ساحل دریا

ساحل دریا

دیگر لازم نیست به ساحل دریا بروید؛ ما ساحل دریا رابه خانه هایتان می آوریم.
ساحل دریا

ساحل دریا

دیگر لازم نیست به ساحل دریا بروید؛ ما ساحل دریا رابه خانه هایتان می آوریم.

استانی شدن

سخن سردبیر شماره ی ۱۲ نشریه ی « ساحل دریا » ویژه ی شهرستان های تنکابن و عباس آباد ۳۰ مهر ۱۳۹۱  

پیش درآمد : پس از سخنان سید علی اکبر طاهائی استاندار استان مازندران مبنی بر تجزیه طلب خواندن عوامل درخواست استان مستقل در غرب مازندران و اعلام خروج از استانداری در زمان تصویب چنین طرحی ؛ واکنش های متفاوتی صورت گرفت و بحث های مثبت و منفی پیرامون این اظهار نظر در سایت ها و نشریات درج شد. بنا به ضرورت در این شماره از نشریه به استانی شدن پرداخته شد.  

از پیش از انقلاب تاکنون و در برهه هائی با شدت و حدت بیشتر جمعی سخت پیگیر پروژه ای با عنوان « ایجاد استان مستقل در غرب مازندران » می شوند. در این فرآیند گاهی تعریضی از شرق گیلان نیز به آن اضافه می شود که « ماهم هستیم ! ». به عنوان شاهد مثال ؛ اخیرا  نیز « رهبری املشی » نماینده ی مردم رودسر خواستار انتزاع محدوده ی نمایندگی خویش و پیوستن به استانی که بعدا تاسیس خواهد شد ، شده است !  

در پروژه ی استانی شدن مهم ترین مطلب مردم غرب مازندران می تواند دلایلی از قبیل ؛ دوری راه تا مرکز استان ، صرف هزینه های مالی و جانی در این مسیر طولانی برای ساده ترین امور اداری لازم ، دست خالی برگشتن از پیگیری مطالبات پس از صرف هزینه و وقت و مهم تر از آن ها بی توجهی مرکز نشینان استان به غرب و عدم تخصیص بودجه ی کافی را می توان نام برد. 

همه ی موارد فوق کاملا مورد تائید می باشند ؛ اما نکته ای که باید به آن هم توجه کرد این است که آیا استانی شدن تنها راه حل مشکلات یاد شده است. 

انگیزه ی شرق گیلان از پیوستن به استان مستقل غرب مازندران و استقبال غرب مازندرانی ها از آن برای چیست؟  

به جز دوری راه ؛ میزان توجه مرکز نشینان استان به شهرها و روستاهای هم جوار چه قدر است؟ 

آیا ایجاد فرمانداری ویژه با اختیارات تام و اعمال آن چه از موارد قانونی فرمانداری ویژه و معاونت استانداری بر می آید نمی تواند پاسخگوی نیاز های منطقه باشد؟  

انگیزه ی افراد پیگیر این موضوع چیست؟  

آیا با وجود افراد غرب مازندرانی در بدنه ی ستادی دولت نظیر رئیس دفتر رئیس جمهور ، وزیر اقتصاد و ... نمی شود به خواسته های مطروحه با شیوه ای مناسب تر دست یافت ؟  

آیا با تشکیل مناطق ویژه ی اقتصادی ؛  کشاورزی ؛ گردشگری و یا آزاد این نتایج قابل حصول تر نیست؟  

علت مخالفت محمود احمدی نژاد ( به جز میزان  جمعیت غرب استان مازندران ) با تفکیک استان مازندران چه بوده است؟  

 ... و صد ها پرسش بی پاسخ دیگر.  

بزرگی می گفت : مردم ما می دانند که چه را نمی خواهند اما نمی دانند چه می خواهند!! و عزیزی دیگر می گفت : به جای یک پارچه سازی شمال کشور و اتحاد و همبستگی نمایندگان منطقه برای رسیدن به اهداف سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی بزرگ در منطقه ؛  شاهد تفکیک آن ها هستیم. دیروز گلستان ، امروز غرب مازندران و شاید فردا شرق گیلان...  

براستی میزان منفعتی که از این استانی شدن به مردم منطقه می رسد ، چه قدر است؟

نظرات 3 + ارسال نظر
علی مدد علیجانی چهارشنبه 3 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 08:12 ب.ظ http://aalijani.blogfa.com

سلام
اتحادشان فقط برای جدائیست.آینده از آن کیست؟!

علی مدد علیجانی چهارشنبه 3 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 08:14 ب.ظ http://aalijani.blogfa.com

سلام مهندس در صورت امکان به لیست وبلاگ اضافه کن

غلام چابکی سه‌شنبه 26 دی‌ماه سال 1391 ساعت 04:50 ب.ظ

لحاق چابکسر به رامسر راه برون رفت از مشکلات مردم منطقه - غلام چابکی




==============

چابکسر یکی از زیباترین نقاط سرسبز ایران است . وجود کوهستان های سرسبز و پر آب ، جلگه ، جنگل و دریا و12 کیلو متر ساحل بینظیر یکی از بدیع ترین شاهکارهای خلقت را در چابکسر رقم زده معذالک از لحاظ زیر ساخت های سرمایه گذاری درتمامی رشته های مختلف , چابکسر رتبه ی نزدیک به صفر دارد.با آن که چابکسر بنا بر قرار گرفتن درحدفاصل دو استان گیلان -مازندران در دو قطب کشاورزی و گردشگری جای داده شده است ، اما در هیچ زمینه ای فعالیت ملموسی را ندارد. فقدان زیر ساخت های مناسب گردشگرپذیری و کشاورزی منطقه را از از هر دو حیث دچار لطمات شدیدی کرده است. مردم بطور گسترده از نظر سطح اقتصادی در رده ی متوسط و به پائین هستند و زندگی مشقت باری دارند. به لحاظ فقدان اهرم های مناسب کسب درآمد ، ناگزیر فروش زمین های ابا و اجدادی و انجام مشاغل پست خدماتی وطاقت فرسا ,ماهیگیری ,مغازه داری و اجاره ی ویلا و اتاق یکی از مهم ترین منابع درآمد آنان است . بدلیل نبود زیر ساخت های گردشگری, صنعت توریسم در چابکسر پا نگرفته است و باز بدلیل ریشه دوانیدن فقر سیاه , فرهنگ و روحیه پذیرش گردشگر بشکل حرفه ای ان در مردم منطقه موضوعیت نیافته و با تلقی مسافر بجای گردشگر برمبنای همان تفکر است که چابکسر در کنار رامسر یکی از گرانترین شهرهای ایران برای گردشگران محسوب میشود و گردشگران در شهر چابکسر مجبورند برای نیاز های خود مبلغ گزافی را پرداخت نمایند و مردم منطقه نیز مجبورند معاش یک سال خود را در محدوده زمانی تعطیلات و فصل تابستان تامین نمایند.این دلایل و دلایل مرتبط دیگر یکی از معضلات اصلی شهر یعنی افزایش روز افزون بیکاری را دامن زده است و شیب مصرف مواد مخدر در شهر چابکسر نسبت به شهر های دیگر استان گیلان با شدت قابل توجهی بالا رفته است.در کل چابکسربدلیل سالها غفلت و بی توجهی مسئولین به لحاظ اقتصادی و اجتماعی و امکانات بهداشتی و درمانی و دانشگاهی شهر ضعیفی نگاه داشته شده و علیرغم اینکه دروازه ورودی استان محسوب میشود متاسفانه برای چابکسر سند چشم اندازی تدوین نشده است. مسوولین شهر وحتی مسوولین ارشد استان هنوز تصمیم قاطعی برای چابکسر نگرفته اند.ایاچابکسر شهر گردشگری است یا کشاورزی ، صنعتی است یا دانشگاهی ، شهر الکترونیک است یا شهر سلامت ؟چابکسر از نظر زیر ساخت های شهری وضع حقارت بار وفاجعه امیزی دارد خیابانهای پر از چاله و گودال ودست انداز وپدیده نیمه بلوار ! نبود سیستم فاضلاب و تصفیه خانه و مکانیزم جمع اوری زباله ,کوچه های تنگ و مخروبه و پیچ در پیچ و سردرگم کننده که پازل مانند هستندو خیابانهایی که ناگهان باریک و یک دفعه عریض میشوند! ساختمانهایی با قدمت صد سال و نیمه ویران و یا در حال ریزش در کنار ساختمان های مدرن بانکها و ادارات دولتی کج سلیقی و کوته بینی و عدم برنامه ریزی شهری را تداعی مینماید و جالب تر از همه اینکه برای این شهر که سابقه ای نزدیک به 50 در تاسیس شهرداری دارد هنوز میدانی احداث نشده است, بیش از 90درصد از تحصیل کرده گان منطقه بدلیل نبود شغل و حرفه مناسب ناچار از مهاجرت میباشند!این مشکلات سالها ست که گریبانگیر مردم منطقه میباشند بر حسب اتفاق مسئولین میایند و میروند اما هیچ نمیبینند و انچه را هم که مردم نشانشان میدهند به روی مبارک خود نمیاورندیک چشم چشم و فدایت شوم میگویند و سری به سرولات و اردوگاهها و استراحتگاهها میزنند و میروند! مسئولین مستقر در دارالحکومه شهر بزرگ رشت که به بهای محرومیت های رفاهی سرزمین گیلان,مبدل به تنها کلان شهر شمال کشور شده است مردم چابکسر و مشکلات انها را مشکلات استان گیلان محسوب نکرده و بلافاصله بعد از شنیدن انها حالت تعجب و استهزا بخود میگیرند !متاسفانه این موضوع به نماینده گان منطقه نیز تسری پیدا کرده و برخی از انهاکه بومی این شهر نیز هستند به این حالت تعجب مبتلا گردیده اند!پس از بازدیدی که سه سال قبل سفیرکره جنوبی در ایران آقای کیم یانک موک از شهر چابکسر بعمل اورد و سخنان شگفت انگیزی که در مورد جاذبه های طبیعی این شهر در حضور مسئولین استان گیلان بر زبان جاری ساخت که در۱۵ فروردین ۱۳۸۷در روزنامه بشیرنیز منتشر شد بارقه امیدی در میان مردم رنج کشیده چابکسر پدید امداهالی شهر بر این باور بودند حال که سالها صدایشان به گوش مسئولین بی اثرمانده لااقل سخنان این مقام عالی رتبه یخ بی تفاوتی را اب نموده و برای توسعه و محرومیت زدایی از این شهر فکری نموده و طرحی جامع ارایه شود در ان سال آقای کیم یانک موک در جمع انبوه مسئولین استان گیلان ضمن اعلام آمادگی کره جنوبی برای سرمایه گزاری گفت: منطقه سرولات " چابکسر در استان پهناور و زیبای گیلان خود به تنهایی می تواندبعنوان یک قطب گردشگری در دنیا مطرح باشد و به لحاظ ویژگیهای منحصر به فرد اقلیمی و طبیعی در دنیا بی نظیر است. بنا به گزارش خبرنگار مهر در رشت وی بیان داشت: سرولات چابکسر آنقدر قابلیت و جذابیت گردشگری دارد که با کمترین معرفی، زمینه ورود گردشگران خارجی و سرمایه گذاران خارجی به این منطقه را فراهم کند. اما متاسفانه سخنان این مقام کره ای نیز نتوانست یخ های بی مهری و بی توجهی محض مرکز نشینان را اب نماید پس از گذشت سه سال ازان تاریخ نه تنها هیچ اقدامی صورت نگرفت بلکه در حرکتی واپسگرایانه استانداری گیلان در اقدامی بیسابقه بودجه اندکی که قبلا برای بازسازی امام زاده تاریخی و گورستان عمومی شهر پیشبینی شده نیز بنفع توابع رشت بازپس گرفتند ! باری مردم چابکسر سالهاست به این نتیجه رسیده اند که دوستان رشتی و تابعین انها قید چابکسر را زده و این شهر که به قول انها آخرین شهر استان گیلان است عملا از تمامی طرح ها کنار گذاشته شده و محلی از اعراب ندارد!!! در حالیکه در 5 کیلومتری چابکسر شهر رامسر عروس شهر های ایران قرار گرفته که خواه و ناخواه مشمول عنایت بوده و از وضعیت رفاهی بسیار بهتری برخوردار است تا جایی که فرودگاه رامسر در حال بین الملی شدن است و با احداث تله کابین و طرح های گردشگری و بیمارستانها و مراکز دانشگاهی و کنار گذر ساحلی رو به توسعه میباشد اما در چابکسر نه تنها طرح توسعه ای در کار نیست بلکه تعریض خیابان اصلی شهر 40 سال است که بر زمین مانده !با توجه موارد فوق مردم چابکسر سالها ست مصرا خواهان الحاق به رامسر هستند تا از این طریق مشکلات شهرشان حل شده وسر وسامانی بیابد ضمنا بدلیل قرابت ها وتناسب و مشابهت های فراوان فرهنگی و اقتصادی وخانوادگی و اقلیمی و فاصله اندک جغرافیایی , الحاق چابکسر به رامسر که در حقیقت نسبت خواهر خوانده گی با هم دارند سریعا عملی بوده واهالی بسیار خوشبین هستند در کنار این شهربه توسعه دست یافته و وضعیت بهترپیدا کنند بقول شاعر عالی مقام کمال هم نشینی میتواند موجبات شکوفایی اقتصاد منطقه چابکسر را نیز فراهم نماید!. Image Detail



برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد