" قدر " دانی

سخن مدیر مسوول نشریه ی « ساحل دریا » شماره ی 39  ؛ اول مرداد ماه  1393

در ماهی قرار داریم که میهمان خدائیم  و هر لحظه اش سر شار از رحمت و مغفرت است ، اوج این شب ها ، شب های "  قدر "  است که طبق روایات ؛  کارنامه ی عملکرد سال گذشته بسته و مقدرات سال آینده در آن رقم می خورد. این که ما خود چه میزان "  قدر " خود را بدانیم مقوله ی دیگری است که ارتباط تنگاتنگی با شب " قدر " دارد.

آن چه معصومین علیهم السلام بر آن تاکید کرده اند این است که " اگر کسی  برای خود ارزش و اعتبار قائل نباشد ؛ نمی توان از شر او در ایمن بود " . این آغاز "  قدر " دانی از خویش است باید هر کسی شان و منزلت خویش رابشناسد و اعتبار و آبروی خویش را محترم شمارد ، تا بل که در جامعه و برای آینده ، مفید و موثر باشد.

آن هائی که دنبال نردبانی غیر از خدا ،  برای اوج گرفتن هستند ، همیشه پا به رکاب دیگرانی خواهند بود که جز با خوار کردن و خفیف شدنشان ، رضایتشان جلب نخواهد شد.

کم نیستند افرادی که برای چند روز زندگی مرفه تر حاضرند زیر پای خود انسان های بی شماری را لگد کوب کنند تا اندکی بیشتر از لذائذ دنیوی بهره گیرند. آن چه در این مختصر می توان به آن پرداخت این است که بد اندیشی ،  بدکرداری و بد پنداری ؛ آسیب سختی بر عاملش خواهد گذارد ، هرچند که احساس و درک آن ، برای او سخت باشد.

بیائید در این روزهای " قدر " تلاشی مضاعف نمائیم و " قدر " خویش بدانیم و گوهر انسانیت خویش را برای هیچ و پوچ هزینه ننمائیم. امام حسن مجتبی علیه السلام در سخنی کوتاه اساس این رویکرد را در جمله ای کوتاه بیان کرده است که باید نصب العین همه باشد : "  هر که خدا را بندگی کند ، خدا همه چیز را بنده ی او می کند. " . خلاف این عبارت نیز معنی واضحی را بیان می کند و آن این است که هرکه بندگی خدا را ننماید ، هیچ چیز در تسلط او نخواهد بود.

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد

خواهان کسی باش که خواهان تو باشد