درخت دوستی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 53  ؛  15  اسفند ماه  1393

پانزدهم اسفند هر سال بر اساس سنتی دیرین ، روز " درخت کاری "  است. ضمن ارج نهادن به این کار ارزشمند و تلاش برای ترویج آن به منظری دیگر در این زمینه پرداخته می شود.

در ادبیات دوران آموزش ابتدائی شعر زیبائی را باید می آموختیم که مطلع آن  شیوائی آموزش دوستی پاک ، در سرلوحه ی امورش بود. " درخت دوستی بنشان که کام دل بر آرد ". اینک سال ها از آن مقطع کوتاه عمر می گذرد و یاد آوری این نکته ی زیبا کام ها را شیرین می کند.

این روزها که ایام نوروز و سال نو در پیش است یک اشکال عمده در رفتار مردم نمود پیدا کرده است و آن کم رنگ شدن دوست و دوستی هاست. شاید این کار نازیبا ،  ره آورد وضع نامناسب اقتصادی مردم است و شاید ذائقه ها دستخوش تغییرات جدی شده است.

این روزها از سرعت پیشرفت تکنولوژی همه در حیرتند و خیلی ها نیز از غافله ی آن عقب مانده اند. دستاورد این سرعت ، جا ماندن مردم از هم شده است. دیگر فرصت دیدار ها از دست رفته است و در خانه نیز اعضای خانواده در عین این که با هم هستند ، دور از هم شده اند. همه حتی در جلسات رسمی با آن که دور همند ، اما دور از هم شده اند.

طنز این روزها ، رمز "  وای فای " به جای آجیل نوروزی شده است!! و چه طنز تلخی که دامن خیلی ها بدان آلوده شده است. این روزها  " درخت دوستی  " کمیاب شده است و فرداهاست که " کام دل " امروزیان بار نخواهد داد!!

امروز را دریابیم و به فکر هم باشیم. غم ها را از همدیگر بزدائیم و مایه ی افزونی شادی هایمان گردیم. فردا دیر است و شاید فردائی نباشد!! در این روزها بسیاری از مردم از فقر و بیماری دچار صدمات جبران ناپذیری هستند که اندک توجه و نگاه محبت آمیز ما شاید بتواند مرحمی بر آلام آنان باشد.کمی از تکنولوژی فاصله گرفته و به همدیگر نزدیک تر شویم و قدر دان هم باشیم.