ شماره ی 138 ؛   17  تیر ماه  1399

در پیام تبریک نوروزی سال 1399 محمد آزاد فرماندار رامسر و در اعلان بودجه ی سال 1399 شورای شهر رامسر توسط هادی حلاجیان رئیس شورای شهر رامسر بود که زمزمه ی احداث پل چهارم صفارود ، مطرح  شد.

هادی حلاجیان در تشریح پروژه‌های شهرداری رامسر در سال ۹۹  گفت: کل بودجه سال ۹۹ شهرداری رامسر ۶۳ میلیارد تومان است و از این میزان ۴۸ درصد اعتبارات جاری، ۳۶ درصد اعتبارات عمرانی و ۱۶ درصد تعهدات قطعی سنواتی است.

وی افزود : احداث پل چهارم  رودخانه صفارود در منطقه پردسر با پنج میلیارد تومان اعتبار استانی و پنج میلیارد تومان اعتبار داخلی با تعیین پیمانکار در مرحله مناقصه است.

بعد تر در جلسه ی شورای اداری غرب مازندران که روز پنجشنبه پنجم تیر 99 در عباس آباد برگزار شد ، محمد  آزاد فرماندار رامسر در حضور استاندار ، نماینده ی مردم و فرمانداران شهرهای غرب مازندران ، به ساخت پل چهارم بر روی رودخانه صفارود به عنوان یکی دیگر از اقدامات انجام شده در دولت تدبیر و امید اشاره کرد و گفت : پیمانکار این پروژه انتخاب شد و بزودی فعالیت های اجرایی برای احداث این پل آغاز می شود.

شانزدهم تیر ماه هم روابط عمومی شهرداری رامسر  آغاز عملیات آماده سازی راه دسترسی  پل چهارم صفارود را به اطلاع عموم رساند و نوشت : این پل نقش موثری در کاهش ترافیک میدان امام و ورودی جواهرده دارد.

برای این که به نحوه ی ساخت پل در رامسر و علت انتخاب محل های آن بپردازیم ، بد نیست در خصوص پل فعلی صفارود در ورودی میدان امام ( ره ) رامسر  مورد بررسی مجدد قرار گیرد.

پل صفارود به عنوان یکی از پل های سه گانه بر روی رودخانه ی صفارود است که به دلیل نزدیکی به پایان عمر مفید "دو پل" معروف به "آلمان پل" و به منظور کاهش بخشی از ترافیک شهر و افزایش راه ارتباطی در طرح هادی شهر پیش بینی شده بود . دو پل دیگر یکی در منطقه رضی محله از مسیر لوله گاز و دیگری در خیابان شهید بهشتی روبروی امام زاده اشکونکوه به سمت لپاسر پیش بینی شده است.

در طرح جامع شهر پس از بررسی های به عمل آمده از سوی مشاورین مسکن و شهرسازی  به دلیل احداث پل دوم  بر روی رودخانه صفارود در منتهی الیه شمالی این رودخانه در بلوار مهندس راهب (هلال احمر – دریا ) ؛ پل منطقه رضی محله حذف و با حفظ پل روبروی امام زاده اشکونکوه ، پل صفارود که در طرح مذکور برای سه راه تنگدره به سمت کوچه شهید قلی زاده(بانک ملی ) پیش بینی شده بود بر اساس تصمیم مسئولین وقت به مکان فعلی تغییر مکان داد.

مطالعات طرح هادی پل فعلی صفارود در ورودی میدان امام ،  در سال ۱۳۶۲ انجام و در سال ۶۸ به شهرداری رامسر ابلاغ شد و در نخستین دوره شورا که سال ۷۸ بوده یعنی ۱۰ سال بعد ، استارت کارهای اولیه آن زده شد و این که کلنگ احداث این پل در سال ۸۲ بدون حضور مسئولان استانی و کشوری به زمین زده شد.

علیرضا رضی کاظمی رئیس شورای شهر دوره دوم و عضو شورای شهر سوم رامسر در مراسم پرسش و پاسخ با مردم  ، گفت : مطالعات پل صفارود از شورای دوره اول شروع شد ، نقشه برداری ، عرض پل ، پایه های پل ، دهانه های پل به این صورت بود : عرض پل 10 متر ، 4 متر پیاده رو در دو طرف 6 متر عبوری خودرو – بصورت یک لاین 3 متری رفت و یک لاین 3 متری برگشت . در دوره دوم شورا در جلسه ای در استان با حضور فرماندار وقت جناب میری ، میرزایی شهردار وقت و اینجانب برگزار شد ، موضوع مطرح گردید   که پس از 75 سال از زمان پهلوی اول که این پل ساخته شده رفتید تا الان پیش آمدید آن هم بر اساس نیاز (ترافیک) اگر قرار باشد دوباره پل ساخته شود با عرض 6 متر اصلا برای ما نسازید که در نهایت عرض پل از 10 متر به 16 متر رسید ، در خصوص مکان پل ، شورای شهر یک رای در استان داشت . مسلم است که به تنهایی جوابگوی ترافیک رامسر نخواهد بود با این اوصاف ، سازه پل به مرحله نهایی خود رسید .

بر اساس اطلاعات موجود در آن زمان بر اساس طرح هادی شهر پل صفارود در سه ‌راه تنگدره  ( ایستگاه جواهرده ) به سمت کوچه شهید قلی‌زاده (بانک ملی‌ ) پیش‌بینی شده بود. این پل هم  هزینه و هم تخریب اماکن تجاری و مسکونی کمتری را در پی داشت و هم از بار ترافیکی شهر می‌کاست. اما بر اساس تصمیم مسئولان وقت که هنوز هم به دلیل علمی آن پی برده نشد ، به مکان فعلی انتقال یافت. در آن زمان مسئولان وقت پس از خرید کارخانه چای طی تشریفات قانونی ،  اجرای پل را با نظارت دفتر فنی استانداری مازندران و مهندس مشاور بیگی به شرکت فراز ساز شمال از طریق مناقصه عمومی به مدیریت روشن و دهستانی از پیمانکاران مطرح منطقه شمال واگذار کردند. قرارداد با شرکت مذکور در تیر ماه 82 منعقد اما عملاً از مهر ماه 82 کار اجرای پل شروع شد . قرارداد اولیه انجام پل با عرض 9 متر و طول 103 متر به میزان  980 میلیبون تومان منعقد گردید و قرار بر این بوده که ظرف مدت کمتر از دو سال این پروژه تحویل داده شود.  پس از مدتی به دلیل تغییرات عرض پل و افزایش آن به 16 متر،میزان قرارداد نیز به 1 میلیارد و 800 میلیون تومان افزایش پیدا کرد. در ادامه با توجه به مشکلات بعدی علاوه بر طولانی شدن مدت زمان  اتمام پل که به مرز 7 سال رسید و قریب به  5 میلیارد تومان نیز  هزینه شد. آن چه مسلم است اجرای طرح پل صفارود با هدف رفع مشکل ترافیکی شهرستان رامسر و برطرف شدن قفل سنگین ترافیکی در بین دو پل قدیمی شهرستان رامسر ، ‌معروف به آلمان پل‌  و میدان امام رامسر بدون در نظر گرفتن اعتبارات کشوری و ملی نوشته شد.

در آن مقطع ، بهبهانی ‌وزیر راه و ترابری وقت در دولت محمود احمدی نژاد پس از مراسم کلنگ‌زنی طرح توسعه فرودگاه رامسر و با وجود حضور بسیاری از مسئولان شهرستان در محوطه کارگاهی پل و درخواست بازدید از پل صفارود به‌همراه عباسی نماینده  مردم رودسر در مجلس شورای اسلامی ، از کنار پل رد شده اما لحظه‌ای از خودروی خود برای بازدید پیاده نشد.

استاندار مازندران نیز در ایام دهه فجر سال ۸۸ در حالی که بر اساس برنامه دهه فجر شهرداری رامسر قرار بود در مراسم افتتاح فاز اول پل صفارود افتتاح شود به این مراسم نرفت. پس از آن نیز علی اکبرطاهایی استاندار مازندران پس از بازدید از پل در برابر درخواست خبرنگاران شهرستان برای مساعدت لازم برای اتمام پل این شهر توریستی و نمونه گردشگری با توجه به فرارسیدن ایام عید و تابستان، گفت : نمی‌خواهم گذشتگان را زیر سؤال ببرم.

‌تمام اینها در حالی است که مرادی شهردار رامسر نیز در جلسه پرسش و پاسخ ۹ اردیبهشت ۸۹ یعنی سه ماه بعد از بازدید استاندار گفت : از سوی استاندار مسئولیت دارم که این پل را به اتمام برسانم . این پل زمانی که به بنده تحویل داده شد صورت جلسه داریم که دارای ۴۰۰ اشکال بوده که بنده از این اشکالات جلوگیری کرده و نگذاشته‌ام با این اشکالات اجرایی شود.

مرادی تصریح کرد: به نظر اینجانب اول این که پلی بدون کارشناسی کامل با هزینه‌ای گزاف که مورد قبول اکثریت مسئولان استانی و کشوری هم نیست و حتی با ساخت آن مشکل ترافیکی شهر نیز حل نمی‌شود به چه دلیل باید ساخته شود و دوم اینکه یک پل ۱۶ متری چه پروژه بزرگی است که بعد از گذشت دوره مدیریتی هفت شهردار هنوز ساخته نشده و تازه باید ۴۰۰ نقطه اشکال آن را برطرف کرد.

به گفته یک مقام محلی رامسر، زمانی که ارشادمنش معاون وقت وزیر کشور و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها در سال ۸۹ از این پل بازدید داشته‌اند صرف هزینه برای احداث این پل را مصلحت ندانستد و از سوی دیگر در اظهارات عبدالصمد صفرنژاد فرماندار رامسر عنوان شد که برای اتمام این پروژه ۱۵ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده است.

سرانجام پل صفارود شهرستان رامسر که از مدت‌ها قبل به صورت موقف و نیمه ‌تمام بهره‌برداری شده بود،  در سومین روز دهه فجر 1393 با حضور ربیع فلاح‌جلودار استاندار مازندران، مسئولان استانی و شهرستانی به زیر بار ترافیک رفت و به صورت کامل افتتاح شد.

نصرت‌الله کوزه‌گر شهردار رامسر در این مراسم درباره مشخصات این پل گفت: طول این پل 100 متر و عرض آن نیز 17 متر است  و برای بهره‌برداری این پل 128 میلیارد و 459 میلیون ریال اعتبار از منابع استانی اختصاص یافت.

هر چند تا امروز و پس از گذشت سال ها بهره برداری از پل و تعویض چند شهردار و شورا ، ورودی پل از سمت میدان امام ، به طور کامل بازگشائی نشده است و گره کور ترافیکی آن بر روی دوش شهروندان سنگینی می کند و تا امروز کسی نتوانست در ابعاد مختلف فنی ، اقتصادی ، ترافیکی و حتی اجتماعی ، احداث این پل را توجیه کند.

در گام اول در پل صفارود با آن که می دانستند این پروژه با آن مبلغ پیش بینی شده قابلیت اجرا ندارد ، کلنگ احداثش را زدند تا شاید فرجی !!! شود . در گام دیگر پس از کلنگ زنی ، همه تلاش کردند تا با صرف هزینه های بسیار ، تکمیل شود. تنها به این علت که درست نیست کاری نیمه تمام بماند ، هر چند با اشراف به غلط بودن ، حتی اگر آن کار زگیلی در شهر گردشگری رامسر باشد. ظاهرا جلوی ضرر را هر وقت بگیری ، منفعت دارد ؛ در پروژه های نیمه تمام ، جائی ندارند.

پل صفارود قرار بود از بار ترافیکی شهر بکاهد. اما کیست که نداند این پل خود معضلی برای ترافیک گره خورده در اصلی ترین میدان شهر است.

برای پل صفارود ، پیش از احداث ، اشکالاتش را به مسوولین وقت به طور شفاهی گفته بودم. اما هیچکدام نشنیدند و یا نخواستند بشنوند. اینک آزمون پل چهارم صفارود برای شورا و مسوولین شهر و شهروندان رخ نموده است. لطفا به دلایل و شواهد زیر توجه شود که بعدها بهانه ی ندانستن و نگفتن برایتان هویدا نشود.

اولا فرض که طراحی انجام شده در سال 1362 ، برای شهر رامسر مناسب بود ، آیا در سال 1399 ، یعنی 37 سال بعد ، همان طرح و احتمالا با همان کیفیت ، مناسب اجراست؟

ثانیا با اشاره به این که پل سوم صفارود در سال های پیش با حدود 20 میلیارد تومان هزینه احداث شده است ، با افزایش بی سابقه در قیمت مصالح و دستمزدها ، برآورد ده میلیارد تومانی ( به گفته ی رئیس شورای شهر ) ، کمی ساده انگارانه نیست.؟ آیا هدف کلنگ زنی ؛ نیمه کاره رها کردن ، اتلاف سرمایه های مادی و معنوی و صرفا کاری برای نشان دادن است یا انجام تام و کامل آن ؟ آیا اعضای شورا و فرماندار با نحوه ی پرداخت هزینه های دولتی به صورت غیرنقدی و با سررسیدهای چند سال بعد و نرخ تنزیل بیش از 50 درصد آشنا هستند؟

ثالثا فرض در همین روز ، پل چهارم صفارود افتتاح شود. آیا فکری به حال بازگشائی معابر و کوچه ها شده است یا مثل پل سوم صفارود ، پس از پایان پل  ، کاسه ی چه کنم در دست ، از توانائی رضایت یک یا دو شهروند ، برای حفظ اعتبار و آبروی شهر ، بر نخواهید آمد. آن چه در طرح آمده ، احداث یک معبر و جاده ی 20 متری در پای کوه با چند خروجی به شهر است. آیا تعداد عرصه و اعیانی که قرار است تخریب شوند تا گره ترافیکی حل شود ، مورد توجه و محاسبه ی اعضای شورا ، فرماندار و یا هر مسوول ذی ربط قرار گرفته است ؟  شورا و مسوولینی که سال هاست در بازگشائی کمربندی قائمیه با چند معارض مانده اند !!! توانائی بازگشائی مسیر جدید را دارند؟

پیشنهاد می کنم بار دیگر مسوولین و کارشناسان دلسوز دور هم جمع شوند و از ایجاد معضلی دیگر پیش از آن که دیر شود ، جلوگیری کنند و با ارائه ی راه کاری عاقلانه و قابل اجرا ، از هدر رفت هزینه های برگرفته از مردم و اخذ شده از دولت ، جلوگیری نمایند. طبیعی است که طرح هادی و جامع شهر نیاز به بازنگری روز آمد دارد تا بر اساس شکل تغییر یافته ی شهر و سکونت گاهایش ، طرحی نو درانداخته شود.

اگر چنین نشود ، پل چهارم صفارود ، چاه ویلی است که منابع محلی را خواهد بلعید و شوراها ، شهرداران ، فرمانداران ، استانداران و مسوولین ذی ربط  بسیاری را در خود خواهد بلعید و طبیعی است که منابع استانی و ملی متنابعی را درگیر خواهد کرد و البته پیمانکاری که از تاخیر در پایان پروژه مبالغ تعدیل بسیاری را به جیب خواهد زد.

فاعتبرو یا اولی الابصار 

منابع مورد استناد پل صفارود :

 https://bananews.ir/news/3478/13891028

https://www.farsnews.ir/news/13931114/000363/

 https://www.ghatreh.com//13990215

https://rouz.news/13990405